Bir kez Kemal Kılıçdaroğlu “Ana..” diyecek oldu, o da gerisini getiremedi. Başbakan Erdoğan’ın promterınde arada bir “yeni anayasa yapacağız, unutma” uyarısı görünüyor, hakkını yemeyelim. Geçenlerde o prompter da arızalanınca yeni anayasa ümitlerimiz bir süreliğine suya düşüverdi. Tabii Buzul Çağı’ndan beridir şekli değişmemiş İstanbul beklerken, sadece 80 yıldır bekleyen anayasaya sıra gelmiyor tabii. Artık bir Anayasa taslağı olmayana kız bile verilmediği bu post-post sivil dönemde yeni anayasa, her öğrenciye bir i-Pad kadar (İlkokul kayıtları ne zaman başlıyor) heyecanlı bir vaad değil belki. Hadi bu da benim Başbakan’ın konuşmalarını yazan danışmanlarına hediye bir cümlem olsun: “Okullarda öğrencilere i-Pad dağıtan bir ülke, hâlâ iki tane paşanın daktilo ile yazdırdığı bir anayasa ile yönetilir mi?“ Alkış gelmezse paranız iade...

Hâlâ ne kadar sıkı br Kemalist olduğunu ispat etmek için at üstünde röportaj verdiği Sözcü’de değil belki ama kapıları sıkıca kapatılmış entelektüel ortamlarda ve az izlendiği garanti haber kanallarında, CHP’nin değiştiği konusunda tatmin edilmesi gereken kafası karışık bir laik aydının sorusunun hatırına yeni anayasadan bahsediyor Kılıçdaroğlu.

Meydanlarda ise yeni anayasa diyerek, az biraz önce “anayasayı değiştirip rejimin altını oyacaklar” diye “hayır”ları basmışların kafasını karıştırmak istemiyor anlaşılan. Hani 12 Eylül Referandumu cumhuriyetin sonuydu ya. Ana... deyip gerisini getirmediği şeyin anayasa olma ihtimalini bile sevdik...

Devlet Bahçeli’nin yeni anayasa vaad ettiği bir kaseti çıkarsa istifası bile gündeme gelebilir. O kadar mevzudan uzak. Meydanlarda entariden bile bahsetti biz anayasadan Adana şivesiyle bahsetmesine bile razıydık, olmadı. Belki ruh hali Heidi-Kibritçi Kız- Huckleberry Finn arasında gidip gelen o çocuklardan biri televizyonda Osman Can’ı falan görür de babasından piskevit değil de anayasa ister.

BDP’nin bağımsız adayları hala “siyasete devam mı tamam mı” aşamasında olduklarından onlardan anayasa gibi advanced meselelere gelmelerini henüz beklemiyoruz. Halbuki kendimizi için tek bir madde istiyorsak Jitemci olalım, biz en çok onlar için istiyoruz bu anayasayı. Şöyle kalabalık gelip anayasa tartışmaların her aşamasında bulunsalar. Söz o tartışmalar sırasında hâlâ cevap yetiştirdikleri “Yetmez ama Evetçiler’i asit kuyularına atacağız. Keşke Öcalan, okuduğu Arendt külliyatını zorunlu okuma ilan etse de, Amerikanın kurucu babalarının anayasa heyecanı onlara da sirayet etse.

Şimdilik seçim tartışmalarına bakınca yeni anayasanın birinci maddesinin “herkesin kasete çekilmeden bir cinsel hayat sürdürme hakkı vardır” olacağını tahmin etmek zor değil.

İkinci madde de herhalde “Türkiye’nin başkenti Kanalİstanbul’dur. Çılgın projenin güzergâhının değiştirilmesi teklif dahi edilemez” olacak.

Şimdiki 177 maddelik anayasanın yerine daha az maddeli bir anayasa yapılırsa korkarım ki Kılıçdaroğlu da “Anayasanın maddelerini çaldılar” diye yeni bir yolsuzluk dosyasıyla sürece dahil olacak.

Bu köşedeki anayasa dilencisinin eylemleri sürecek.

yildirayogur@gmail.com