Çözüm sürecine yönelik toplumda oluşan olumlu hava, PKK ve BDP'nin iyimserliğini değil karamsarlığını artırıyor. Türkiye toplumu sesini yükselttikçe örgüt ve yandaşları daha makul bir çözüm için üzerlerinde baskı oluştuğunu düşünüyorlar ve gayrı ihtiyari 'karamsarlık' pompalamaya başlıyorlar. Bazı köşe yazarlarının Diyarbakır izlenimlerinde tebarüz eden bu durum dün de başka bazı yazarlarca mercek altına alındı.

Kurtuluş Tayiz 'gerilla yayıncılığı'nın eseri olan bu durum üzerinden şu soruları sordu: 'Ne zamandan beri Kürt kamuoyunda Öcalan'a dair kuşku ve şüphe duyulabiliyor? Ne zamandan beri Öcalan'ın çıtası Kürt kamuoyunda yetersiz bulunmaya başladı?'

Batılı kamuoyundaki iyimserliğin doğu kamuoyunda olmadığı fikri aslında gerçeği yansıtmıyor. Kürt kökenli vatandaşlarımız da bu sorunun bir an önce çözüme kavuşması için yüreğini ortaya koyuyor, vakur bir şekilde haykırışta bulunuyor. Kürtler içinde çekince olduğu düşüncesi hem örgüt tarafından üretilmeye çalışılan bir görüntü, hem de PKK'dan çok PKK'cılık yapmaya alışan bazı zevatın estirdiği bir hava… Örgüte 'sakın ha oyuna gelmeyin, herşeyi kabul etmeyin, devletle uzlaşmayın' tavsiyesinde bulunan bu yazarlar, Kürt meselesinin çözülmesine yönelik iyi niyetlerinden dolayı değil, PKK'nın denklemden çıkmamasına yönelik hesaplarla hareket ediyor gibiler.

Aslına bakılırsa bazı BDP yöneticilerinin yüzünden düşen bin parça… Kandil ve BDP yönetimi, 'şimdi nereden çıktı bu çözüm' der gibi bir halet-i ruhiye içindeler. Özellikle Devrimci Halk Savaşı konseptinde ısrar eden Kandil'deki kanatlar, Suriye'de bir fiili durum oluşturma sevdasının da etkisiyle Türkiye'nin bu meseleyi hal yoluna koymasından çok hoşnut görünmüyorlar. Kimi bölge ülkeleri ve batılı dostlarımız Türkiye'nin kendi iradesiyle ve kendi planlamasıyla böyle bir takvimde bu meseleyi aşmaya çalışmasından ne derece hoşnutlar doğrusu emin değilim.

Yıllardır AK Parti düşmanlığı pompalayan kesimler, kendi ürettikleri güvensizlik sarmalını aşmakta zorlanıyorlar. Bu güvensizlik sarmalının, Abdullah Öcalan'ı da kapsayan bir rüzgara dönüşmesi düşük bir ihtimal değildir. Kendi ürettikleri Öcalan mitolojisini acaba yine kendileri mi tartışmaya açacaklar?

Kandil'in önümüzdeki yıldan itibaren yaşanacak üç seçimi halihazır pozisyonlarla geçirme eğilimine girmesi, yani silahların gölgesinde bu süreci geçirmek istemesi mümkündür. Farklı bir yöntemle hedeflerine ulaşacağına inanan Kandil'deki kanatların Öcalan'ın çağrısına nasıl karşılık vereceği merak konusudur.

Kendi görüşünü ve pozisyonunu dikte eden bir Kandil'e karşı Öcalan'ın nasıl davranacağı da önemli bir konudur. Öcalan'ın Kandil'e ve BDP'ye gönderdiği çerçeveyi asıl mesaj değil de bir taslak olarak nitelendirmesi sadece onların görüşlerini de almak, onları da sürece katmak isteğinden gelmiyor olsa gerek. Bu aynı zamanda örgütün tavrını ölçmek ve boşa düşmemek kaygısının da bir sonucudur.

Öcalan asıl pozisyonunu taslağa yönelik görüşler kendisine iletildikten sonra belli edecektir. Kandil ve BDP'nin de gerçek duruşu o zaman daha iyi anlaşılacaktır.

Temennimiz, herkesin sürece olumlu yaklaşması ve farklı gerekçelerle çözümsüzlüğe çanak tutmamasıdır.

Selahattin Demirtaş'ın Öcalan'ın sürecin hassasiyetine yönelik mesajlarını ilettikten sonra tam bunun tersi bir üslup kullanması çok manidardır. Bu sıkıntılı üslup, çözüme yönelik bir rahatsızlıktan mı kaynaklanıyor ve BDP gerilim üreterek işi yokuşa mı sürüyor, bunları zaman içinde daha iyi göreceğiz…

YASİN DOĞAN

http://yenisafak.com.tr/yazarlar/YasinDogan/ocalani-bosa-dusururler-mi/36515