Bildiğiniz gibi Yunanistan ekonomisi 2010 yılında krize girdi. Ve o günden beri Yunanistan ekonomisinde düzelme görülmedi.

Peki, Yunanistan ekonomisi niye bir türlü düzelemedi?

Çünkü IMF, Avrupa Merkez Bankası ve Avrupa Birliği üçlüsü ile yapılan kurtarma anlaşması; kamu harcamalarının kısılması, asgari ücretin indirilmesi, kamu varlıklarının özelleştirilmesi, işgücü piyasasında toplu pazarlığa son verilmesi, emekli maaşlarının azaltılması koşullarına bağlanmıştı. Fakat uygulanan bu koşullar ekonomide küçülmeye neden oldu. 2010’dan günümüze Yunanistan ekonomisi reel olarak yüzde 25 oranında küçüldü. Dolayısıyla ekonomi bir türlü toparlanamadı. Kısaca IMF’nin tahminleri tutmadı.

Hatırlayacaksınız pek çok iktisatçı bu türden bir programla Yunanistan ekonomisinin büyümeye geçemeyeceğini, tam aksine küçüleceğini belirtti. Hattâ ekonomi küçüldüğü için azaltılan emekli maaşlarının milli gelir içerisindeki payı çoğalmaya başladı. Böyle olunca bu defa emekli maaşlarının daha da azaltılması istendi. Böylece emekliler artık açlık düzeyine geldiler.

Peki, alacaklılar şimdi Yunanistan’dan ne istiyorlar?

Şunu istiyorlar; emekli maaşlarının milli gelirin yüzde 1’i oranında bir kez daha azaltılmasını, ilaç ve elektrik üzerindeki katma değer vergisinin artırılmasını istiyorlar.

Böyle bir isteği yerine getirmek Yunanistan için zor.

Niye zor?

Çünkü işsizlik oranı yüzde 25, genç işsizlik oranı yüzde 50 düzeyinde bulunuyor. Ve yukarıda belirttiğimiz gibi 2010’dan bugüne Yunanistan’ın milli geliri yüzde 25 oranında azaldı. Ve pek çok Yunanlı aç. İşte bu nedenle emekli maaşlarını azaltıp dolaylı vergileri çoğaltmak açlığı daha da artıracak. Dolayısıyla Yunan hükümetinin bu istekleri karşılaması mümkün değil. Tabii bu arada alacaklılar anlaşmanın başından beri milli gelirin yüzde 3,5’i oranında faiz dışı fazla ayrılıp borçların hızla ödenmesi koşulunu olmazsa olmaz diyerek ısrarla takip ediyorlar. Dolayısıyla bu koşul ekonominin daralmasında önemli bir rol oynuyor.

AVRUPA’NIN SAĞCILARI, SOLCU YUNAN HÜKÜMETİNİ AÇLIKLA TERBİYE ETMEK İSTİYOR

Peki, Yunanistan’ı açlıkla terbiye etmek kimin isteği?

Bu istek Avrupa’nın aşırı sağ ve merkez sağ hükümetleri Almanya, Finlandiya, Slovakya ve Hollanda’dan geliyor. İktisatçı Jeffrey Sachs’a göre Avrupa’nın bu sağcı liderleri solcu Yunan hükümetine ders vermek için Yunanistan’a zaman tanımıyorlar. Oysa Yunanistan sadece borçlarının düşük faizli ve uzun vadeli yeni borçlarla değiştirilmesini istiyor.

YUNANİSTAN ÇIKARSA EURO’YA GÜVEN AZALIR

Peki, sağcıların baskısıyla Yunanistan Euro’dan çıkarsa ne olacak?

Şu olacak; bundan böyle dünyada euroya pek güvenen kalmayacak.

Ve Euro Bölgesi’nin zayıf ülkeleri İspanya, Portekiz, İtalya, İrlanda, Slovenya, Slovakya, Letonya,Litvanya, Malta ve Kıbrıs’a piyasa baskısı artacak. Borçlanmalarını bu ülkeler ancak yüksek faizlerle yapabilecek. Tabii bu arada bankalar ve alacaklılar için yeni endişeler ortaya çıkacak. Ve Avrupa ekonomisinin toparlanması zorlaşacak. Zaten Avrupa’nın doğusunda Rusya’ya uygulanan ambargo nedeniyle ekonomide ortaya çıkan yeni sorunlar bu defa kendi içerisinde yeni bir krize dönüşecek.

Anlayacağınız ideolojik baskı sonucunda Yunanistan’ın sıkıştırılması Avrupa’ya zarar verecek. Ama sözünü ettiğimiz sağcı liderlerin amacı solcuların yönettiği Yunanistan’a ders vermek olunca ideolojik hırsları ileride kendi başlarına gelecekleri görmelerini engelliyor.

Gelelim Yunanistan’ın iflasının Türkiye’ye etkisine…

Yunanistan borçlarının ödenememesi piyasalarda yeni bir dış şok yaratabilir. O hâlde bu dış şoka karşı önlem almak gerekiyor. Kısaca Merkez Bankası artık politikacıların elini bankaya sokmalarını engellemeli. Araçlarını bağımsız olarak kullanmalı. Çünkü 7 Haziran seçiminin sonuçları artık Merkez’e müdahale edilmemesini söyledi.

suleymanyasar26@gmail.com