Tarihsel TKP üyesi Gölcük TKP davası sanıklarından Fahri Saka hayatını kaybetti.

Karadeniz Ereğli ilçesinde bulunan Belen Sanayi Sitesi Kooperatifi kurucularından, ömrünü demokrasi-özgürlük, savaşsız, sömürüsüz bir dünya özlemiyle mücadele içinde geçirmiş olan, Ereğli’nin sevilen ve sayılan ismi Fahri Saka, uzun süredir yaşadığı amansız hastalıkla mücadelede yaşamını yitirdi. Fahri Saka yaklaşık bir aydan fazla bir süredir Ankara’da tedavi görüyordu.

Fahri Saka, Çarşamba günü Bozahane caminde kılınacak olan öğlen namazına müteakip kılınacak cenaze namazının ardından Belen şehir mezarlığında son yolculuğa uğurlanacak.

Fahri Saka’nın Yoldaşlarından Ufuk Erdoğan, haber üzerine şu mesajı gönderdi;

“Bir zeytin fidanı dikeceksin öyle torunlarına kalır diye değil”. Ölüme meydan okumak için Yaşamla mücadele etmenin ona karşı direnmenin en güzel örneği oldun benim için Fahri abim. Hayatta umutsuzluğa yerin olmadığını her daim başka bir yol olabileceğini gösterdin. Seni tanımaktan hemen yanı başında olmaktan gurur duydum onur duydum. Hiç şüphen olmasın Asla vazgeçmeyeceğim. Biliyorum Yattığın yer seni incitmeyecek ışıklar yoldaşın olsun.”

Zonguldak’ta yaşayan Ahmet Öztürk de şu notu paylaştı:

“ Ereğli'nin güzel insanlarından biriydi Fahri ağabey. Kemal Türkler'in başkanı olduğu Maden-İş Sendikasının yiğit isimlerindendi. Tarihsel TKP üyesi olduğu gerekçesiyle 12 Eylül’de tutuklandı. Hapis cezası aldığı için Erdemir'deki işine dönemedi. Küçük Sanayi'de açtığı dükkanla geçimini sağlamaya çalıştı, bunu başardı da. 1991'de Ankara DGM'nin ünlü Savcısı Nusret Demiral'ın emriyle evlerinden toplanan TBKP'liler içinde o da vardı. 15 gün gözaltında kaldık birlikte. Durmuş oturmuş kişiliği, dik duruşu kararlılığıyla takdirini kazanan yoldaşıydı hepimizin. Çok sık olmasa da zaman zaman görüştüğüm Fahri ağabeye saygım da, sevgim de hep daim oldu. Dirençli kişiliğini gösterdi, kötücül hastalığa karşı dimdik ayakta direndi. Bugün duydum ki, o da veda etmiş hayata. Cenazesi yarın öğlen Ereğli'den kalkacak. Çok üzüldüm. Saflarımız bir kişi daha eksildi. Güneşli günlere hasret bir yürek daha durdu. Güle güle kavgamızın her daim emektarı. Her gidenin arkasından dediğim gibi, düşlerin bize emanet bundan sonra...”