Kısa ve yalın bir yazı olacak. 14 Mayıs öncesi muhalefet cephesinin genel beklentisi, ilk turda Kılıçdaroğlu’nun kazanabilme ihtimalinin yüksek olduğu yönündeydi. Bazı yakın dostlarımla ben daha temkinli bakanlardandık.

İlk maçın kazananı olmadı. İlk tura “format atıldı” sıfırdan yeniden başladık. İki günümüz kaldı.

Uzun analizlerin şu sıra hiç anlamı yok. Daha sonra belki olur. AKP, yani iktidarın ana gövdesi, -2018’e göre- %5’e civarında oy kaybetti. Hep alışageldiği ilk turda seçim kazanma hevesi gerçekleşmedi. Hatta ikinci turdan sonra hükümet kurmaya niyetlendiklerinde, tam bir “yamalı bohça” görüntüsü yansıtacaklar.

“Altılı Masadan” Kılıçdaroğlu’na ne kadar oy gittiğini tam bilemiyoruz. Ama tüm CHP’liler HDP’nin –yeni adıyla YEŞİL SOL’un- sıfır fire ile desteklediğini gördüler.

Yine destekleyecekler.

Sevgili arkadaşlarım, politikanın iniş çıkışlarını tahmin etmek de, sonuçlarını hızla sindirip yola devam etmek de çok kolay değil.

Gelin hep beraber birkaç saptama yapalım.

1-    İlk Turda kazanamadık, ama kaybetmedik de.

2-    Oylarımız “patlama yapmadı” ama gerilemedik de.

3-    Belki ittifaklarda, partilerin örgütsel çalışmalarında ciddi eksiklikler yaşandı, hatalar yapıldı. Ama karşımızda, seçim sürecinde TÜM GÜCÜNÜ MUHALEFETE KARŞI KULLANAN BİR iktidar vardı

4-    Buna rağmen –toparladıkları tüm ortaklarına rağmen- başaramadılar.

5-    Hemen şu “depresyon havasından” çıkılmalı. Berabere bitmiş maç için herkes seçim sandıklarına gitmeli.

6-    Tüm ekonomistlerin kabullendiği ÇOK CİDDİ BİR KRİZ GELİYOR.

Son tura tüm gücümüzle yüklenelim…