Türk sayısının çok olması ne büyük mutluluk, değil mi? Yetmiş milyonu geçti, seksene merdiven dayadı.

Türkiye İstatistik Kurumu’na göre, “31 Aralık 2010 tarihi itibarıyla Türkiye nüfusu 73.722.988 kişidir”.

Bu rakam ve rakamın verdiği mutluluk her zaman bu kadar garanti değildi. Onuncu Yıl Marşı’nda “On yılda on beş milyon genç yarattık her yaştan” der ya, yaratılamayacağından korkulduğu için “Heheeyt, 15 milyon olduk!” diye övünüyor Marş’ın şairleri.

Cumhuriyet döneminin ilk nüfus sayımı 28 Ekim 1927’de yapılmıştır. Milliyet gazetesi, bir gün önce şöyle yazar:

“Vatandaş! Yarın umumi tahrir-i nüfus günüdür. Kaç kişiyiz? Kaçımız erkek, kaçımız kadın, kaçımız çocuk? Bir tek Türk adedinin paha biçilmez bir servet olduğu bu zamanda Türkiye Cumhuriyeti hudutları dâhilindeki her Türkü bilmek mecburiyetindeyiz. Bu vatan davasında hepimiz üzerimize düşen vazifeyi muhakkak ifa etmeliyiz.”

Sonuçlar açıklandığında, memlekette bayram havası eser. Rakam beklenenin üzerinde çıkmıştır!

Cumhuriyet’te Yunus Nadi heyecanını gizleyemez: “Nüfus için yapılan umumi tahririn verdiği netice bütün Türk milletine düğün ve bayram yaptıracak bir neticedir. Nüfusumuzun en nikbin tahminleri geçerek 14 milyon raddesinde olduğu anlaşılmıştır.”

“Bu işin bir felsefesi vardır ki o da altı yüz yıllık cenk ve cidalden böyle bir mevcudiyet ile çıkan Türk’ün istikbaldeki emniyeti en kati bir sarahat ve en sarih bir katiyetle ispat eder. Ondan dolayı bugün sevincimize had ve yaban yoktur.”

Milliyet, heyecanın nedenlerinden birini açıklar: “Tahrir-i nüfusun bu neticesi düşman propagandalarına kat’i bir tekzip demektir... Bugün dünyada rakamlar kadar hiçbir şey doğruyu söylemez... Hayallerinde beş milyona kadar indirenler hakikatin bu tecellisi karşısında propagandalarına devam edemeyeceklerdir.”

Ama coşkulu kutlamaların bir nedeni daha vardır. Onu da Falih Rıfkı’nın hem Milliyet hem Hakimiyet-i Milliye’de yayımlanan yazısından öğrenelim:

“Nüfusumuz 14 milyona yakındır; şurası bilhassa şayan-ı dikkattir ki bu yekûnun 12 milyondan fazlası halis Türk’tür. Nüfusumuzun bu hususiyetini daha ilk satırda nazar-ı dikkati celbetmek isteriz.”

Dikkatimizi çekmek istediğine göre, daha dikkatli okuyalım:

“Bulgaristan’ın nüfusu, yüzde sekseni halis Bulgar olmak üzere beş milyondur. Yunanistan’ın halis Yunanlı nüfusu da ancak o kadar tutuyor. Yugoslav ahalisinin ancak 4,5 milyonu halis Sırp’tır. Türkiye’nin halis Türk nüfusu, Belçika’nın unsur-ı aslî adedine takriben bir misli faikdir. Unsur-u asliyesinin yekûnu Bulgaristan, Yunanistan ve Yugoslavya unsur-u asliyelerinin yekûnuna muadil olan Türkiye, bu itibar ile Avrupa’nın en mühim devletlerindendir.”

Galatasaray Spor Kulübü başkanlığının yanı sıra 1928’den itibaren altı dönem Sivas milletvekilliği, 1947-50 arası Dışişleri Bakanlığı yapmış olan Necmettin Sadak da Falih Rıfkı gibi düşünmektedir:

“Nüfusunun heyet-i umumiyesi bizden fazla olan milletler vardır; fakat bunlarda yabancı unsurların adedi çok fazladır. Memleketimizde gayr-ı Türk unsurların adedi 1,5 milyon tahmin edilirse, Türk nüfusun miktarı Yunan, Bulgar ve Sırb unsur-u asılların hemen hemen yekûnuna müsavidir.”

Sayımda anadil de sorulmuştur. Toplam 13,6 milyonluk nüfus içinde, anadili Türkçe olmayanlar 1.870.465 kişi, bunların içinde anadili Kürtçe olanlar 1.184.446 kişidir.

Çok şükür, çok şükür, Allah korumuş. Ya toplam nüfus daha düşük, toplamın içinde “halis Türk” olmayan “yabancı” nüfusun sayısı daha yüksek çıksaydı!

Sayım hakkında akademik bir makale şu yorumu yapıyor:

“Bu sayımla Türkiye, ulusal ve uluslararası düzlemde merkezî iradesinin gücünü ve yaygınlığını kanıtlamış ve geliştirmiştir. Sayım sonuçlarının modern Türk ulus-devleti penceresinden okuyacak olursak; Avrupa’nın karşısında küçük bir doğu ülkesi değil, kalabalık nüfusuyla güçlü, etnik yapısıyla homojen ve modernleşme yolunda Batı’yla paralel çizgide, pozitif bilim ışığında yürüyen bir Türkiye vardır.”

Behçet Kemal Çağlar ile Faruk Nafiz Çamlıbel’in yorumu belki daha az bilimsel, ama yine de güzel:

Türk’üz, bütün başlardan üstün olan başlarız;

Tarihten önce vardık, tarihten sonra varız.

Türk'üz, Cumhuriyet’in göğsümüz tunç siperi,

Türk’e durmak yaraşmaz, Türk önde Türk ileri.

ronmargulies@btinternet.com