Bu herifleri serbest bırakacaklar.

Söylemedi demeyin, engellemezsek, seferber olmazsak, bütün darbeciler yakında tekrar masalarının, kozmik odalarının, LAW silahlarının başında olacak.

Baştan beri, ilk asker mahkemeye çıkarıldığı günden beri sürekli ikna etmeye çalışanlar var hepimizi.

Bir yanda yufka yürekli, insanî yanımıza hitap etmeye çalışan, cezaevindeki darbecilerin yaşadıklarını dayanılmaz, içler acısı bir insanlık trajedisi olarak göstermeye çabalayanlar var. Silivri kapılarında gözyaşı dökenler; orgeneraller için kahramanlık türküleri yakanlar; kayınpederi, kocası, amcası, sevgilisinin babası için güzellemeler döktürenler; zavallı masum generallerin yakalandığı akıl almaz hastalıklardan, çektikleri tarifsiz acılardan dem vuranlar...

Bir kısım odaklar

Bir yanda Türkiye’nin ne kadar savunmasız, aciz, silahsız kaldığını, bu durumun ne kadar tehlikeli olduğunu anlatanlar var. Her Türk’ün bildiği gibi, dört bir yanımızı düşman sarmıştır, her tarafımız canımıza, malımıza, ırzımıza göz koymuş olanlarla çevrilidir. Bu durumda orgeneralsiz, amiralsiz kalmak olur şey midir?

Bakın, bir önceki Deniz Kuvvetleri Komutanı, emekli Oramiral Eşref Uğur Yiğit ne demiş:“Karadeniz’de ve Akdeniz’de başlattığı inisiyatifler ile öncelikle Doğu Akdeniz’de enerji kaynaklarının paylaşım mücadelesinde Türk Deniz Kuvvetleri’nin ulusal hak ve menfaatlerimizi korumak kararlılığı bir kısım odaklarda kaygı doğmasına neden olmuştur.”

Savaş olasılığına karşı en hızlı refleksi verebilecek durumda hazır olmamız gerektiğine dikkat çekmiş Eşref Yiğit. Fakat, ah ulan, ah, amiral ve subayları kapsayan yargılamalar nedeniyle, kuvvetin görevini tam olarak yapabilmesi açısından sıkıntılar olduğunu kaydetmiş.

Biz bu sıkıntılarla uğraşırken ya bir kısım odaklar bize odaklanırsa!

Amiral dediğin ağaçta yetişmiyor ki. Eşref Yiğit de belirtmiş zaten; harp gemilerini yönetecek komutanların zor yetiştiğini, çok uzun ve titiz bir eğitimden geçtiklerini anımsatmış.

Hukuk havarileri

Ve bir yanda da, daha düne kadar eşsiz bir hukuk cenneti olan Türkiye’mizde ansızın ne büyük hukuksuzluklar yapıldığını anlatanlar var. “Ne Zaman Darbe Yapacaksınız Kardeşim?” başlıklı yazı dizisiyle “Ne Bekliyorsunuz Be?” adlı anı kitabının zavallı yazarı 1436 gündür tutuklu ve 714 gündür hücredeymiş. Bunların çok uzun süreler olduğunu gazetelerden gün gün öğreniyoruz.

Düne kadar hukukla, hukuksuzlukla ilgilenmeyen, çoğu hukuksuzluktan memnun olan, ama şimdi dava dosyalarının en ince ayrıntıları üzerine kitaplar, makaleler, konferanslar hazırlayanlar var. Delillerin yüzde 99’unu görmezden gelip yüzde 1’i üzerine ayrıntılı tezler hazırlayanlar var.

Daha bugün, “CD’ler yolda doğurdu!” manşetini atanlar ve böylece “CD’den delil mi olurmuş!”diye düşünmemizi sağlamaya çalışanlar var.

Büyük bir üzüntü

Bütün bunlara üzülmeyenlerimiz ne kadar taş kalpli! “Benim indimde, değil 16 sene, 18 sene ceza almaları, silah arkadaşlarımın cezaevinde bir gün bile yatmalarını fazla bulurum, büyük bir üzüntüyle karşılarım” demiş Eşref Yiğit. Bu üzüntüyü paylaşmayan insan olabilir mi yahu?

Sözcü gazetesinde “Ölüm döşeğindeki Paşa’nın ağlatan mektubu” manşetli haberi ve zavallı hastanın elyazısı mektubunu okuyup da ağlamayan insan olabilir mi?

Ben artık dayanamıyorum! Yüreğim bu kadarını kaldırmıyor.

Başbakan bir an önce devreye girse de, bütün darbecileri serbest bıraktırsa.

Zaten işaretlerini verdi. “Generalsiz ordu mu olur lan!” dedi.

Bir an önce bıraktırsa. Yazıktır. Onlar da insan.

Hatta serbest kaldıklarında hep beraber onlara yardım etsek.

Kendi kendimizi assak, birbirimizi cezaevlerine doldursak, kendi kendimize işkence etsek.

ronmargulies@btinternet.com