Kürt sorunu, insanların vatandaşı oldukları devlete zerre güven duymaması sorunudur... 

* * *

Kapısında “Oğlunuz bizim tarafımızdan gözaltına alınmadı” denilen bir karakolun arka tarafında o oğula korkunç işkenceler yapıldığını bilmenin adıdır Kürt sorunu... 

* * * 

Roboski katliamının soruşturmasının üzerine “gizli” damgası vurup, o soruşturmayı “kaçınılmaz hata” diye sonuçlandırmaktır... 

* * * 

HDP binalarına yapılan yüzlerce saldırının cezasız kalacağını tarihten gelen uğursuz bir sezgiyle biliyor olmaktır... 

* * * 

İçinde hep korkunç soru işaretleriyle yaşamaktır Kürt sorunu; Suruç, Diyarbakır ve Ankara tren garı intihar saldırganların hedefi Kürtler olunca nasıl da polis için birer hayalet gibi görünmez hale geldikleri sorusunun içinizi kemirmesidir... 

* * * 

Kürtlerle ilgili her şeyin bir başka şey için yapıldığını bilmektir; Leyla Zana’ya milletvekili yemini için destek veren AKP sözcüsünün taslağına bakınca, asıl derdin “laikliği” yeminden çıkarmak olduğunu görmektir. 

* * * 

Bu devletin JİTEM’lerden, Hizbullah’lardan bir türlü vazgeçemediğini, dünyaya kapıları kapatılan kasabalarda, sokaklarda, Kürtleri “Esedullah timleriyle” baş başa bıraktığını bilmektir... 

* * * 

Söz konusu olan Kürt bir siyasetçi olduğunda bir suikast girişiminin bile hasıraltı edilebileceğinden şüphe duymaktır. 

Selahattin Demirtaş’ın makam aracının arka camında baş hizasında gül goncası gibi açılmış deliğe ilişkin apar topar yapılan açıklamalara bir türlü güvenememektir. 

Kısacası, Figen Yüksekdağ, bunun bir suikast girişimi olduğunu ifade ediyor ve camı zedeleyen şeyin kurşundan başka bir şey olduğunu söyleyen valiliğe güvenmediğini söylüyor ya... 

İşte Kürt sorunu tam da budur; büyük bir güven sorunudur; devletin ne zaman doğru ne zaman hakikat hilafına konuştuğunu bilememektir Kürt sorunu... 

Bir suikast girişiminde bile, devlete güvenememek “ölüm Allah’ın emri” diye yazarak, sadece Yaradan’a sığınabilmektir.