İlk bakışta, “her şeyi ben yöneteceğim” hırsı gibi görünüyor olup bitenler...

Ama daha dikkatli bakınca, çok daha ürkütücü bir zihniyet dünyası görünüyor arka tarafta...

O, bütün ülkeyi, bütün bu ülkenin kaynaklarını, bütün kamu gücünü kendi kişisel malı gibi görüyor.

* * *

Bize şunları söylüyor:

Benim Türk Hava Yolları’mda beni eleştiren gazeteleri yolculara sunamazsınız...

Benim TRT’demde muhaliflere söz veremezsiniz.

Bütün bu madenler ve topraklar benim olduğu için, o madenleri kimin çıkaracağına, o toprakların üzerine kimin yol, köprü yapacağına ben karar veririm.

Kamu bankaları ancak benim istediklerime kredi verebilir.

Kamu kuruluşları ancak benim cici gazetelerime reklam verebilirler.

Benim vergi memurlarım benim canımı sıkanların iflahını keserler.

Bütün kamu kurumları benim desteklediğim vakıflara mallarını bağışlarlar.

Benim kafamı kızdıran iş insanlarının iş yerleri hemen basılır, gözdağı verilir.

* * *

İşte her şey böyle bir kişiye ait olunca, hak ve hukuk üzerinden yapılacak tartışma da manasız bir laf salatasına dönüşüyor...

* * *

Şimdi bu Tivibu isimli dijital platform BUGÜN TV’yi, Samanyolu’nu yayından çıkarmış ya...

Bu idare hukuku bakımından ağır hizmet kusurudur desem...

Kamu kurumları kamu hizmeti dışında bir amaç güdemez desem...

İdare hukuku açısından bu işlem, güttüğü saikler nedeniyle “sebep unsuru” açısından ağır sakatlık içeriyor desem...

Bu, medya özgürlüğüne, ifade hürriyetine, mülkiyet hakkına ağır saldırıdır; Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 10. Maddesi, 1 nolu protokolün 1. Maddesi ağır şekilde ihlal ediliyor desem...

Sözleşme hürriyeti ortadan kaldırılıyor desem...

* * *

Ne dersem diyeyim, bütün söylediklerim, ülkenin üzerinde çınlayıp duran o ses tarafından bastırılıyor. O ses, bu ülke benim kişisel mülküm, dilediğimi yaparım diyor...

Bütün bu olanlara bu ülkenin vatandaşları ne diyor, onu da 1 Kasım’da göreceğiz...