Bu seçim sonuçlarından sonra Sayın Recep Tayyip Erdoğan gerçekten yenilgiyi kabul mü etti, yoksa gideceği uzun yolda beklenmedik bir kaza geçirdiğini mi düşünüyor?

Bir kenara çekilip kazanın yaralarını mı iyileştirmeye çalışıyor, yoksa o gitmek istediği yolun yanlış olduğunu mu düşündü gerçekten; milletin o yola çıkış izni vermediği sonucuna mı ulaştı?

Tarafsız bir Cumhurbaşkanı gibi kenara çekilip, bundan sonra neler olacağını siyasi partilerin inisiyatifine mi bırakacak? Yoksa bu “yol kazasının” yarattığı sersemliği üzerinden attıktan sonra, yavaş yavaş inisiyatifi eline mi almaya çalışacak?

AKP’nin olası bir koalisyonda Cumhurbaşkanı’nın rolünü sorgulatmayacağını söylemesi neyin niyetlendiğini açıkça göstermiyor mu? Kimse Cumhurbaşkanı’nın Anayasa’da tarif edilen rolünü sorgulamıyor ki...

Cumhurbaşkanı’nın rolünü sorgulatmayız dediğinde AKP, bir koalisyon şartı olarak onun bizim üzerimizdeki vesayetini ve sistem içindeki anormal rolünü kabul edeceksiniz demiş oluyor.

Yine Cumhurbaşkanı’nın Baykal’la yaptığı görüşme, Sayın Baykal’ın Meclis’e başkanlık edeceğinden dolayı masumane bir kılıfın içine sokuluverdi. Yani, Baykal’la fikir alışverişinde bulunmak için Cumhurbaşkanı’nın saraydan çıkıp Dışişleri Konutu’na kadar gitme zahmetine girdiğine bizi inandırmak istiyorlar...

Son derece usta bir siyasetçi olarak Cumhurbaşkanı elindeki gücün tehdit altında olduğunun farkında ve bütün usta politikacılar gibi “iktidar oyununun” gerektirdiği esnekliği gösteriyor; dilini ve üslubunu değiştiriyor. Ama bunların hiçbirisi onun önüne koyduğu büyük hedeflerden vazgeçtiği anlamına gelmez…

Bir muhalefet partisinin AKP ile geçmişin hiçbir günahını kurcalamadan ve sarayın vesayetine karşı çıkmadan koalisyon ortağı olması dışındaki bütün şıklar, Cumhurbaşkanı açısından kabul edilemez durumdadır.

Muhalefet partileri kendi aralarında bir koalisyon mu kuracaklar? Bu belki de AKP’nin bir daha hiç geri gelememesi demek. İhaleler, ihalelerden alınan paylarla oluşturulan havuz, o havuzdan finanse edilen siyaset ve medya, yani her şey tehdit altında demektir...

Herhangi bir muhalefet partisiyle AKP arasında, saray vesayeti olmadan koalisyon mu dediniz? O parti tamamen oylarını kaybetmeyi göze almıyorsa eğer, “Hadi şu yolsuzlukların hesabını soralım” diyecek...

AKP azınlık hükümeti mi dediniz? Her an düşürülme tehdidini bir kenara geçtim, Meclis’te çoğunluğu oluşturan muhalefet partilerinin yasaları değiştirebilmesi, yolsuzlukların hesabını sorabilmesi demek...

Cumhurbaşkanı’nı seçimden önce çıktığı yola geri döndürecek en kestirme çözüm hükümet kurulamadığı için bir erken seçime gitmektir. Ama bundan istenen sonucun elde edilmesi için de muhalefet partilerinin “beceriksizlikleri” ya da “uzlaşmaz tutumları" nedeniyle o yola girildiği görüntüsünün doğması gerekiyor.

Sanki birileri de Güneydoğu’da Hizbullah-PKK çatışması çıkarmak için ellerinden geleni yapıyor; bir erken seçim halinde HDP’nin oylarını geri almak için zemini hazırlıyor...

7 Haziran seçimlerinden sonra müstakbel diktatörlükten kurtulmak için Türkiye’nin önünde tarihi bir imkân doğdu. Umarım gelecekte tarihçiler bu imkânın, muhalefet partilerinin bir türlü bir araya gelip inisiyatifi ele alamadıkları için harcandığını yazmazlar...