Ölen çocuklarımız için yas tutmak yerine, öfkenin bilenmeye devam etmesi halinde korkarım ki...

Aynı otobüste seyahat edeceklerdi belki de. Uçsuz bucaksız bir bozkır içinde giderken otobüs arızalanacak, kendilerini yol kenarına atacaklardı. İşin çok uzun süreceği belli olunca, bir futbol topu çıkacaktı ortaya. Tek kale maç yapacaklardı yolun kenarında... 

*** 

Berkin şapkasını ters takmış, neşeli bağırışlarla topu kovalayacaktı; en çevikleri o olacaktı muhtemelen. Burak topu kapmaya çalışacaktı Berkin’den... 

*** 

Ahmet yorgun kalbinin sesini dinleyip, kalede duracaktı fazlaca koşturmamak için. 

*** 

Sonra otobüs düzelince yorgun argın yola koyulacaklardı yeniden. Kardeşçe bir sevgi duyacaklardı birbirlerine karşı; otobüsün arızalanmasını tatlı bir anı olarak hatırlayacaklardı. 

*** 

Olabilirdi değil mi? Bu üç genç insanın yolları böyle de kesişebilirdi. 
Ama olmadı işte; bir türlü normalleşemeyen, bir türlü sinir gazının etkisinden kurtulamayan bu ülkede, bu üç genci birbiri ardına kaybettik. 

*** 

Kafasına gaz fişeği isabet eden Berkin Elvan’ı 15 yaşında toprağa verdik. 

*** 

Berkin’in cenazesinin ardından, onun acısını kendine siper eden birinin kör kurşunuyla 22 yaşındaki Burak Can Karamanoğlu’nu kaybettik. 

*** 

Berkin’in ölümünün protesto edildiği Tunceli’deki gösteride de kalp krizi geçiren 30 yaşındaki polis memuru Ahmet Küçüktağ’ı kaybettik. 

*** 

Biz bütün bu çocukları, evlatlarımızı, ülkenin içinde bulunduğu muazzam gerginlik nedeniyle kaybettik. 

*** 
Berkin ve Burak’ın katillerini bulup yargı önüne çıkarmak bu ülkenin namus borcudur. 
Ancak, ölen bütün çocuklarımız için yas tutmak yerine, bu öfkenin bilenmeye devam etmesi halinde korkarım ki başka çocuklarımız da ölebilir. 

*** 
Başka bir zamanda bir araya gelseler top oynayacak evlatlarımız, birbirinin kanlı bıçaklı düşmanları haline gelebilir; bu son örnekte olduğu gibi, her birinin ölümü başka ölümlere yol açabilir. 

*** 
En başta ülkenin yöneticilerine büyük bir görev düşüyor. 

*** 
Hepimize görev düşüyor. 
Belki şu anda, “Bunun sorumlusu şudur” demekten bile vazgeçmeliyiz. 
Başkalarının göstermediği sorumluluğu kendimiz göstermeliyiz. 
Bu üç çocuk ve genci toprağa verirken, bu cenazelerin son olması için bir durup düşünmeliyiz. 
Evlatlarını kaybeden anne babaların acıları önünde saygıyla eğilmeliyiz... 

*** 
Öfkenin, kızgınlığın yavaşça dağılıp, yerini acıya bırakmasına izin vermeliyiz... 

*** 
Berkin, Ahmet, Burak, toprağınız bol olsun, huzur içinde yatın; Allah ailelerinize sabır versin.