Dün gazetelerin birinci sayfasına baktığımızda şunu öğrenebildik: Suriye rejimi askerleri kalleş bir saldırı yapmış ama bizden "misliyle karşılık" almıştı!

Şu kadar bomba atmıştık, bu kadar füze uçurmuştuk filan!

"Kalleş saldırı", 8 şehit verilmesine neden olmuştu.

Ama gazeteler gönlümüze su serpiyordu: Misliyle karşılık verdik!

Bu arada Cumhurbaşkanı da 8 şehidin boş yere verilmediğini bize açıklıyordu: 1 milyon Suriyeli sığınmacı daha ülkemize gelebilir!

Böylece medyamız görevini yerine getirmiş oluyordu.

Kalleş saldırı niye yapılmıştı, askerlerimiz bir yabancı ülkenin topraklarında ne arıyordu, 4 milyon Suriyeli mülteciye kucağını açmış (lafın gelişi değil bu kucağı açmak deyimi) bir ülke, 1 milyon mülteciden niye korkuyordu?

Bunlar o kadar açık değildi.

Muhalefet partilerimizin liderleri de "kalleş saldırıya" ateş püskürüyordu.

Derslerinin verilmesi gerektiğinden, hadlerini bildirmeden dönmemek gerektiğinden dem vurdular.

Koalisyon ortağı Devlet Bahçeli’ye kalsa Rusya’ya da savaş açmalıydık ama Allah’tan onun söylediklerini ciddiye alanlar sadece kendi partisinin mensupları.

Bu işlerde "etkisiz eleman" olarak konuşabiliyor ancak.

Yani şu anda zemin bu meseleyi bir "milli dava" haline getirmeye çok uygun.

Televizyon ve radyolardan biraz daha faz verilebilirse Reis, şahlanan bir küheylana atlayıp, Esed’i yerle bir edebilir, tabii Amerika ve Rusya’nın izin verdiği kadar!

Erdoğan her şeyi yeniden seçilmek üzere yapıyor, bunu artık biliyoruz.

Onun için bu "sefer havasını" kullanıp, hiç olmayacak işlere de kalkışabilir.

Kendi adıma tekrar uyarmış olayım ki Türkiye için doğru politika, artık savaşın bitmesini sağlayacak zemini yaratmak olmalıdır.

Savaş, taraflardan birisi yenilgiyi kabul edene kadar sürecek.

İdlib’de toplanmış cihatçı teröristleri korumaya yönelik her adım, Suriye iç savaşının sürmesi anlamına gelir.

Suriye’nin büyük bölümünde hakimiyeti tekrar eline almış Esad’ın, yenilgiyi kabul edip, İdlib’den geri çekilebileceğine ihtimal verenin aklından zoru var demektir.

Savaş bitmeli ki siyasi çözüm için konuşma olanağı olsun, Türkiye’deki 4 milyon sığınmacının önemli bölümü evine dönebilsin.

İdlib’deki sivilleri korumak da savaşın durdurulmasından geçer.

Türkiye’nin çıkarı, İdlib’in bölge için bir çıban başı olarak muhafaza edilmesinde değildir.

"Misliyle verdiğiniz karşılıklar", genç yaşta şehit düşen evlatlarımızın bir tekinin bile hayatını geri getirmiyor.

Artık, ideolojik saplantılarınızdan sıyrılıp aklınızı başınıza toplayın.

* * *

Çocukları bu kitapçıktan korumak gerek

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın geçtiğimiz 10 Kasım’da yaptığı konuşma, bir kitapçık haline getirilmiş. Kitabın lise düzeyindeki öğrencilere dağıtılacağı bildiriliyor.

Deyim yerindeyse, "ilk kurbanlar" Ordu’daki lise öğrencileri olmuş.

Biz de haberi zaten CHP Ordu Milletvekili Mustafa Adıgüzel’den öğrendik.

Dünyada lise düzeyindeki öğrencilere böyle siyasi propaganda yapılabilen başka bir demokratik ülke yok.

Demokratik ülkelerde devlet ya da hükümet başkanları zaten Erdoğan kadar çok da konuşmuyorlar. Nerede kaldı ki bu konuşmalarını bir de kitap yaptırıp, 18 yaşından küçük çocuklara dağıtsınlar!

Bu tür şeyler otokrasilerde mümkün olabilir çünkü.

Otokrasileri, demokrasilerden ayıran on temel farkı sayacak olsak, birini de buna ayırmamız gerekir.

Böyle ülkelerde gücü elinde tutan otokrat, her söylediğinde bir hikmet vehmeder ve bundan insanların mahrum kalmasına da gönlü razı gelmez.

İyi kalpli olduğu için değil elbette!

Mesele küçük yaştan itibaren çocukların kafasına "değişmeyen ve ilelebet değişmeyecek lider" fikrini yerleştirmektir.

Öte yandan meselenin bir de "eğitim" boyutunu düşünmek gerekir.

Demokrasisi gelişmiş ülkeler, eğitimin önemini de bilirler ve ekonomide gelişmiş olmaları da bu meseleyle tavuk–yumurta ilişkisi içindedir.

Çocukların beyinlerinin abuk sabuk fikirlerle, yanlış bilgilerle doldurulmasının, eğitim düzeyini düşüreceğini bilirler.

Onlar çocuklarının üzerine titizlenirler, çocuklarını bu tür siyasi tacizlere karşı korumak isterler.

Erdoğan’ın söz konusu konuşması, ideolojik saplantıların yol açtığı yanlışlarla doluydu.

Bununla ilgili bir eleştiriyi o tarihte T24’te yazmıştım, okumamış olanlar dilerlerse bu bağlantıdan ulaşabilirler. ("Osmanlıca kültür hazinesi" palavrası ve Erdoğan, 12 Kasım 2019)

Acaba bu kitapçığın dağıtımını önlemek için Çocukları Muzır (Zararlı) Neşriyattan Koruma Kurulu’na mı baş vursak?

* * *

Demek savcılıkta böyle bir büro da varmış

T24’ün özel haberine göre Ankara’da geçen hafta gerçekleştirilen ve Sabah gazetesi muhabiri Tülay Canbolat’ın tutuklanmasıyla sonuçlanan Bylock soruşturması krize dönüşmüş.

Soruşturmayı yürüten Anayasal Suçlarla Mücadele Bürosu’ndan sorumlu Ankara Cumhuriyet Başsavcı vekili Ender Coşkun 3 Şubat 2020 itibarıyla izine ayrılmış.

Haber ilginç elbette ama dosyanın ayrıntılarını bilmediğim için bir yorumda bulunabilecek durumda değilim.

Sadece şuna dikkatinizi çekmek istiyorum:

Meğerse Cumhuriyet Başsavcılıklarımızın bünyesinde bir de Anayasal Suçlarla Mücadele Bürosu diye bir birim varmış.

Bunu okuyunca ne kadar mutlu oldum, tahmin edemezsiniz.

Demek ki artık Anayasa’ya karşı tutumlar da suç olarak değerlendirilecek.

Biliyorsunuz Anayasa Mahkemesi ve AİHM kararlarına uymak, Anayasal bir zorunluluk.

Buna ısrarla uymamakta ısrar edenlerin, Anayasa’yı ihlal suçu işledikleri de çok açık.

Üstelik bu kişilerin bazıları hakim ve savcı unvanına da sahipler.

Anayasal Suçlarla Mücadele Bürosu’na buradan ihbar ediyorum:

Kesinliği tartışılmaz olan AYM ve AİHM kararlarına uymayarak, insanları hapishanede tutmaya devam eden hakim ve savcılar var!

Kim olduklarını burada yazmayacağım elbette, ama beni telefonla ararsanız isimlerini tek tek size özel olarak söyleyebilirim.