Sonunda başardılar. Beni de itirafçı yaptılar. İtirafçı olmuşum. Havuz öyle yazmış. Henüz haberim olmadı ama onlar diyorsa doğrudur.

Üç hafta önceydi. Avukatlarım gece yarısı bir davam için cezaevine gelmişlerdi. “İtirafçı olmuşsun, haber vermiyorsun” diye bana sitem ettiler. Bir çıktı önüme koyup, derin bir trolün Twitter’da yazdıklarını gösterdiler.

“Bir açıklama yapacak mısın” diye de sordular. “Daha ciddi işlerimiz var, bu tür saçmalıklarla uğraşıp vakit kaybetmeyelim, gülüp geçelim” dedim.

Bizim güldüğümüz şeyleri, Akşam sayfalarına taşımış. “Alnı secdeli” , “dindar” arkadaşlar, çok emek harcamışlar.

Avukatlarım haberi tekzip etmişler ama, mahkeme kararına rağmen tekzip yayınlanmıyormuş. Yeni Türkiye’de, yeni adalette, havuza her şey caiz. Günaha asla girmiyorlar arkadaşlar. Cihatta, savaşta her şey mubah.

Fetvacıları hazır. “Fetvabazları” dinde çığır açtı. “Yolsuzluk, hırsızlık değildir” diyerek, dinde de “açılım” yaptılar. “Âkil adamları” ise havuzun her yerinde.

Kabataş yalanı üzerinde tepindiler. Aynı merkezden, tek bir emirle, aynı yazıyı yazdılar. Sümeyye Erdoğan’a suikast girişiminin mürekkebi kurumadan, ikinci bir habere imza attılar. Umut Oranyazışmasıyla zirveyi zorladılar.

“İtirafçı olduğum” haberiyle, yeni bir senaryoyla, sınırları zorluyorlar.

Senaryo henüz bana ulaşmadığı için, itirafçı olduğumu ben de kendilerinden öğrendim.

Avukatlarıma, “Onlar diyorsa doğrudur. İtirafnamemi biran önce bulun da yanlış bir şey söylemeyeyim” dedim.

Şems’in gazetesi yazmışsa kesin doğrudur. Sümeyye Erdoğan’a suikast haberini de onlardan öğrenmiştik.

Şems ve gazeteleri ilahi bir aşkla, kalp gözleri açık olarak, metinleri farklı âlemden, gazetelerine taşıyorlar. Paket hazır olunca, çalışanlara mizanpajı yapmak kalıyor.

Allah var, çok yoruluyorlar. O “kutsal mesajlara”, uygun fotoğraf, grafik bulmak zor olsa gerek. Mizansen gazeteciliğinde mizanpaj zor.

Sümeyye Erdoğan’a suikast iddiasının, “yalanı!” demiyorum, ısıtıldığı günlerdi. Benzer bir operasyon bana da yapılmak istenmişti. CHP’li vekilin ismini unuttum. Whats-up yazışması diye bir sürü saçmalık, adına belge denen kâğıtlarla internette yayınlandı. Bugünkü iddiaların “itirafçı” kısmı hariç, hepsi o gün yayınlanmıştı.

Saat ve tarih verilerek, mesaj attığım yalanı servise konmaya çalışılıyordu. Ekip her şeyi hesaplamış. Ancak evimde kamera olduğunu atlamışlardı.

Onların mesaj attı dediği saatte, salonda fosur fosur uyuyordum. Rüyamda gördüğüm kâbusları o gün anlayamamıştım. Sebebi “dindar” arkadaşlarımızın hazırladıkları bu mesajlarmış.

Kamerada bir hareketim var, onu burada yazamam. Uzatmayalım. Mesaj attı denilen saatte, internette bile olmadığım belgesini alınca operasyon ellerinde patladı.

Benden umut kesilince kabak, Umut Oran ve Emre Uslu’nun başına patladı. O meşhur mesajlar devreye sokuldu.

O gün beceriksizlerden, “kamerayı” atladıkları için küçük çapta bir hesap sorulmuştu. Anlaşılan ekibe yeni katılanlar, aynı mesajlara eklemeler yaparak, “itirafçı” olduğumu havuza yazdırmışlar.

Şems ve müritlerinin ısrarlarına artık daha fazla kayıtsız kalamayacağım. Onları yalancı çıkarmaktan hayâ ederim. İtirafçı olduğumu itiraf ediyorum.

Tek sorun, neyi itiraf ettiğimi bilmiyorum.

(Yüksek Güvenlikli Silivri Cezaevi)

mbaransu@gmail.com