“Baransu’nun 800 yılla yargılandığı ve ertelenen davaları iptal etmek için elinizden geleni yapın.”

Bank Asya’nın anahtarlarını masasında isteyen adam, bir yıl önce tam da bu sözlerle kükremiş ve emir vermişti.

Ve o emri uygulamak için düğmeye basıldı. Bugün bu köşeyi şahsıma kurulan bir kumpasa ayıracağım. Bir hukuk skandalını gözler önüne sereceğim.

Bundan yaklaşık bir buçuk yıl önce Mersin’de yakalanan ve halkın sağlığını tehdit eden GDO’lu pirinç skandalının perde arkasını yazdım. Olayın nasıl kapatıldığını, halka sağlıksız pirinç yedirenleri kurtarmak için hangi bakanların devreye girdiğini anlattım.

İşte o haberin ardından Mahmut Arslan adlı AKP’li işadamı, GDO’lu pirinçle ilgisinin olmadığını, soruşturmada adının geçmediğini, kendisine iftira attığımı ve hakaret ettiğimi iddia edip Mersin’de suç duyurusunda bulundu.

Haberin merkezi İstanbul’du ama dava Mersin’de açıldı. Savcılık konuyu araştırmadan, ifademizi almadan dava açtı. Mahkemeye Emniyet vasıtasıyla ifade verdik. Konuyla ilgili belgeleri, ses kayıtlarını, iddianameyi mahkemeye sunacağımızı söyledik. Bir de GDO iddianamesini, ses kayıtlarını, TİB’de yapılan hâkim kararlı dinlemeleri mahkemeden talep ettik. Arslan’ın mahkeme kararıyla dinlendiğini, pirinçlerle ilgili savcılık soruşturmasında isminin olduğunu belirttik.

Biz mahkemenin taleplerimizi karşılayacağını, bizden belgeleri isteyeceğini düşünürken, hâkim alelacele bunları beklemeden karar verdi.

Arslan’a iftira atmadığımız belirtip beraatımıza hükmetti. Tam sevinecekken, asıl kumpası ise ikinci kararına saklamıştı. Arslan’a iftira atmamıştık ama dosyada ismi var diyerek “hakaret” etmişiz. Hakaret karşılığı ise para cezası verildi. Kumpas tam da burada başladı.

İftira atmamıştık ama hakaret etmiştik. İftira atmayan kişi olanı yazarak nasıl hakaret etmişti? Belgeler, ses kayıtları, iddianame, TİB kararı, mahkemenin dinleme kayıtları neden istenmemişti?

Karara itiraz ettik ve bir hafta içerisinde tüm belgeleri mahkemeye sunacağımızı söyledik. Mahkeme heyeti yine belgeleri beklemeden alelacele karar verdi ve hakkımda kurulan kumpası da gerekçeli kararında açıkladı.

Gerekçeli kararı okurken, mahkemenin neden inceleme yapmadığını öğrendik: Ceza alt sınırdan verilmiş ve itiraza kapalıymış.

Böyle bir karar verilmesinin nedeni ise daha önce hakkımda açılan ve Meclis’te çıkan yasayla ertelenen davalarımın önünü kesmekti.

Hatırlarsanız Ergenekon sürecinde 800 gazeteci hakkında 10 binin üzerinde “gizliliği ihlal” gerekçesiyle dava açıldı. Gazeteciler görevlerini yapmasına rağmen bu kadar dava açılması hem AB’de hem dünya da hem de Türkiye’de eleştirildi. Bunun üzerine de hükümet 2011’de çıkardığı bir yasayla, üç yıl aynı suçu gazetecilerin işlememesi şartıyla af getirdi.

İşte bu yasanın ardından hakkımda açılan bazı davalar ertelemeye girdi. Ertelemenin bitmesine bir kaç ay varken Mersin’deki mahkeme en alt ceza diyerek, para cezası verip, itiraz yolunu da kapatarak daha önce ertelemeye girmiş davalarımı raflardan indirdi.

İftira atmamıştım ama her nasılsa gerçekleri yazarak hakaret etmiştim. Hukuk fakültelerinde okutulacak kararın neden verildiği de anlaşılmıştı: Ertelemeye giren davalarımı, süresi bitmeden bir kumpasla raflardan indirmek.

Taraf okurları bir buçuk yıldır sessiz olduğumun, haber yapmadığımın farkındalar. Darbeciler ve hırsızlar “Baransu’nun haber kaynakları tutuklandı, tasfiye edildi, o yüzden haber yapamıyor” deseler de sessizliğimin tek nedeni ertelemeye girmiş davalarımdaki zamanaşımının bitmesini beklemekti.

Madem bir kumpasla davalarım raflardan indirildi, artık tekrar belgeli haberlere dönebilirim. GDO dosyasından başlayalım. Ok yaydan çıktı, Mersin’de mahkeme ayarlayıp kumpas kuranlar artık düşünsün.

“Efsane” geri dönüyor!

mbaransu@gmail.com