Aslında kelime oyunlarından çok hazzetmem. Hele insanların isimlerini kullanarak yapılanları da oldukça basit ve yaratcılıktan uzak bulurum. Babamın ismi “Aram”dı. Bir gün küs olduğu annemle barışmak için bir gazete kupürü bulmuş, böylelikle annemin kalbini yumuşatmıştı. Kupür “… aram kötü değil” idi.

Dünyaca ünlü foto muhabiri ve Türkiye’nin medarı iftiharı Ara Güler, Cumhurbaşkanı Erdoğan ve ailesinin fotoğraflarını çektiğinde, Cumhuriyet “Usta’yı ‘Ara’ ki bulasın” diye seviyesiz bir başlık atmıştı.

Ara Usta da cevaben “Cumhuriyet gazetesi benim umurumda bile değil, artık o gazeteye bakmıyorum. Ben fotoğrafımı, sanatımı yapıyorum. Bu tür şeyleri yazanlarla uğraşacak zamanım yok” diyerek kestirip atmıştı.

Ara Usta geçen cuma günü Üsküdar Belediyesi’nin düzenlediği vefa gecesinde söyledikleri ile yine gündeme oturdu. Sözleri şöyleydi:

“Bir gün bir yere gittik. Bir şey alıyordum. Orada bana yakın oldu. Bir süre evine gittim. Resimlerini çektim. Bugün de gelir diye düşündüm, gelmedi. Bugüne kadar kaç cumhurbaşkanı geçti bizden, 20 tane, 30 tane geçti. Bir tanesi de kafa tutmadı ya kimseye. Yani onun o tarafı hoşuma gidiyor. Niye çekinsin ki, biz devletiz be, Osmanlı’dan geliyoruz biz. Uygur yazılarını Moğolistan’da çektim. Bütün bunlar var. Onların nesi var? Zavallı Amerika’nın nesi var?”

Öncelikle Ara Usta’ya haddi olmayarak bir bilgilendirmede bulunayım. Cumurbaşkanı Erdoğan programı müsait olsaydı mutlaka o geceye katılırdı. Tabii ki ben de… Ancak kendisinin başkanlığında önemli bir toplantıdaydık.

Ara Usta’nın zanaatkar olarak değeri ve tabii ki Ermeni kimliği açıklamalarının ses getirmesinin nedeni. Tabii, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın (aslında Türkiye’nin) aleyhine yapılan kara propagandaya bu tür açıklamalar ağır darbe vuruyor.

Dolayısıyla, bu kurguyu bozan söz ve tavırlar, aynı mafya usulü ile ibret olsun diye cezalandırılıyor. Öyle ki, bir daha kimse böyle bir “kahramanlık” yapmaya tevessül etmesin. Herkes Elif Şafak gibi olsun. Bu kirli oyun böyle oynanıyor.

Ama Ara Güler hayatı boyunca dik durmuş bir Osmanlı/Türkiye aydını. Gerçekleri, tarihi, hikayeyi biliyor. Bize çarpan şeyin farkında. Kimseye eyvallahı yok. Hakikati, inandığını ifade etmekten kaçınmıyor.

Zaten Ara Usta olmak da bunu gerektirir.