15 Temmuz'u 16 Temmuz’a bağlayan gece Türkiye muhteşem bir gün geçirdi. Ankara ve İstanbul başta olmak üzere 81 ilimiz ve ilçelerimizde, her evde büyük bir coşku vardı. Bu coşkunun içinde bir sene önce yaşadığımız bu hainliğin, bu hainlerin hayatını çaldığı şehitlerimizin hüznü de vardı. Belki bu iki tezat duygu, coşku ve hüzün geceyi daha da anlamlı kılıyordu.

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın o sözünde olduğu gibi, “Artık hiç kimse 14 Temmuz’daki kişi değildi, olamazdı.”

Hepimiz değişmiştik, ülke değişmişti, dünya değişmişti.

İlk günden beri bunu güçlü bir şekilde hissettim ve 15/16 Temmuz’un sadece Türkiye’yi değil, dünyayı da değiştiren bir olay olduğunu iddia ettim. Batı için 1789 Devrimi’nin anlamı ve etkisi ne ise, Türkiye ve Doğu için 15/16 Temmuz destanının anlamı ve etkisinin benzer olduğunu ifade ettim.

Bundan 30/50 yıl sonra, dünyayı değiştiren olaylar sıralandığında, 15/16 Temmuz ilk sırada yer alacak.

Neden? Çünkü eğer bir yıl önce Türkiye çökseydi, dünya tarihi haritalarla birlikte değişecekti. Tıpkı 1918’de Osmanlı çöktükten sonra olduğu gibi… Ama bu kez bu aziz millet buna izin vermedi.

“Ruh mekânın uzamıdır, yerdeki mekânı, vatanına sahip çıkamayanlar ruhlarına da çıkamaz” diye yazmıştım sosyal medyada…

O yüzden ölülerden sayılmayan şehitler de göksel mekânların başköşesinde otururlar.

“Benim de bu cihandan gidişim” diyor türkü, “memleket sevdasından”…

Akın akın, ay ay, gidenler/ çakılıyorlar yüreğimize en derinden/ gittikçe kalıyorlar, düştükçe yüceliyor/ vazgeçmiyorlar asla, memleket sevdasından…

Milletimiz kaderin tekerine çomak sokmuş, dünya tarihini değiştirmiştir. Tıpkı Mustafa Kemal’in Boğaz’daki İngiliz gemilerini gördüğünde dediği gibi “Geldikleri gibi gitmişlerdir.”

Dün Meclis önünde Kuran tilaveti okunduğunda, koca kentte tek bir ses duyulmuyordu. Ben bir İsevi olarak bunu çok seviyorum. Kendin gibi olmayı, inanca, manevi değerlere olan saygıyı ve günü geldiğinde bu cihandan gitmeye hazır milyonları…

Bu değerleri kaybetmeyelim. En değerli özelliklerimiz olduğunu bilelim. Bu ülke daha da gelişecek, güçlenecek, zenginleşecek ve parlayacak. Ama işte o zaman, kibre kapılmayalım. Batı’nın düştüğü hataya düşmeyelim. Kim olduğumuzu, memleket sevdamızı, inancımızı, sevgimizi unutmayalım. “Ey iman edenler, iman edin!” ayetini aklımızdan çıkarmayalım.

Günümüz kutlu olsun. Tüm şehitlerimize Allah rahmet etsin. 15/16 Temmuz’da Ermeni kiliselerinde okunan bir dua ile yazıyı bitirmek istiyorum. Ne kadar bir ve güçlü olduğumuzu tüm dünya görsün diye…

“Sevgi dolu Allah’ımız, şiddet ve terör kurbanlarını, özellikle 15 Temmuz şehitlerinin ruhlarını ve gazilerin yaralarını senin şefkatli kollarına teslim ediyoruz. Onlara merhamet et. Şefkat dolu Allah’ımız, şehitlerimizin yas tutan ve acı çeken aile efradına ve sevdiklerine sabır ve selamet ruhu ihsan et. Onları acılarında ziyaret ve teselli eyle. Yalvarıyoruz.”

Amin.