Aslında matematik Sayın Erdoğan'ın ilk turda seçimi kazanmasının ne kadar büyük bir başarı olacağını gösteriyordu. CHP ve MHP, yanlarına aldıkları düzineden fazla Eski Türkiye partisini ihmal ettiğinizde dahi, son seçimlerde toplamda yüzde 44'e yakın bir oy üretmişlerdi. HDP sadece oylarını korusa dahi, Erdoğan'a yüzde 50'yi geçecek oy kalmıyordu. Üstelik HDP yüksek profilli bir aday çıkarmış, yüzde 10 çıtasını geçmeyi gerçekçi bir hedef olarak belirlemişti.

Açıkçası yüzde 58'lik oranlar seçimin yaz aylarına denk gelmesi, katılımın düşük kalma ihtimaliyle birlikte oldukça abartılıydı. Yüzde 58'lerin Erdoğan'ın alabileceği oy oranının üst limitlerine yakın olması ile katılım sorunu çelişiyordu. Burada Ege'de katılımın yüzde 80'lere yaklaşması, CHP'li seçmenin Erdoğan'ın galibiyetinin kesin algılanması ile sandığa gitmeyeceği tezini çürüttü. Belli ki rehavet daha çok AK Partili seçmeni etkilemişti.

Erdoğan'ın bir diğer handikapı ise piyasada şişirilenin aksine, Demirtaş'ın asıl AK Partili Kürt seçmenden oy alma potansiyeliydi. Türkiye tarihinde önemli bir gelişme olarak ilk kez bir Kürt aday linç edilmeden, engellenmeden, hatta önlerine Erdoğan nefreti ile malul beyaz Türk aydınlarının kırmızı halı serdiği bir seçime giriyordu. Erdoğan'ın nasıl olsa kazanacağına dair genel kabul ile bu durum birleştiğinde bu seçimlik AK Partili Kürtlerin acılı geçmişe bir selam olarak Demirtaş'a oy kaydıracağı yüksek ihtimaldi. Türkiye'nin en büyük Kürt partisi olan AK Parti için önemli bir riskti bu...

Esenyurt (yüzde 18), Sancaktepe (14.6), Sultanbeyli (14.2), Zeytinburnu (13.7), Bağcılar (13.5), Ataşehir (13.5), Başakşehir (12.1), Sultangazi (11.3) gibi Erdoğan'ın kalesi veya bu seçimde yüksek oy aldığı yerler olan ilçelerde Demirtaş'a Kürtlerden yüksek oy gittiği görülüyor. Bakırköy (yüzde 6.9), Beşiktaş (7.0), Kadıköy (7.1) gibi İhsanoğlu'nun yüzde 70'i bulduğu ilçelerde ise Demirtaş'ın oylarında sadece romantik bir kıpırtı var.

Yani katılım düşüklüğünün Erdoğan'a yaradığı ve Demirtaş'ı yüzde 10'lara beyaz Türklerin ve Gezicilerin taşıdığı söylentisi belli amaçla yapılan bir dezenformasyon. Bu tabloda Erdoğan'ın yüzde 52 oy ile ilk turda cumhurbaşkanı seçilmesi gerçekten büyük bir başarı. Demirtaş'ı yükselten Beyaz Türkler, Geziciler veya köhne sol değil, yine bildiğiniz cefakar dindar Kürtler.

Erdoğan'ın ilk turda bu başarıyı elde etmesinin asıl açıklaması ise MHP'li tabanda gizli. Erdoğan'ın MHP'yi Orta Anadolu'dan süpürme harekatı sürüyor. (Hem de Çözüm Süreci ve 1915 Taziyesi döneminde). Yani bir yandan düne kadar bebek katili denen ve şiddetin mücadele yöntemi olarak reddedilmemesiyle son derece marjinal bir noktada duran Kürt siyasal hareketi, Abdullah Öcalan'ın projesi ile Türkiye'nin yeni muhalefet partisi olarak normalleşirken, diğer yandan Erdoğan da MHP oylarını kendine çekerek başka bir marjial fenomeni, vülger milliyetçiliği dönüştürüyor. Asıl özü olan Anadolu yurtseverliği evine geri döndürüyor.

İşte sağlıklı normalleşme yolu de bu. Normalleşme CHP'nin keyfi beklenerek olacak bir şey değil. Eğer HDP seküler-sosyalist sekterliği, Beyaz Türk ve Doğan medyası hayranlığı ile yüzleşip Öcalan'ın açtığı yolda ilerlerse, Türkiye'nin her yerinden oy alan bir anamuhalefet partisine (Hem de Kürt kalarak) dönüşebilir.

GELELİM 2015 SEÇİMLERİNE...

Bugün piyasada dolaşan analizlerin çoğu ideolojik gözlükle ya da siyaseti, toplumu belli bir siyasi amaca yönelik manipüle etme amaçlı yapılıyor. En azından işi bu olanların yanılmalarının iki açıklaması var: Kötü niyet veya ezbercilik...

Bir kere, 'Erdoğan sonrası AK Parti' diye bir şey yok. Daha güçlü Erdoğan liderliğinde bir AK Parti var artık. Fiili durum (de facto) kendi yasal zemini için (de jure) içtihad oluşturacak. Yani hayatın kendisi bize en doğru tarifi verecek ve geriye bunu anayasaya geçirmek kalacak. Bu tamamen Erdoğan ve hükümetin nasıl ve ne kadar başarılı bir icraat ortaya koyacakları ile ilgili.

2015 seçimlerinde yeni anayasa için AK Parti'nin tek başına 330 vekil çıkarması gerektiği, bu olmazsa tufan yaşanacağı da bir efsane. Tabii ki AK Parti bu sayıyı yakalamak ve son genel seçimlerdeki oyunu geçmek için çaba gösterecektir. Ancak bunun olmaması dükkanı kapatıp gitmek anlamına gelmiyor. HDP ile (hatta bu parlamento döneminde bile) üzerinde anlaşılan 60 maddeyi baz alarak anayasa referandumuna gitmek mümkün ve hatta doğrusu da bu. Minimum yüzde 60 oy alacak bir meşruiyet karşısında kim durabilir ki? HDP'nin Türkiye partisi olma yönünde aldığı son sonuç, hükümetin de elini rahatlatacaktır.

Yeni Türkiye dindarların ve Kürtlerin elleri üzerinden yükselecek. Seçimler de bu meşruiyeti sağlıyor, gidilecek yolu gösteriyor. Tabii bu yol ancak Çözüm Süreci hızlı ve başarılı bir şekilde nihai barışı sağlarsa mümkün.

Tüm bu karmaşıklık ve zorluklar, bizi özgün ve güçlü bir demokrasiye taşıyacak.