Öcalan’ın Türkiye’deki Kürt siyasetinin neresinde olduğu ve durduğu hep tartışılır. Yaygın görüş Kürt hareketinin tam merkezinde olduğu yönünde. Kandil ve BDP’nin Öcalan’a bağlı olması, Öcalan’ın muhatap olarak öne çıkmasını sağladı. Bu durum, devlete büyük bir avantaj sağladı. Ancak bu durumun dezavantajları da var. Hapishane koşulları, Öcalan’ın Kandil ve BDP üzerindeki etkisini de sınırlıyor. Kürt hareketi Öcalan’a bağlı hareket ediyor ancak boşluğu dış unsurlar, yabancı etkiler dolduruyor.

Kürt siyasetinde oyun kurucu rol Öcalan’ın; hareketin rotasını Öcalan belirliyor. Stratejik kararları o veriyor. Çözüm sürecinde de Kürtlerin yönünü Türkiye’den yana çevirdi. Ancak Öcalan’ın nüfuz edemediği alanlarda oyuna başka el karışıyor. Bu el, oyunu Türkiye aleyhine kurmaya başlıyor. Kandil, Öcalansız oyun kuramıyor; genellikle daha büyük bir oyunun parçası oluyor. Öcalan’sız bölgedeki bazı dış devletlerin etkisine girdikleri gibi bazen de içeride beyaz Türklerin oyununa geliyorlar.

Bu oyunu bozmanın tek yolu İmralı’ya fırsat vermek, onun önünü açmak ve manevra alanını genişletmek. Sürecin gidişatından edindiğim izlenim Öcalan’ın daha fazla güçlendirileceği yönünde. Kandil’le iletişiminin önü açılabilir. İmralı’daki son görüşme tutanaklarının BDP’den önce Kandil’e ulaştırılması önemli bir gelişme. Zira iktidar, Kandil ve BDP’nin artık süreci olumsuz etkilemeye başladığını düşünüyor. Kandil ve BDP’den gelen ve yeniden silaha dönüşü ima eden açıklamalar batıda tepki uyandırıyor. Bunun önüne geçmenin tek yolu Öcalan’ı daha fazla söz sahibi kılmak. Önümüzdeki günlerde bu konuda görünür adımlar atılırsa, çekilme yeniden başlayabilir.

Örgütün çekilmeye niyetli olmadığı başından beri ortadaydı. Yine de çekilme talimatına uydu. Fakat Öcalan’ın artan şikayetleri üzerine çekilmeyi durdurdular. Bu riskli kararı tersine çevirmenin tek yolu Öcalan’ın yeni bir talimat vermesi. Silahların varlığı süreci tehlikeye atıyor. Ya silahlı unsurlar çekilmeli ya da dağdakiler inmeli. Son görüşmede Öcalan’ın “Dağdan inişleri konuşalım” demesi, önemli bir fırsat. Bunun arasındaki bir yol tehlikelidir. Sahnede silah varsa, mutlaka patlar. Provokasyon kaçınılmazdır. Belki de çekilme yerine eve dönüşü konuşmak daha hayırlı olur.

Ankara’da polis evine yapılan roketli saldırı, iktidarın elini çabuk tutması gerektiğini bir kez daha gösterdi. Ankara’daki roketatarlı saldırı, Suriye bağlantılı olduğu kadar çözüm sürecine yönelik de bir saldırı. Adalet Bakanlığı’na yönelik bombalı eylem ve AK Parti Genel Merkezi’ne yönelik LAW’lı saldırının bir devamı. Çözüm süreci başladıktan sonra DHKP-C eylemlerinde dikkat çekici bir artış yaşanıyor. Sokak hareketliliği artıyor. Kürt sokağında silahlar susunca Türk sokağındaki silahları ateşlemeye başladılar. Hedefte kuşkusuz hükümet var. Ama bu saldırıları boşa çıkarmanın yolu çözüm sürecini bir an önce başarıya ulaştırmak.