25 aralık 2022'de Fatih'te İBB'nin bir salonunda Yeşil Sol Parti İstanbul il örgütü kongresi yapıldı.

Bu ağır politik iklimde kongre yapabilmek bile bir kamuflaj, bir nevi küçümseme, yani zarar gelmez unsurlara göz yumacaksın ki büyük  kırımın sesi az duyulsun kabilindendi sanki..

Yağmur gibi yağan bombalar, kurşunlar, etkisiz hale getirilenler, tutuklamalar, gözaltılar, basın açıklamalarına bile konan yasaklar demokrasi isteyenlerde böyle bir his doğuruyor.

Bu histe olanları, herhalde bir zamanların kendisi tutuklanmadı diye hayıflanmalarla, adeta "beni de alın!" diye sık sık bağırıp sonunda hücreye kadar konulan eski gazeteci ve mv Tuncay Özkan'a döndürdü ve haykırtıyor iktidara : "Tutuklayacaksan tutukla, suçunu biraz daha çoğalt, biz de içeriye aldıklarınla aynı demokratik siyaseti, hak ve barış isteme faaliyetini işledik!"

Kongre çok kötüydü.

Haydaa!"

Gerçek, yüze karşı, pat diye!

Bu girişe bu niteleme uymadı, ama gerçek.

Kongre nedir?

Örgütün hangi kapsamındaysa o kapsamın en üst karar organına kongre denir.

Yani il kapsamlıysa o ilin, ilçeyse ilçenin, ülkeyse ülkenin siyasal faaliyetinin planlandığı en üst organ.

Bu bağlamda İstanbul il kongresinde İstanbul'a dair ne konuşuldu?

Hiç.

Hiç denemez tabi, solcuların amentü niyetine ilk öğrendikleri diyalektik, onun temel bir şartıdır herşeyin birbirine bağlılığı ki bu anlamda konuşulan her şey İstanbul'la bir şekilde ilgiliydi tabi ki.

Değil miydi yani?

E tabi bu bağlamda Mozambik'in Palma kasabasını da ilgilendiriyordu; Hristiyanların can güvenliğini de; öyle ya bu iktidardan kurtulunulursa, zaman zaman kasabayı ele geçiren ve tehdit eden Deaş'ın bir sempati desteği azalacak, böylelikle Hristiyanların can güvenliği de bir nefes alacaktı.

Var mı diyalektiğe karşı gelen?

Ama kongrenin tanımı, içeriği ve biçimi adına zayıf kaldı.

En başta gündemin oluşumu eksikti.

Kongrede yemek dışarıda pişmiş, salona servis yapılıyor görüntüsü çok barizdi.

Bari zevahiri kurtarsalardı, o da tam yapılamadı.

Divan için önerilenler oylandı ama lehte ve aleyhte konuşma ve aleyhte oylama yapılmadı.

Divan, önerilen gündemi oylatmadığı gibi gündem hakkında tartışma da açmadı; hani adettendir, konuşmak isteyen, ek/fazla madde önerisi olan var mı vs diye demokratik teamüller uygulanmadı.

Sonra konuşmalara geçildi.

HDP vekili, HDP İstanbul eş başkanı, YSP il ve genel eş sözcüler konuştu, ama hiçbiri İstanbul özgülüne dair bir şey konuşmadı, ne sorunlarına ne çözümlerine değinildi.

Hani gönül İstanbul Kanalı'ndan bari söz edilsin istedi, ama n'ayır, sanki bir öğrenci gençlik örgütünde taraftara hitap eden sloganist, ajitatif cümlelerden oluşan yüzeysel söylemler edildi.

Ne sınıflar tahlili, ne ittifaklar politikası ne de halkı ve mücadeleyi örgütleme arayışları ve anlayışları vardı.

Ne şehir planlamacısı gözüyle, ne bir ekonomist, ne de kültürler zenginliğiyle ele alındı İstanbul.

Tabi ulaşım, eğitim, boğaz, kişi başına düşen yeşil oranı vs o kadar yorucu insani teferruattı ki, sanki halkın işini çözmek onlara kalmamıştı!

YSP eş genel sözcüsü de ülke sorunlarının çözümünün bir moderatörü gibi değil de çözüme adaylardanım kapsamında konuştu, söyledikleri çözüm donanımlı görünmedi.

Hal buydu.