Dünya dönüyor ifadesini duyduğumda sevgili Veli Gürcan’ı anımsamamak mümkün mü? Sosyalist siyasette Denizler,Mahirler,Harun Karadenizler v.d. daha çok anma günlerinde dönemin siyasetini yaşadığımız sürece eklemleyerek adeta nostalji yaşıyoruz.

Tarihin günümüze yansıyan trajedi yanı Denizlerin idamına T.B.M.M. ‘de onay veren CHP’liler ve aynı siyasetin lideri Nazım’ın mezarını Taksim’e taşınmasını isterken kendi kimliğini ifade etmiyor.

 Dersim’i bombalayan Ermeni kimlikli Sabiha Gökçen adındaki havalimanına müdahale edemiyor.Kemalist damar çatırdamıyor.”Sol”, “ demokrat” bireylerin bulunduğu parti, MHP lileşiyor.1940’lara dönüyor.Nihal Adsız’lara,Mussolini,Hitler sevdalılarına; varlık vergilerini günümüze taşıyıp ben ülkücüyüm diyenlerle, Türkeş’in danışmanı Cumhurbaşkanı adayı ile aşk-ı memnu. Ajitatör Veli Gürcan TSİP (Türkiye Sosyalist İşçi Partisi) ni tek başına taşıdı desem haksızlık olmaz.Çünkü TSİP Türkiye emek ve demokrasi güçlerine emanet edildikten sonra SBP (Sosyalist Birlik Partisi) süreci ile Düzce’ye geldiğinde (dünya dönüyor)ifedesini taşıyordu. Sevgili Hakkı Demir’in mekanında (2. TİP Düzce İlçe Başkanı) TSİP’in sonlandırılmasını anlattığında TİP, TKP, TBKP eğilimlilerinin ufkunu açmıştı. Sovyetler tepemize yıkılmıştı. Perestroyka,Glasnost, Gorbaçov’un sonunu getirmişti.”Biz yıkılan enkazların üzerinden yola devam edemeyiz,özeleştirinin ötesinde tarihi yeniden okumalıyız.Dünya dönüyor bizler sürecin neresindeyiz?Değişimin farkında mıyız? SBP değişimin başlangıcı olmalı “ derken yabancısı olmadığımız sosyalist ayrışmaların yeni kapılarını açıyorduk.Evet SBP,SHP(Sosyal Demokrat Halkçı Parti) den Kemal Anadol,Ekin Dikmen v.d. katılımı ile toplumsal dinamizmi yaratamadı.Devlet kürtlere karşı faili meçhul tattiklerle olağanüstü savaş açmıştı.Derken solda değişimin farkına varan birey ve gruplarla BSP (Birleşik Sosyalist Parti ) oluştu. Kitlelerle bağ kurmada,siyaset üretmede tıkanıklık vardı.Sorunu birleşik mücadelede görme noktasından hareket eden DY (Devrimci Yol) geleneğinden gelen çoğunluk grupla birlikte ÖDP (Özgürlük ve Dayanışma Partisi) kuruldu. Gerçekte katılımın renkliliğine ve çoğulculuğuna bakıldığında umuda yönelik siyaset eşitlik,özgürlük mücadelesini toplumun gündemine taşıdı.Burada medyanın özgürlükçü kesiminin desteğiyle sevgili Ufuk Uras’ın sözcülüğü barış ve demokrasinin kapsama alanını seçenek haline dönüştürmeye başladı.İşte tam da bu süreçte Türkiye’de yeniden yapılanmanın programını taşıyan ÖDP’de eski geleneklerine refarans veren hegemonyacı, şefci ,reçeteci yapılar ayrışarak küçük dükkanlarına yöneldiler.Sürecin diğer boyutu Kürt özgürlük mücadelesinde yerel yönetim alanlarında önemli mevziler kazanıldı. Doğrudan demokrasi zemininde eşitlik ve barış talebi ortak mücadeleyi gündeme getirdi. İşte tam da bu noktada Türkiye sosyalistlerinin Kemalist-milliyetçi damarları kabardı ve siyasi krizler yaşandı. Mücadeleyi siyasal eşitlik ilkesinden değil,sayısal temsil noktasından bakarak Kürt hareketinden uzak durdular. Reel politikanın ötesinde duygusal,bireysel yansımalar programatik,evrensel ilkelerin önüne getiriliyor. Küresel ve yeniden yapılanmanın zorlukları geleneksel hastalıklara tahammülü olmadığından HDP (Halkların Demokratik Partisi) yavaş işleyebilir. Yeşiller ve Sol Gelecek’in program yansımasının ağırlıkta olduğu HDP’nin yeniden yapılanma okulu işlevi ile yüzleşmemiz gerekiyor. Bu okulun akademisyenleri çok görünüyor .Başarısız öğrencilerin sorumluluğu da yine bu kapsama alanındaki vicdan sahiplerinde olduğunu unutmayalım. Barışın Kürt özgürlük hareketi tarafında  değil, Türkiye sosyalist saflarında iyi okunması, algılanması gerçeğini görelim. Sol,sağ farketmez . Barış, özgürlük, ekoloji mücadelesinin neresinde duruyoruz? Âmâsız!