Biraz önce vedalaştık, herkesle birlikte gittin. Balon, çiçek ve şiir atıkları arasında bir başımayım.İki elle zor kavranacak kocaman bir kahve fincanı duruyor önümde.Sarıyer sırtlarında kır kahvesi gibi bir yerdeyim.Garsonlar masaları topluyor.Yalnızım.

Fincanın kenarında dudağının izi,kırmızı. İçimde adsız bir heyecan, ışıklı bir gerginlik çırpınıyor.Telveye dalıp gidiyorum.Dudağının izi olan taraf alımlı bir şarap kadehi,Bavyera kristali.Şarabın kırmızısıyla telvenin esmerliği iç içe geçmiş.Aralarından gümüş bir yol uzanıyor.Yan yana yapılan ilk uzun yolculukların ürpertisi yapışıyor tenime.Ateş kırmızısı.Gül kırmızısı.Gelincik ve kiraz kırmızısı.Şarap gür bir şelalenin girdabı hızıyla kırmızının sayısız tonlarına ağıyor.Başım dönüyor.

Carmen kırmızısı sol kulağının üstünde, saçlarının arasında. Yüzügümüş küpene dönük mağrur bir flamingo. Yemekte kimse şarap içmedi.İçimde çırpınan heyecan,  genzime dolan taze çimen kokusundan olmalı,bahar sevinci.Ellerimi kadehe uzatıyorum.Kadeh büyüyor ve hızla benden uzaklaşıyor.Halbuki hemen şurda,gözlerimin önünde.Uzanabilsem kırmızının tonlarına,telvenin esmerliğine dokunacağım.İrademle inatlaşan bir ağırlık çöküyor  kollarıma.Kan ter içindeyim,bir türlü fincana uzanamıyorum.

Sonra yukarıdan bir akasya çiçeği düşüyor. Telvede beyaz bir bahar kelebeği gibi.Şarap dalgalanıyor.Kırmızılar kuşanmış esmerliğin gülümsüyor:ferah,aydınlık.Sonra benim bilmediğim günlerden kalma bir hüzün oturuyor gözlerine.Eğilip bakıyorum,bir uçurum ürpertisi yayılıyor gövdeme.Baktıkça büyüyen baş döndürücü bir derinlik.Gözlerim kararıyor,tüylerim diken diken