“Bahar geçtise n’ola / Hazanı hoş görelim / Zaman zamana erişmez / Biz anı hoş görelim”

Hayat denilen kavga bu eylülün yirmisinde beni cebren altmış yaşıma sürüklüyor. Akranım olan dostlarım, yoldaşlarım, bu yaşa benden önce gelenler, geçip gidenler alınmasın. Altmış yaş resmen ihtiyarlık yaşıdır.

Merhaba moruk! Derler adama.

    Yo! Sakın bana her yaş güzeldir, mavalı okumayın. Her yaş güzel değildir. Devlet tarafından işkence, hapis, idam, yargısız infazla hatırlatılmazsa, yaşlanmanın/ ölümün aklının ucundan bile geçmediği yaşlar güzeldir.Belediye otobüsünde, dolmuşta kimsenin ayağa kalkıp ta “buyur amca!” demediği yıllar.

    Bak dostum,

    Altmışın kapısına dayandığında usulca geriye bakıyorsun. Kat ettiğin yol epey uzun. Önündeki ise kısa ve engebeli. Bu, hiç hoşuna gitmiyor. İflah olmaz bir aptal değilsen her şey sana son yokuşuinmekte olduğunu söylüyor. Kabullen yoldaş, şimdi hazandasın.

    Hasan Efendi,

Arkadaşlarınla yola çıktığınızda, Marksizm-Leninizm, Proletarya Enternasyonalizmi, ihtilal diyordunuz da, mitinglerde ucuz manzumeler eşliğinde kalpaklı Mustafa Kemal posterleriyle yürüyordunuz; gardıroptakine muhalefeten! Hatırladın mı? Bu sizin kuşaktan çok önce eski tüfek yoldaşlarınızın, mesela Şefik Hüsnü’nün başlattığı talihsiz bir çırpınış, Marksizm’le Kemalizm’i imtizaç ettirme gayretiydi. Bir bak allasen o çaba bugün nerelere geldi. Vatan uygun adım laik cumhuriyet mitingleriyle çalkalanıyor.

    Tavariş Hasan,

Mitinglerde, korsan gösterilerde, grevlerde,  hapiste, işkencede evet, hiç itirazım yok devrimciydin(iz). Ama kadın yoldaşların(ız)la, sevgililerin (iz)le, karın (ız)la, kaçamağın (ız)la, ilişkin (iz)de tam bir beş r’li errrrrkektin(iz).

    Ayıp değil mi ihtiyar! Erkek egemen geçmişin(iz)den ve dahi bugünün(üz) den yüzün(üz) kızarmıyor mu?

    Demircan Yoldaş,

Parti dili militaristti. Çelik disiplin, öncü müfreze vesaire. Ol sebepten mi mirim, Vicdani Red’ten hiç bahsetmiyordunuz. Ezilenlerden yanaydın(ız) ama, eşcinsellerin, travestilerin haykırışlarına kulakların(ız) tıkalıydı. Oğullarınızın çüklerini ala-yıvala ile kestirmekle meşguldünüz. ‘Kutsal Aile’nin peder-i muhteremi, çocuklarınızın sebebi hayatıydınız.

    Hey Ahbap!

Sahi parti kongrelerinde, parti yayınlarında Ermeni soykırımından, Anadolu Rumlarının Mübadele acılarından neden hiç bahsetmediniz? Sayısız Kürt isyanına neden bigâne kaldınız? Aklınız saygıdeğer moruk, mabadınızın kılları ağarınca mı başınıza geldi!

    Hayır, hemen celallenme!

Ne karamsarım, ne de umutsuz. Sadece kendime geçmişime bakmağa çalışıyorum.Paris Komünü’nden günümüze, savaşsız, sömürüsüz, iktidarsız bir dünya için verilen büyük kavgayı,mücadeleyi asla inkar etmiyorum.Ekim devrimi, İspanya tugayları, Çin, Vietnam, Küba ve daha niceleri. Ol sebepten hala içim daraldığında “ Güzel günler göreceğiz çocuklar / Motorları maviliklere süreceğiz” mısralarıyla ferahlıyorum.

    Merhaba Hasan Arkadaş,

Şimdi yorgun, şişman ve geveze bir adamsın. Kendine, kitaba ve alkole siperlendin. Hiçbir şeyi beğenmiyorsun, eyvallah ama, öbür taraftan hayatını anlamlandıracak bir bok bulmak için çırpınıyorsun.

    Çabalama! Kimi yerde insan çabaladıkça batar. Bekle seni hayat batırsın, batıracaksa. Ama yola çıktığında kan ter içinde, çamurlara bata çıka, inatla peşinden koştuğun düşü görmeğe devam et, becerebilirsen. Ve unutma:

“DÜNYA ORDA BİTER Kİ MAĞLUP OLUR HAYAL

  TEMDİD-İ ÖMRE KUDRETİ KALMAZ TAHAYYÜLÜN”

-----------------

*Bu konuşmayı 20.09.2007 tarihinde ‘ Merhaba Moruk’ adıyla düzenlediğimiz altmışıncı doğum günüm partisinde yaptım