Öcalan'ın mektubunda kullandığı ifadelerle daha sonra Başbakan Erdoğan'ın yaptığı açıklamalarda kullandığı ifadeler arasındaki benzerlik şaşırtıcı gibi görünse de bence değil.

Çünkü iki taraf da birbirine hayli benziyor. Bu benzeşme tarihin onları yerleştirdiği pozisyondan kaynaklanıyor.
Bunu iki bağlamda açıklayayım: birincisi, devletin demokratikleştirici aktörleriolmaları. Yani Kemalist devlet modelinin aşılmasını sağlamaları. İkincisi post modern siyaset dönemine geçişe öncülük etmeleri. 

Demokratikleşme demek, Türkiye'de, devletçi bürokrasinin askerle yaptığı ittifakın ve onlara destek veren belli bir elitist/ aydın grubun bertaraf edilmesidir. Böyle bakarsanız Türkiye'deki büyük değişimin niçin Kürtler ve Müslümanlar aracılığıyla yola çıktığını anlamak da kolaylaşır. Sistemli olarak laikçibir zeminde siyaset yapan bürokratik devlet Müslümanları, hâkim etnisiteetrafında siyaset yapan anlayış da Kürtleri dışlıyordu. İki taraf da hak talep etmeye başlayınca sistem dönüştü.
Kabul etmek gerekir ki, Müslümanların siyasal temsilcisi olanlar uzun süre Kürt taleplerinin manasını yeterince kavrayamadı. Bütün o Milli Görüş temelinden gelen ve çekirdeğinde koyu ve katı bir milliyetçiliği de barındıran muhakeme Kürt kesimiyle kuracağı ittifakın manasını sezemedi. Fakat bilhassa AK Partidöneminde, Güneydoğu'da ve diğer bölgelerde Kürtlerin kendi siyasal temsilcilerinden daha fazla bu partiye teveccüh etmesi beklenen ve doğal uzlaşmayı doğurdu.