BİR, üç, beş, belki de on… Paris canileri de kaçıncı defa yine Brüksel bağlantılı çıktı.

Terörü gerçekleştirenlerden bir bölümü zaten ora asıllı Mağribîlermiş…

Artı, katliamın kurgusunu ve altyapısını Belçika başkentinde hazırlamışlar.

Bilhassa da Molenbeek ismini taşıyan ve ahalisinin ezici çoğunluğu Fas kökenli göçmenlerden oluşan semti üs olarak kullanmışlar. O Molenbeek’i öylesine iyi bilirim ki…

***

İYİ bilirim, çünkü hem Brüksel’de upuzun yıllar geçirdim, hem de zaten orada doğmuş, büyümüş ve okumuş olan kızım Paris’e yerleşmeden önce bir müddet Molenbeek’de oturmuştu.

Akademi’nin son senesinde kendi ayakları üzerinde uçmaya karar verince, o zaman sevgilisi, şimdi damadım olan Frederic’le birlikte sözkonusu semtte ev kiralamak gafletine düştüler.

Oysa etmeyin eylemeyin diye çok yalvardım. Bedevi eşkıyanın hükmettiği ve Kuzey Afrika “kazba”larını bile mumla aratan bu “Küçük Marakeş”te siz yapamazsınız dedim.

Dinleyen kim! Ne burjuva önyargılarım, ne de gizli ırkçılığım kaldı.

Kirayı aynı burjuva peder bey ödüyor ama bizimkiler yine de bu semte yerleştiler.

***

FAKAT baktım, kısa bir süre sonra yüzlerinden düşen bin parça… Hayrola falan?

Utandıkları için keh kühle geçiştiriyorlar. Allah’tan annesi telefonda durumu ifşa etti.

Hava karardıktan sonra taciz edilmemek için Elif artık başını bağlar olmuş.

Yavuklusu da “pis Avrupalı” ve “melun kâfir” diye ikide bir sokakta patak yiyormuş.

Mahallede “helâl aş” (!) ve naneli çay satanlardan başka lokanta, kahve, kantin kalmadığı için de hem mide fesadına uğramışlar, hem de bir bar tezgâhına ilişemez olmuşlar.

Ben küplere bindim. Derhal taşınmazlarsa artık zırnık koklatmayacağımı tebliğ ettim.

Zaten bunu bekliyorlarmış… Anında ve şen şakrak bir “burjuva mahalle”ye (!) yerleştiler de sen sağ, ben selâmet cümleten kurtulduk.

***

HEMEN parantez açayım: Bu hikâyenin en az bir on beş senesi, belki daha fazlası var…

İslamcı canilerin kurmay karargâhı ve adam devşirme mıntıkası hâline gelen o Molenbeek ise AB merkez binalarına kuş uçumu iki, taş çatlasa üç kilometre mesafededir.

Şimdi internete baktım, resmî nüfusu 94.798 kişiymiş. Tabii kaçaklar dâhil değil…

Her hâlükârda, demek bütün Brüksel’in onda bir ahalisi burada yaşıyor.

Ve aynı Brüksel’de sözkonusu genel nüfusun en az yarısı yabancı kökenlidir.

Artı, bunun da yine en az yarısı İslam aidiyetindendir.

***

BU şehirde cellaba ve “babuç”la dolanmak; başını örtmemek cesaretini gösterebilen Müslüman kadınları parmakla saymak; metroda gırtlağa dayanan bıçakla soyulmak; kırmızı ışıkta duran otomobilde camın parçalanmasıyla çantayı kaptırmak falan vaka-ı adiye sayılır.

Sırf yukarıdaki Molenbeek semtinde değil artık bütün “Brükselistan”da böyledir!

Zaten epey olay polis kayıtlarına geçmez. Zira polis Müslüman mahallelerine giremez.

***

İMDİİ, hâlâ eski sömürgeci olmak suçluluğuyla kıvranan Batı’nın aynı Müslüman göçmenlere karşı gösterdiği gafil müsamahadan kaynaklanan; artı, aslında artık hiç de istisna olmayan bu “Brükselistan” örneğini Paris katliamının da oraya uzanmasından dolayı verdim.

Irkçılık çığırtkanlığına, “İslamofobya” tantanacılığına ve “siyaseten doğrucu” riyakârlığa şimdiden meydan okuyarak bu esas ve temel konuya Cuma günü geleceğim.

Ama tekrar hatırlatayım ki yukarıdaki “Brükselistan” Avrupa’nın merkezidir!

Ve işte yukarıdaki müsamahakârlıktan ötürüdür ki o Avrupa bugün, kendi bağrında kendi uygarlığını yok etmek isteyen barbarlara serbestî tanımış olmanın ceremesini çekiyor.

hadiuluengin@taraf.com.tr