Üstelik yalnız Türkiye’de değil bütün dünyada yılın gazetecisidir!

Zaten ölümsüzleştirdiği o ölüm karesi de daha şimdiden medya tarihine mal oldu.

***

ÇÜNKÜ Doğan Haber Ajansı muhabirinin Bodrum kumsalında çektiği dehşet fotoğraf yerküre insanlarını ve insanlığını muazzam ölçüde sarstı. Omuzlarından tuttu ve silkeledi.

Yüzsüz suratına da okkalı şamar indirdi. Hattâ edepsiz kıçına sunturlu tekme savurdu.

Eh, şu melun post-modern zamanların teşhircilik ve röntgencilik çağında yaşıyoruz…

Dolayısıyla da bu tür bir imajdan başkası yukarıdaki silkintiyi sağlayamazdı.

***

NİTEKİM Times ve Le Monde gibi o teşhirciliğe ve o röntgenciliğe hiç bulaşmamış âkil gazeteler dâhil istisnasız bütün Batı medyası dün ve önceki gün bazen yarım, bazen de tam sayfa Aylan Kürdî’nin cansız bedeniyle yayımlandı.

Radyo spikerleri ve televizyon sunucuları da haberi ağlamaklı sesle tekrarladılar.

Artı, Almanya’nın Merkel’inden Fransa’nın Hollande’ına AB önderleri bu defa sırf demeç vermekle yetinmeyip ya acil olarak toplandılar, ya da toplantı çağrısını yaptılar.

O hâlde belirli bir müddet için Avrupa’nın sınır kapılarını, hiç olmazsa kesenin ağzını açacağını söylersek yanılgıya düşmüş olmayız.

***

FAKAT en önemlisi, Demir’in objektifine Akyar sahilinde boğulmuş çocuk ve jandarma kucağında soğumuş ceset olarak yansıyan Aylan imajı insanların mahremine girdi.

Evler, kahveler, lokantalar, facebooklar, twitterlar küçümen Kürdün acısıyla kahroldu.

Dolayısıyla dün sabah Londra kahvaltılarında ekmeğe sürülen marmelat İngilizlere fazlasıyla ekşi geldi.

Paris kahvelerinin tezgâhındaki ayçöreği de Fransızların kursağından geçmek bilmedi.

Yani ister merhamet hissi, ister suçluluk duygusu deyin, mülteci tragedyası üç günden beri “sokaktaki adam”ın da gündemine öylesine yerleşti ki, ağızlarıyla kuş tutmuş ve iki gözü iki çeşme yalvarmış olsalar bile hiçbir ülke liderinin, hiçbir devlet yöneticisinin, hiçbir uluslararası kurumum ve hiçbir sivil kuruluşunun yapacağı çağrı asla bu denli etkili olamazdı.

Kabul de iyimser hayallere kapılmayalım!

***

KAPILMAYALIM, zira Bodrum vukuatı öncesi ve geçen Cuma ve Cumartesi günleri konuya ilişkin olarak yazdığım yazılarda da anlatmaya çalıştığım gibi, aslında hem yeni bir “kavimler göçü”ne, hem modern tarihin en yoğun mülteci akımına tekabül eden bu dev tsunami dalgası masum ve küçümen bir çocuk kadavrası olarak sahile vurmayı sürdürecek.

Başka bir deyişle, Aylan Kürdî imajının hâlen yaratmış olduğu merhamet duygusu ve suçluluk kompleksi geçici olmaktan öteye gitmeyecek ve orta vadede etkisini yitirecek.

***

ÖYLE, çünkü sözkonusu mültecileri kabullenmek aslında marmelat sürülen kahvaltı ekmeğini paylaşmaktan geçiyor. Oysa bu cömertlik kimsede Allah vergisi oluşturmuyor.

Öte yandan aynı mülteciler çok güçlü ama çok farklı uygarlıkların aidiyetini taşıyorlar.

Zaten normal göç örneklerinin bile ispatladığı gibi de özümsenmeleri mümkün değil!

Dolayısıyla yerlilerin bile sabahları kahve tezgâhında ayçöreği ısırmak âdetini giderek yer sofrasında çorba kaşıklamak âdetine terk etmesi gibi bir durum ortaya çıkıyor. Çıkacak.

Ve dobra konuşalım, böyle bir hoşgörü de yine hiç kimseye gökten zembille inmiyor.

O hâlde eyvah, bin eyvah, sonsuz eyvah, bedeni gelecekte de kumsala vuracak Aylan Kürdî kaçak botuna binmeye ve fotoğraf makinesinin deklanşörü çalışmaya devam edecek…

hadiuluengin@taraf.com.tr