“ESKİ günler geri gelmeyecek!

Ama eskiyi devam ettirebileceğimiz şuursuzluğuna yakalanırsak yarınlarımız bugünkünden de daha kötü olabilir.”

***

YUKARIDAKİ cümleleri Nilüfer Göle’den alıntıladım. Fakat yeterli değil...

Çünkü Göle’nin “Demokrasi Üzerine Aykırı Sorular, Garabet Oluşumlar” başlığıyla salı günkü T24 sitesinde kaleme almış olduğu çok önemli makale öylesine soğuk ve mesafeli; soğuk ve mesafeli olduğu için de öylesine mükemmel tespitler içeriyor ki, aslında yazıyı bütünüyle aktarmam gerekir.

Ama yerim olmadığı için ben kasten en can alıcı addettiğim noktayı ön plana çıkarttım

***

EVET, eski günler geri gelmeyecek!

Çünkü “son on yıla damgasını vuran ekonomik gelişme, politik istikrar, açık toplum tekerleği artık dönmüyor. Zaman çemberinin sonuna dayandık”.

Hayır, yukarıdaki tespit şom ağızlılık falan değildir!

Artı, marazi bir AKP ve Erdoğan düşmanlığı da değildir!

Daha artı, sözkonusu öngörü bu tür bir düşmanlıktan yola çıkarak öznel arzuları faraziyeye dönüştürmekten de kaynaklanmıyor.

Her hâlükârda niçin o “sona dayanıldığı”konusuna burada tekrar değinmeyeceğim.

Göle’nin makalesini okursanız açıklamaları çok sarih biçimde bulacaksınız.

Ben sadece “eskiyi devam ettirebileceğimiz şuursuzluğuna yakalanırsak yarınlarımız bugünkünden de daha kötü olabilir”doğrusu hakkında birkaç şey söylemekle yetineceğim.

***

BU yanılgı yalnız kaderini iktidar partisiyle bütünleştirmiş kesimleri kapsamıyor.

Zaten bir hayat memat sorunu sözkonusu olduğundan bu cihet kolay açıklanabilir.

Ama liberal intelligentsiaya mensup bir bölüm aydın da aynı illüzyona kapılıyor.

Onlar özellikle Kürt sorununda varılmış olan aşamadan yola çıkarak denklemlerini, pazar günkü yerel seçimlerde AKP’nin konumunu koruması durumunda seyrin tedricen normale döneceği hipotezi üzerine kuruyorlar.

Eli yeniden güçlenmiş bir başbakanın “nerede kalmıştık” diyerek “son on yıla damgasını vurmuş olan ekonomik gelişme, politik istikrar ve açık toplum tekerleğini” tekrar döndüreceğini ümit ediyorlar.

Heyhat, artık mümkün değil!

***

DEĞİL, çünkü o Başbakan Rubikon çizgisini aştı ve gemileri yaktı.

Rüşvetin, yolsuzluğun, kayırmanın üstünü örtmesi zaten bir yana...

Erdoğankişisel hırslarından ötürü ülkeyi öylesine kutuplaştırdı ki,30 Mart’tan kazançlı çıksa bile yine de büyük bir azınlık olarak kalacak olan kesim artık gemlenemez.

Aksine, AKP’nin muhtemel bir başarısı bu bloku aynı Erdoğan’a anticilik ortak paydasında daha çok birleşmeye, dolayısıyla da toplumu daha çok zıtlaşmaya itecektir.

Her iki durumda da Kürt sorununda bir üst aşamaya ulaşılması imkânsızlaşacaktır.

Öte yandan, kendisine haniyse açık çek imzalayan ve model addeden dış dinamiklerin de desteği sona erdi. Böyle bir destekten yoksun yeni sıçrama ise mümkün değildir.

Evet evet, Nilüfer Göle’nin vurguladığı gerçeği görelim, eski günler geri gelmeyecek.

Ve üstelik o eskiyi devam ettirebileceğimiz şuursuzluğuna yakalanırsak yarınlarımız bugünkünden de kötü olabilir ki, hiç olmazsa bu ikinci gaflete düşmeyelim.

hadiuluengin@taraf.com.tr