SAKLISI gizlisi ve azı yok çoğu var, muhterem din adamı ve bilge kanaat önderi Fethullah GülenHocaefendi ve Camia’sıyla olan gönül bağım yirmi yılın ötesine uzanıyor.

Zaten 28 Şubat generallerinin etrafı haraca kestiği o meşum günlerde bile sonradan peydahlanan tatlı su parazitleri gibi havaya bakıp ıslık çalmadım. Amiyane tabirle, satmadım.

Ta, benim gibi köken itibariyle laikçi gelenekten inen kesimin köhne şartlanmayla imam ve müritlerinin irtica yuvası diye yaygara koparttığı bir vakitlerdi ki, bu satırlar yazarı âkil liderin ve saygın Camia’nın hayati önemini tekrar tekrar vurguladı.

Döne döne, Hocaefendi’nin dinî tematikten yola çıkarak ilettiği sivillik, uzlaşmacılık, dayanışmacılık ve kardeşlik; yani son tahlilde evrensellik mesaj ve kültürünün sırf Türkiye açısından değil bütün bir İslam Âlemi açısından belki de devrim niteliği taşıdığına işaret ettim.

Artı, bunun Bediüzzaman’ın Nur öğretisiyle de yakından ilişkili olduğunu kaydettim.

Dolayısıyla, nispi şeffaflık yoksunluğu, kadın imajının eksikliği ve estetik kıstasların sığlığı gibi eleştirilerimi saklı tutmak kaydıyla sevgi ve dostluk bağım asla sekteye uğramadı.

***

FAKAT eğer dürüst kalmak istiyorsam yukarıdaki ilk eleştiriye bir de Ergenekon ve Balyoz davası yargıçlarının aynı Camia’yla irtibatlı olduğuna dair şayiaları eklemem gerekir.

Sanıklara ne denli hasım olursam olayım cezaların orantısızlığı vicdanımı sızlatıyor.

Şayet rivayetlerde doğruluk payı varsa da bunun, adalet dürtüsünden hiç şüphe duymadığım Hocaefendi’nin iradesi hilafında bir gelişme olduğunu düşünmek istiyorum.

Ama dediğim gibi zan ancak iddiadır, Camia’yı öcüye dönüştürmek girişimi ise vakıadır ki, delili yoksa genel şeffaflık eksikliği ötesinde getirilecek her eleştiri havada kalır.

***

TAHMİN etmişsinizdir, bunları dershanelerin kapatılması girişimiyle birlikte Gülen Hocaefendi veHizmet Camiası’yla AKP hükümeti arasında oluşan çelişkiden ötürü yazdım.

Hayır, karar onaylanamaz! Asla ve asla onaylanamaz! Üç açıdan onaylanamaz!

Bir; dershaneler öz olarak matah bir şey olduğundan değil Türkiye’de mevcut eğitim sistemi onları zorunlu kıldığından, kapılarına kilit vurulması felâket anlamına gelecektir.

İki; askerî yönetimlerin bile ilişmediği bu kurumların hiçbir danışma mekanizması oluşturulmadan ve aniden açıklanan bir kararla kapatılmak istenmesi Başbakan Erdoğan’ın her geçen gün daha çok yoğunlaşan otoriter iktidar pratiğinden bağımsız değerlendirilemez.

Ve nihayet üç; girişimin masum olduğunu ve geri planında Camia’nın belini kırmak hesabının yatmadığını düşünmek için ya çok partizan, ya da çok saftirik olmak gerekir.

Her halükârda hepsi eninde sonunda aynı kapıya çıkıyor ki, o da şudur:

Recep Tayyip Erdoğan liderliğindeki iktidar hem tek adam sultası hoşgörüsüzlüğüyle donanmaktadır, hem de o tek adamın tasarladığı bir toplum mühendisliğine soyunmaktadır.

Ama ben yine de şeytanın avukatlığını yapmak ve adil yaklaşmakla yükümlüyüm.

***

ŞUNU kastediyorum: Her ne kadar hükümet üyelerinin imzalaması ve sonradan da bunu gizlemesi etik açıdan affedilmez bir yanlış olsa bile gerek 2004 yılında MGK’de parafe edilen; gerekse ertesi yıllarda tekrarlanan ve Gülen Camiası’nı “fişleyen” rapor ve raporların âdet yerini bulsun bürokrasisinden öte pratik bir işlev taşımış olduğuna ihtimal vermiyorum.

Doğruya doğru! Son aylar hariç AKP iktidarı döneminde Hizmet Camiası’na yönelik cebri, zapti, hatta manevi tedbirlerin alınmış olduğunu söylemek hakkaniyetle bağdaşmaz.

Eminim ki o hakkaniyet duygusuna sonsuz güvendiğim Fethullah Gülen Hocaefendi de bunun bilincindedir ve birinci gücenikliği hükümetin dünkü fiiliyatından ziyade imza atmak uysallığından; ikincisi ise bugün işi artık zapturapta vardırmasından kaynaklanıyordur.

Her hâlükârda, dershaneler için direnmek otoriter gidişata direnmekle eş değerdedir!

hadiuluengin@taraf.com.tr