“ALLAH’a iman, vatana sadakat, Padişah’a ubudiyet, kanuna itaat!”

***

YUKARIDAKİ düstur 1911’de basılmış Hıristiyan Asakir-i Osmaniye’sine Taalimi Ahlâk Risalesi’nin ilk sayfasında yer alır. “Musannifi”, yani derleyeni de Leontios’dur.

Ancak dikkat! Arabî harfleri bilseniz bile ne bu girizgâhı, ne içeriği okuyabilirsiniz.

Çünkü metin tamamen Türkçedir ama Grek alfabesiyle yazılmıştır.

Zira o “musannif” gibi risalenin hitap ettiği kitle de Karamanlıdır!

***

KARAMANLILAR Ortodokslaşmış Anadolu Türkleriydi. Gagavuzlarla benzeşirler.

Yani dua dili dâhil Türkçe konuşurlardı. Tek tük elitleri hariç de Rumca bilmezlerdi

Zaten hâl ve oluş tarzları itibariyle sıradan Orta Anadolu Türkleri gibi yaşarlardı.

Oysa Hıristiyan’dır diye Mübadelede Yunanistan’a gönderildiler. ABD’ye de göçtüler.

Meselâ dev sinema yönetmeni Elia Kazan, yani Elya Kazancıoğlu da Kayserili bir Karamanlıydı. Yeni Dünya’daki şöhretine rağmen son nefesine dek kökeninden kopmadı.

Ancak yine Kayseri eşrafından Şişmanoğulları’nın bu çok ünlü damadı bir istisnadır.

Karamanlılar ikinci yahut üçüncü nesilden sonra gittikleri yerlere asimile oldular.

Bir tek, ilk İsevî addan sonra gelen ve “oglou” imlâsıyla biten soyadları yadigâr kaldı.

Neymiş, Türklüklerine rağmen Müslüman olmadıkları için Türkiye’den kovuldular!

***

KARAMANLILAR örneğini kasten verdim. Zira görünürdeki seküler söyleme rağmen 1923 Cumhuriyeti esas rota olarak daima ve daima İslami aidiyet güzergâhını izledi.

Başka bir deyişle, İmparatorlukta Müslüman tebaa için geçerli olan “millet-i hâkime” kavramı yine aynı eksende, fakat bu defa “Türk” sıfatı altında belirlendi.

Nitekim Ermenileri, Yahudileri, Rumları, vs. hedef alan 1934 Trakya pogromu; 1942 Varlık Vergisi; 1955 6-7 Eylül talanı; 1964 gizli kararnamesi falan, bütün bunlarla baştan beri gerçekleştirilmek istenen şey Türkiye’yi gayrımüslimlerden arındırmak oldu.

Zaten alnı secde görmemiş şimdiki ulusalcılar da misyoner “avı”na çıkmıyorlar mı?

Her hâlükârda, sözkonusu baskı ve yıldırma politikaları tamamen başarıya ulaştı.

Şu an ülkemizde mevcut o gayrımüslimlerin oranı, Lozan’dan ve Mübadeleden sonra dahi kalmış olan sayıyla kıyaslanmayacak ölçüde azdır. Devede kulak bile değildir.

Evet evet, Türkiye’nin “Türkleştirilmesi” her şeyden önce “laik tarzda” (!) bir Müslümanlaştırmaya tekabül etti ki, günahı tabii ki o Müslümanların değil “laiklerindir” (!).

***

OYSA bugün gerçek “Müslüman hassasiyet”, aslında kendisinin hiç mi hiç sorumlu olmadığı vahim hataları düzeltmek iradesinde hakikaten iftihar edilecek bir tutum sergiliyor.

Bununla AKP hükümetinin azınlıklara kol kanat geren âdil siyasetini kastediyorum.

Gasp edilmiş vakıf mülklerini sahiplerine iade etmekten aynı azınlık gazetelerine mali yardım aktarmaya; Başbakan’ın Paskalya yortusunu kutlamasından Dışişleri Bakanı’nın Daron Acemoğlu’na elçilik önermesine; diğer bir bakanın yurtdışındaki Türkiye kökenlilere “dönün” çağrısı yapmasından Gökçeada’da Rum okulu açılmasına, örnekler uzayıp gidiyor.

Zaten de bütün bu çok olumlu gelişmeleri en önce onlar fark ettikleri içindir ki Ermeni müzisyen Almanya’dan Diyarbakır’ına; Süryani ruhban İsveç’ten Midyat’ına; bizim sokağın Barba Panayot’u da Yunanistan’dan Cihangir’ine seve seve ve güle oynaya tekrar kavuşuyor.

Yiğidi öldür hakkını yeme, AKP hükümeti gayrımüslim azınlıklara karşı Cumhuriyet tarihinin en dürüst, en namuslu ve en eşitçi iktidarı olarak o tarihin içinde şimdiden pırıldıyor.

“Allah’a iman, vatana sadakat, Cumhuriyet’e ubudiyet, kanuna itaat”, Karamanlı soydaşımız Elya Kazancıoğlu’nun heykeli bir gün Kayseri’ye dikilirse de zirveye ulaşacak.              

hadiuluengin@taraf.com.tr