Ukrayna işgaliyle birlikte Amerika ve Batı dünyası Rusya'ya şimdiye değin görülmemiş bir yaptırım kararı almıştı. Yaptırımlar dünya ekonomisini etkilese de Batı alınan kararları sürdürme iddiasında. Türkiye baştan beri yaptırımlara uymayacağını resmi düzeyde defaatlarca duyurdu.

Putun, Türkiye'nin bu resmi tutumu olumlu karşılayarak Rusya-Ukrayna savaşında diplomasi yapma alanı açmış oldu. Türkiye, 'arabulucuk' vasfıyla Amerika ve Avrupa devletlerin ilgisini çekti.

Türkiye'nin dış politikası Ankara'nın mı, yoksa Putin’in mi elinde olduğu tartışılır bir durum. Yaptırımlar karşısında Putin'in Oligarkları kullandığı çok açık. Rusya için oligarklar liberal sermaye birikim modelinin bir aracı olarak devreye girdi. Onların aracılığıyla dünya ekonomik sisteme entegrasyonu düşünülmüştü ve belli ölçülede de başarılı olunmuştu.

Dolaysıyla oligarkların yaptırımlar karşısında korunması Rusya için çok önemli. Ekonomik açıdan finansal ve yapısal kriz yaşayan Türkiye bunun farkında. Yalnız oligarklar değil; sanayi, enerji, gıda ve turizm alanlarında da Türkiye'nin Rusya ile yürütmek zorunda olduğu bir ilişki. Ortadoğu, Karadeniz ve enerji yolları düşünüldüğünde stratejik işbirlikleri de hesaba katıldığında uzun vadeli olduğu görülebilir.

Kremlin tüm bu ilişkilerin farkında olarak Türkiye’nin bölgede nispi bir rol almasına izin veriyor. Rusya-Ukrayna savaşında Türkiye'nin aldığı tutum bağımsız görünse de, oyun kurucunun Putin olduğu söylenebilir. Rusya, öteden beri Erdoğan Türkiye’sinin Batı'ya kaptırmak istemiyor.

Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu Katar'da dün, Rus oligarkların Türkiye'ye gelmesine ilişkin, 'Bizim prensip olarak tutumumuz şudur, ülkemizde yasal olan tüm aktivitelere izin veriyoruz. Yasal olmayan faaliyetlere de müsaade etmiyoruz.' açıklaması dış politika açısından Batı'da güven sarsıcı olarak yorumlandı.