Bilkent deklarasyonunda imzası olan altı parti, Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem metninde tarihimizdeki Anayasallara atıf yapılmıştı. 1921 Anayasa'ı o günkü koşullarda nispeten kapsayıcılığı içinde barındırıyordu. Geçiş sürecinde eksiklikleriyle birlikte meclisin meşruluk kaynaklarından sayıldığı kadar bugün de önemini korumakta. 

Prof. Dr. Hakkı Uyar, Cumhuriyet gazetesinde; Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem bileşenlerinin "Kuvvetler birliğine dayanan ve siyasal partilerin olmadığı bir anayasal sistem bugünün dünyası açısından hem gerçekçi değildir ve hem de güçlendirilmiş parlamenter sistemle de bağdaşmayacaktır," tespiti yaparak itirazını bildirir.

Hakkı Uyar, önesürüşüne dayanak noktası olarak; dönemin önemli simalarından Mahmut Esat Bozkurt'un 1921 Anayasas'ında iktidar erkinin Meclis'te toplanmasına yaptığı itirazı dile getirir. Uyar'a göre Bozkurt'un itirazı; hâlâ güncelliğini koruduğu ve diktatörlerin yasama organından değil de yürütme organından çıktığı gerçeğini dile getirdiğine değinir.

Dolaysıyla Uyar, kuvvetler birliğine dayanan ve siyasi partilerin olmadığı  bir anayasal sistemde (1921  Anayasa), [buraya kadar eleştirisinde haklılık payını rezerve ediyorum] laiklik yok diye yararlanmaya çalışmak, ya da yerel yönetimlere yönelik değinimi nedeniyle federasyon çıkarmak, 21 Anayasası'ndan geriye düşmek olarak yorumlar.

Uyar, 1921 Anayasası'na Millet İttifakı ve HDP'nin ilgisi olduğuna kuşkuyla yaklaşır. Uyar, yazısında belli hukuksal atıflarda bulunsa da, Türkiye'nin siyasi açıdan sıkışmışlığını görmezden geliyor.

Temsiliyet ilkesinin sağlandığı parlamenter sistemde demokratik, katılımcı anayasa çıkarmak, 1921 anayasanın yerel değinilerin deneyim olarak kabul edilmesini gerekli kılar. Uyar, bu deneyimleri yadsıyarak teknokrattik bir algıyla güçlendirilmiş parlamenter sistem ile anayasa tartışmasını açmakta, ama günün siyasal kısırlığına ne yazık ki yanıt üretmiyor.