“Çamur at izi kalsın!” demiş atalar. Bunun şimdiki karşılığı; “ Algı yarat, otur seyret!” olsa gerek!

Postmodern bir savaşın içindeyiz. Her çağın savaşı, kendi teknolojisinin ölçeğinde olur.  Ateşli silahların icadına kadar, yüz yüze ve kılıç kalkan savaşlar hakimdi.

Silah icat oldu deyince, aklımıza Köroğlu'nun şu meşhur dizeleri akla gelir:

Benden selâm olsun Bolu Beyi'ne
Çıkıp şu dağlara yaslanmalıdır
At kişnemesinden, kalkan sesinden
Dağlar seda verip seslenmelidir

Düşman geldi tabur tabur dizildi
Alnımıza kara yazı yazıldı
Tüfek icat oldu mertlik bozuldu
Eğri kılıç kında paslanmalıdır.

(…)

Savaş, savaştır ve tüm savaşlar, ürkütücü ve insanlık dışıdır ancak ne var ki, dünya tarihi, aslında savaşlar tarihinden başka bir şey değildir. Birkaç kişidir bu ateşi yakan ama ölen, sakat kalan binler, yüz binler ve milyonlardır. Bir hatırlasak mı kısaca son 5 yılı!

Sosyal medyanın domino etkisiydi Arap Baharı'nı başlatan. Demokratik ve heyecan veren taleplerdi. Arap ülkelerinin yönetim şekli ve halkın seçimlere katılım oranları ortada. Değişimden umudu kesen halk, sandığa bile gitmezdi Arap ülkelerinde.

Bu yüzden çok önemliydi Arap Baharı. Ancak şimdi bakınca, bu kıvılcımı ilk çıkaran kimdi acaba diyorum. İyi planlanmıştı ve ülke ülke ilerliyordu protestolar. Bizdeki Gezi, Ukrayna ve Brezilya'da olanlar, bunun öyle sıradan bir gelişme olmadığını gösteriyordu. Birçok ülkede planları tıkır tıkır işledi.  Tunus, bunu iyi yöneten ülkelerden biriydi ve başına geleceğini hisseden muhalefet partisi Nahda, kontrollü olarak geride durdu. Zira; Mısır'da yaşananlar, onlar için acı bir tecrübeydi.

Olay, Suriye'ye sıçradığında, BAAS rejiminin şımarık özgüveni, pervasızlığı ile ABD /AB aradığı ortamı burada bulmuş oldu. Erdoğan, Mısır darbesinde Batı'nın tutumunu görünce, anladı ki bunlar bir “dümen” peşinde.

Esed ile ilişkilerimiz oldukça iyiydi ve Erdoğan, onu ikna etmek için elinden geleni yaptı. “Ne yap yap, seçime git ve halkın tercihine saygı duy” dediyse de Esed, protesto için meydana toplanan insanların üzerine, havadan bomba yağdırttı.

İşte o an, ordudaki bazı üst düzey komutanlarla beraber birçok subay, ordudan ayrılıp, ÖSO'yu kurdu. Buraya dikkat lütfen! Bu askerlerin içinde Aleviler de vardı.  Mesele, BAAS rejimine karşı, halkın isyanıyken, İran'ın işe karışmasıyla, konu mezhepçiliğe döndü. İran bunu kasıtlı yaptı. Zira bölgede bir Şia hakimiyeti kurmak, öteden beri arzusuydu. Rusya'nin Akdeniz'e açılan bir kapıya ihtiyacı vardı, derken çıkarları örtüşenler ile çıkarları çatışanların yanı sıra, taşeronların da cirit attığı bir savaş alanı oldu orası.

Olan da oradaki halka oldu. 600 bin ölü, binlerce yaralı ve 10 milyon mülteci. Nerede bu savaş, sınırımızda.  Türkiye'ye ilk olumsuz etkisi, Esed ile anlaşan PKK'nın çözüm sürecini baltalamasıydı. Sonra, 3 milyon mülteci akını, artan terör olayları ve aynı anda düğmeye basılmışçasına “Türkiye, DEAŞ'e silah veriyor” yalanı.  İşte bu demekti ki, sıra Türkiye'ye gelecek. Oluşturulan arka plan, içimizdeki hainlerin desteğiyle, “AK Parti Hükümeti terör örgütlerine destek oluyor” olacaktı. Sonra da müdahale edilecekti!

Erdoğan, ısrarla Batı'dan mülteciler ve katliamları durdurma konusunda yardım istediyse de karşılık bulamadı. Artık, anlaşılıyordu ki, terör, algı yönetimi ve ekonomik şoklarla, bir postmodern savaşın içindeydik.

Postmodern savaşın iki önemli silahı; terör ve (kitle iletişim araçlarıyla) algı yönetimi! 2011 yılında startı verilen bu savaşa karşı, ısrarla görmek istemeyen muhalefet ve müstemlekelere rağmen, halkın desteğiyle göğüs germeye çalışan güçlü bir liderimiz var.

Aylardır, biz ÖSO'yu destekledik ama DEAŞ, bizim için terör örgütüdür denilse  de ve Can Dündar Showlar reyting yapsa da, hak yerini bulacaktı ve buldu da. Nihayet, bir özür geldi ABD dışişlerinden. Efendim, görüntülenen TIR hareketliliği meğerse sınırdaki bir belediyenin asfalt kamyonlarıymış!

Bakın hele... CİA'nın uyduları uyuya mı kalmış ki; onca zaman, bu çamuru attılar bize! İzi kalacaktı elbette ve şimdi o ize uygun bir “B” planı, çıkmıştır sümen altından!

guldalicoskun@hotmail.com