Ey insan dilin, dinin, kültürün ne olursa olsun bir zahmet on dakika beni dinle olmaz mı? İstirham ediyorum.

Yüzyıl öncesine kadar binlerce yıl Mezopotamya’nın verimli topraklarında yaşamakta olan Kürt eyaletleri, sancak beyleri, aşiretleri vardı, her halde buna hayır diyecek halimiz yoktur.

Ne olduysa yerleşik halkların iradesi dışında Türkiye ile Suriye, Irak sınırı çizilmesiyle oldu!

İlginçtir; İran Kürtleri hariç diğer Kürtler öz vatanlarında itilip kakıldılar. Irak'ta devletle felaket düzeyinde çarpışmalar oldu. Suriye’de kendilerine kimlik dahi verilmedi. Türkiye’de de Kürt yok, kart kurt denildi. Velhasıl her üç ülkede iç sorunlarıyla boğuşa boğuşa dünyayı geriden takip ettiler.

Türkiye son 8-10 yıldır devlet hatasından vazgeçmeye çalışıyor ama toplum içinde yalan üzerinde inşa edilmiş toplumsal hafıza ile başa çıkamıyor.

“Kürtler bölünmek istiyor” teraneleri ile kamuoyu aldatılmak isteniyor.

Suriye, başına gelen hadiselerden ötürü Kürtlere kimlik vermek durumunda kaldığı gibi bölgelerini de kendilerine bıraktı. Allah var bu konuda Türkiye siyasetinin katkıları oldu. Nerdeyse bölgeye barış huzur gelecekti Sosyalist Salih Müslim gidişata taş koydu, Kürtler Beşar Esad’ın zulmünü arar hale geldi.

Irak Kürtleri ise devletleşmeye doğru emin adımlarla gidiyor. Bu gelişmeler karşısında birileri kahroluyor ama nafile. Çünkü bu onların ilahi haklarıdır, dünyevi haklarıdır.

Peki bu Kürt sorunundan nasıl kurtulabiliriz?

Buyurun dünyadan bir sese kulak verelim!

Sene 2007 Diyarbakır’da bir Kürt Konferansı düzenlendi. Neticede şöyle bir fikir deklare edildi.

“Kürtlerin devleti yok, bu Kürtler için psikolojik bir sorundur, dolayısıyla Irak’taki Kürt bölgesini devleştireceksiniz. Suriye’deki Kürtlere federatif ya da otonom gibi özerk bölge oluşturacaksınız, Türkiye Kürtleri ise Anadolu’ya dağılmış vaziyetteler dolayısıyla onları bölgesel yönetimler kurtarmaz, anayasal düzeyle hak ve özgürlüklerini vereceksiniz, ülkenin her yerinde kendini birici sınıf vatandaş olarak görecekler.”

Konferans Diyarbakır’da olmasına rağmen ev sahibi Alman Konsolosluğu Diyarbakır Barosu'yla işbirliği içinde böyle bir çalışmaya ev sahipliği yapmışlardı.

Görüldüğü gibi gelişmeler o yönde gidiyor ama içeride ve dışarıda birileri kahroluyor. Dışarıdaki düşmanlar, içerideki yanlış bilgi ile donatılmış zavallı vatandaşlarımız.

Sakın ola PKK biterse Kürt sorunu çözülür şeklinde bir yanılgıya düşmeyesiniz. Sessiz çoğunluğun sesine tercüman oluyorum, haberiniz olsun.

İran Kürtleri içine kapanık olup, Türkiye Kürtleri kadar gelişmemiş olabilirler, ama onlar Kürdistan eyaletinde yaşıyorlar, yarım  asırdır radyoları televizyonları, okulları var. Meclise giden mebusları Kürdistan eyaleti adına gidiyor. Üstelik İran PEJAK sorununu da haletti, darısı başımıza derim.

Ben kimyagerim, insan vücudunda birçok madde var, birinin eksikliği insanı hasta düşürür. Teşhis edip tedavi ettikten sonra nispeten kendimize gelebiliyoruz. Peki Yüce Allah (c.c) bu Kürt kardeşlerinizi yaratmış, bunları yok sayarsanız siz nasıl rahat edebilirsiniz değil mi?

Üstelik böyle bir red ve inkar kime ne kazandırabilir ki? Olsa olsa sorun ve sıkıntıları beraberinde getirecek, var mı ötesi. Halbuki bu sorunu oluşturmaya ne gerek var? Huzur ve barış içinde yaşamak varken.

Sevgili vatandaşlarım, hangi partili olursanız olun, parti yetkililerine soracağınız ilk soru “Şu Kürt meselesiyle ilgili eylem planınız var mı?” olsun, eğer ilgisiz bir cevap verir veya geçiştirirse durduğunuz yeri sorgulayın bence.

Yanılıyorsam söyleyin.