Biraz da yazgı ortaklığı yapan siyah ve beyaz; Ortaçağ’ın sonlarıyla XVII. yüzyıl arasında, renk olma durumunu yavaş yavaş yitirdi. Matbaanın icadı ve gravürün ortaya çıkması, bu iki rengi, renklerin dünyasının en üstüne çıkarmıştı. Çok geçmedi Protestan reformu devreye girdi; onu bilimsel gelişmeler izledi; siyah ve beyaz, tahtından indirildi ve renkler dünyasının dışına savruluverdi. Bu da yetmedi, Isaac Newton, renk spektrumunu buldu; bulduğu renk düzeninde ne siyaha yer vardı ne de beyaza. Yine de beyaz, tüm renklerin toplamı olduğu için bir ölçüde paçayı kurtarmıştı. Siyahın hiçbir şansı yoktu: Newton, siyahın katili olarak tarihe geçti. Bu da bir renk devrimiydi.