Yeni yıl aslında anıları çağırmadır; eğlence, çağrılan anılara yapılan bir törendir. Anılar ya deneyimler ya da içinde yaşadığımız yıl yaşlandığında çağrılır: Demlendiyse anılar, eh; rahatça içilir, kesinlikle baş ağrısı yapmaz.

Anılar bugün değil, dündür; yeni yıla girdiğimizde, içine taşındığımız 2016 yılı, 2015 yılını anımsar; buna karşın 2015 yılı, 2016 yılını özler: Çünkü 2015 yılı, bugünün anısı, 2016 yılı bugünün düşüdür.

Tam saat 24’te -İyi Yıllar!, diye bağırdığımızda, kendi etimizin evinde zaman denen atı, 2015 yılının anılarını terkimize alarak düşümüze dört nal süreceğiz ve dirilmemiş zamanı dirilteceğiz. Sonra yatağımıza alıp zamanı, nankör olmaktan çıkana değin bir güzel soyacağız: Sonunda mı? Sonunda soyduğumuz zamanla bir güzel sevişeceğiz. Artık içimiz huzurevi, özlemimiz kurtulmak ve uçmaktır; gözlerimizi kapatabiliriz.

2015 yılının korkulu rüyası bugün,

Bugünün korkulu rüyası 2016 yılıdır.

2015 yılı bugünden,

Bugün 2016 yılından korkar.

Demek ki

Geçmişten geleceğe koşan,

Yiğitlik değil,

Korkudur.

Yarın,
Kendi yarınını üretmeden,

Bugünün korkusunun önüne geçebilirse,

Yarın olmadan yarın olur.

Zaman olur da

Yarının yazgısını ele alır,

Özgür geleceğe,

Kanat açar.

Sunulanın dışında bir şey istemeyi anımsamak, aklı kendi aleyhine döndürmek ve onu başka türlü gerçekleştirmek, yaşamı denemek dileğiyle.... Hepinizi üç kere öper, aşk-ı muhabbetlerimi sunarım.