Dünyada bir “kimlikler” rüzgarı esiyor. Eskinin homojen ulus devletlerinde “mültecilerin” varlığından kaynaklanan, bizim gibi ülkelerde ise “yapısal” olarak zaten var olan “çok-kimliklilik” yeni bir evreye girmiş görünüyor. Bu yeni evrenin temel özelliği ise hakim olan kimliğin azınlık kimliği ya da kimlikleri bastırmaya soyunması. Tabii böyle bir evre’nin küreselleşme, melezleşme, çok kültürlülük gibi neredeyse otuz yıldır terennüm ettiğimiz kavramlarla çeliştiği ortada.

Bu neden oldu ve olmakta sorusu bugünlerde çok anlamlı. Çünkü gerçekten açıklamaya muhtaç olduğumuz gelişmeler var. Örneğin, birden bire İngilizlerin AB’den ayrılma kararı almaları ya da Donald Trump’ın Amerika’da başkan seçilmesi nasıl açıklanmalı? Özellikle İngilizler, “Ülkemizin yaralarını saracağız, ülkemizi geri istiyoruz!” sloganıyla AB’den ayrılma kararı verirlerken kimden ya da kimlerden geri istiyorlardı ülkelerini dersiniz? Öyle anlaşılıyor ki İngiltere’ye göç etmiş, orada yaşayan ve fakat İngiliz olmayan insanlardan… Çünkü yine öyle anlaşılıyor ki kendini “hakiki İngiliz” olarak gören İngilizler, ülkelerinin göçmenler tarafından işgal edilmiş olduğunu ve referandumda hayır diyerek de ülkelerini geri alacaklarını düşünüyorlar.

Ya Trump’a ne demeli? Seçim kampanyasında “Amerika’yı yeniden büyük yapacağım” derken aslında ne demek istiyordu? Amerikanın daha büyük bir ülke olmasını kim ya da kimler engellemişti ki? Anlaşılan Trump’a göre Amerika’nın hakettiği büyüklüğü Beyaz Amerikalı’ların dışında göçlerle ülkeye gelmiş Müslümanlar, siyahlar ve Hispanikler gibi göçmenlerin varlığı engelliyordu ve Trump onları ülkeden kovarak Amerika’yı yeniden büyük Amerika yapacaktı.

Geçenlerde Türkiye’de, medyada yer alan bir haber benzer bir kimlik çatışmasının rüzgarının referandumla birlikte bizde de esmeye başladığını gösteriyordu. AKP İlçe teşkilatlarından gönderilen bu yazının başlığı “Son Savaş” idi. Yazı buraya aynen alınabilecek kısalıkta olmadığından benim ilgimi çeken bir iki paragrafla yetineceğim:

“Anlaşılmıyor mu! Bu referandum değil. Bu yıllardır bu ülkeyi sömürüp kaymağını yiyenlerle son karşılaşmanız… Bu referandum değil, 10 yılda bir darbe yapıp, halkın seçtiği iktidarı yıkan, koalisyonlarla ülkeyi soyan Amerikan çocuklarıyla Anadolu çocuklarının son karşılaşması…Bu referandum değil. Mazlumların ümidi, İslamın hizmetkarı, ümmetin son kalesi Türkiye’nin 90 yıllık aradan sonra yeniden dirilişinin oylanması…”

Doğrusu bu yazı ne denli AKP’yi bağlar bilemem ama bugün Türkiye’de İslami kimlik üzerinden siyaset yapan Cumhurbaşkanının ve partisi AKP’nin böyle bir anlayışı benimsiyor olması muhtemel. “Bunun da tıpkı İngiltere ve Amerika’da olduğu gibi Türkiye’de de egemen kimlik olan milliyetçi İslamcı kimliğin, azınlık kimlikler olan Sekülerler, Kürtler ve Aleviler üzerinde bir baskı oluşturmaya soyunduğu…”

“Amerikan çocukları” (Laik kesim, kimbilir Kürtleri de buraya koyuyor olabilirler) ve “Anadolu çocukları” (Müslüman ve milliyetçi kesim) olarak algılayan bu anlayışa göre bu iki kesim aslında doksan yıldır birbirleriyle savaş halindeler ve bu referandumla da son bir kez daha savaşacaklar. Bu son savaşta da son kale olan Türkiye’yi savunmak ve onu yeniden diriltmek gerekiyor.

Evet gerçekten Türkiye’de böyle bir savaşı yürütmek isteyenler var. Ama ne kadar farkındalar bilinmez bu yol çok maliyetli bir yol. O nedenle de bu yazıyı, başlığını “son savaş” olarak koyup partilerinin ilçe teşkilatlarına gönderenler çok yanılıyorlar. Unutulmasın ki Türkiye’de yaşayan insanlar belki doksan yıldır “ortak bir kimlik” üretememişlerdir ama doksan yıldır “düşman kimlikler” de üretmemişlerdir. O nedenle de kim bu referandumu böyle bir savaşın aracı olarak görüyorsa alacağı “hayır”la tarihin gerilerine düşecektir.

http://www.artigercek.com/kimlik-savaslari/