Cumhurbaşkanı’na hakaret iddiasıyla açılan duruşmama gittim dün ilk kez. Millet Gazetesi’ne kayyımlar el koyduktan sonra avukatlar davadan çekilmişti, pek çok diğer arkadaşımız da olduğu gibi. Davalar bir süre sahipsiz kaldı kaçınılmaz olarak… 

Yeni vekilim Orhan Kemal Cengiz yurt dışında olduğu için vekâletnamesi ve mazeret beyanını ben götürdüm 2. Asliye Ceza Mahkemesi’ne. Önce vekâletnameyi harçlandırdım, sonra mahkeme kaleminde tarama denilen işlemi yaptırdım. 

Duruşmanın tam saatini bilmediğim için erken gitmişim. Ben 9.30’da Çağlayan Adliyesi’ndeydim, ilk duruşmanın başlama saati ise 10.30 idi. 15 dosya almıştı mahkeme hâkimi gündemine, benim dosyam yedinci sıradaydı. 

Cep telefonum sayesinde Türkiye’nin okunabilecek gazeteleri ile dünya medyasına göz attım. Suriye’deki son gelişmeler üzerine çarpıcı iki makale okudum. 

Benden önceki duruşma Hakan Fidan’ın Can Dündar ve Gültekin Avcı’ya açtığı tekzip yayınlamama ve hakaret iddiası davasıydı. İşin ilginç yanı, Cumhurbaşkanı’nın bana açtığı davayla, MİT Müsteşarı Hakan Fidan’ın Gültekin Avcı ve Can Dündar’a açtığı davada aynı hukuk bürosunu seçmeleriydi.

Sıram yaklaşınca salona girip dinleyicilere ayrılan koltuğa oturdum, Gültekin Avcı karşımdaydı. Beyaz saçları, bordo süveteriyle küçük bir odada oturuyordu. Kendisi de küçük bir kutunun içindeydi zaten, televizyon ekranının. 

Duruşmaya Silivri’den Seçsiz sistemiyle canlı bağlanmış, savunmasını yapıyordu. Yazısında Hakan Fidan adının geçmediğini vurguluyor, sözlerinin muhatabının net olmadığını anlatıyordu. 

Aslında esas davası bu değil. 2015’in 9’uncu ayında tutuklanan Avcı, “Silahlı terör örgütü kurmak ve yönetmekle, casuslukla’’ suçlanıyor. İddianamesi gizli. Yedi köşe yazısından dolayı suçlanıyor ama sadece iki tanesinden haberi var. Silivri’de yatıyor Avcı… 

Can Dündar, Erdem Gül, Mehmet Baransu, Hidayet Karaca, 30’a yakın Kürt gazeteci… Hepsi bir nedenle demir parmaklıklar arasına konulmuş durumda. Ben Gültekin Avcı’yı dinlerken Cizre’de bir evin zemin katına sığınmış 27 yaralıdan biri daha hayatını kaybediyordu.

Dışarıda kar vardı ve sokaktaki insanların Gültekin Avcı’dan da, Cizre’de çaresizlik içinde ölümü bekleyen Kürtlerden de haberi yoktu. Olsa da umurları olur muydu çok emin değilim ne yazık ki. 

Kar, soğuk, giderek sıkışan trafik, belki de hayat pahalılığı, kar nedeniyle ertelenen Trabzonspor- Beşiktaş maçı umurlarındaydı ama Avcı, Dündar ve Kürtler pek umurlarında değildi. Onun içindir ki, AKP iktidarı da umursamadan atıyor insanları birer ikişer içeri. 

Bildiri yayınlayan akademisyenlerin evini pervasızca basıp gözaltına alabiliyor. “Kabahatin çoğu sende demeyeceğim ama…” mısrasında olduğu gibi. 

Hâkim, Avcı’nın savunmasını, şikâyetçi vekilinin taleplerini dinlemek için bizi dışarı aldı. Döndüğümüzde kararını açıkladı: 10 bin lira para cezasına çevrilmiş, temyiz yolu açık, bir hapis cezası…