- 21.10.2015 00:00
Hasan Cemal abimiz 1 Kasım’dan umutlu. ‘Gideceksin’ diyor, başka bir şey demiyor. Elbette, Türkiye’nin yapısı bu kadar bölücü, ayrımcı, kamplaştırıcı, yasaklayıcı bir anlayışı çok uzun süre taşıyamaz.
1 Kasım’da sağlıklı demokratik bir hukuk devleti arzulayanların sesinin daha da gür çıkacağına ben de inanıyorum.
Ama yetecek mi…
Tansu Çiller ile Erdoğan’ın kişisel siyasi serüvenlerine bakınca, benzer yolları izlediğini görüyoruz. Askere karşı Avrupa Birliği’ni yanına alma, Bask Modeli’nden bahsetme, Oslo’da PKK ile masaya oturma, ardından patlayan yolsuzluk iddiaları üzerine askere sığınıp Kürtleri düşman ilan etme…
İki önemli farkla: Çiller’in bu kadar halk desteği yoktu, ayrıca medya bu kadar tek sesli ve baskı altında değildi.
Bir diğer fark ise içinde yaşadığımız dünyanın nesnel koşulları… Bu coğrafyada siyasi reformlar hiçbir zaman iç baskı sonucu gerçekleşmemiştir. Tanzimat’tan beri hep dıştan bir iteleme, talep gerekmiştir. Bugün, mülteci krizi ve kendi parçalanmışlığı nedeniyle AKP’nin anti-demokratik uygulamalarını görmezden gelen bir Avrupa Birliği var.
HALKI KAMPLAŞTIRIYOR
Bu Avrupa, Türkiye’den hukuk devleti olmasını, demokrasi olmasını istemiyor. Milyonlarca Müslümanı, parası karşılığı sınırlarından uzakta tutmasını talep ediyor. Amerika ise Türkiye’den umudunu kesmiş, Kürtlere yatırım yapmayı daha uygun görmüş bir bakış açısı sunuyor an itibariyle.
Arkasındaki seçmen desteği ve Batı’nın tavrı nedeniyle Erdoğan, istediği gibi at koşturacağını sanıyor ve toplumu bölerek, kamplaştırarak iktidarını sürdürmeyi umut ediyor.
Nasıl bir biçimde oluşturulduklarını bildiğimiz Sulh Ceza Mahkemeleri’nin Diyarbakır Barosu Başkanı Tahir Elçi hakkında yakalama kararı çıkarması, Ağrı’da HDP seçim broşürlerinin yasaklanması, sokağa çıkma yasağı ilan edilen yerleşim merkezlerinde Özel Harekatçıların hoparlörlerle halka hakaret yağdırması, Kürtlerin mezarlarının bile bombalanması…
KANLI BİR KOKTEYL…
En hafif deyimle ağır ihmali bulunduğu artık ayan beyan ortaya çıkan Ankara bombası ile ilgili tek mesajı oylarını yüzde 44’e tırmandığı biçiminde tezahür eden bir anlayış.
Kürtleri tahrik etmeye, sokağa dökmeye, kanlı bir çatışmaya itmeye çabalayan bir zihniyet. Askerin güvenlik ve bölünme kaygılarıyla, AKP’nin ‘Bizim tek başımıza iktidarımızı nasıl engellersiniz. Görün gününüzü’ yaklaşımının kanlı bir kokteyli.
Bunun ötesinde çökmüş bir yargı sistemi, ruhunu teslim etmiş bir medya, ezilmiş bir bürokrasi…
Evet, gidecek ama geride kin, nefret tohumları, bir arada yaşama kabiliyetini yitirmiş bir toplum, belki de büyük ve kanlı bir çatışmanın tohumlarını bırakarak gidecek.
Geride bıraktığı Türkiye, eğitimden iç barışına, yargı sisteminden devlet yapısına kadar onarılması çok ama çok uzun zaman alacak bir ülke olacak. Tarihin akışı bize bunu net bir şekilde söylüyor.
Yorum Yap