2002’de büyük umut bağladığımız, Avrupa Birliği hedefi taşıyan AKP gitti, yerine baskıcı, yasakçı, toplumun kendinden olmayan herkese düşman, eleştiri kaldıramayan bir parti ve kadro geldi. 3 Kasım gecesi AKP’nin seçim zaferini ‘‘Anadolu İhtilali’’ manşetiyle ilan etmiştim Sabah gazetesinde.

Aradan geçen zaman, özellikle partinin iktidardaki 3’üncü dönemi, birinci Anadolu İhtilali’nin hedeflerini aynen gerçekleştirme peşinde olduğunu ortaya koydu.

Kadının çocuk sayısından kıyafetine, çocukların inanç biçiminden İslam’ın nasıl yaşanması gerektiğine kadar müdahale eden, toplum mühendisliğine soyunan bir anlayışa tanıklık ediyoruz. Liberal aydın da, İslamı farklı biçimde yorumlayan kesimler de bu tekçi anlayışın radarına yakalanıyor ve cezalandırılıyor.

AÇIK BİR KORKU REJİMİ

Televizyon üzerinden hemen her gün kitlelere seslenen, toplumun gündemini belirlemeye çalışan bir eski dönem tanrılideri var karşımızda. Televizyon kanallarının sayısı, çoğulculuğun ifadesi anlamına gelmiyor çünkü hepsi aynı tanrı-liderin mesajlarını taşıma, toplumu onun isteği doğrultusunda biçimlendirme amacı taşıyor sadece.

Fişliyor, tutukluyor, sürüyor, cezalandırıyor... Modern teknolojinin tüm olanaklarını kullanarak eski bir ideolojiyi dayatıyor, yolsuzluklarını, hukuksuzluklarını unutmamızı bekliyor.

Hemen her gün televizyonda gördüğümüz, duyduğumuz adamın sevgi mesajı içeren bir tek konuşması bile yok. Sadece nefret söyleminde bulunuyor, inlere girmekten, cezalandırmaktan, can yakmaktan bahsediyor. Çünkü açık bir korku rejimi peşinde koşuyor.

DEMOKRASİ DİRENİŞLE GELİR

Kutsal kitapları sadece cezaları açısından yorumlayan yasakçı din adamları gibi. Aldığı din eğitimi, çocukluk yılları nedeniyle hep cezaları görüyor. Kutsal kitaplardaki sevgi sözcüklerini, ifadelerini duymuyor. Sevgi sadece kendi yakın ailesi için geçerli, bu dünyanın nimetleri de öyle… Size öte dünyada bir cennet vaad ederken kendisi cenneti bu dünyada yaşamayı tercih ediyor.

Açıkçası başarıyor da… 2014’ü bu uygulamalarıyla toplumun geniş kesimlerine cehennem etmeyi başardı. Geçtiğimiz yıl hukukun sürgüne gönderildiği, insan haklarının ayaklar altına alındığı bir yıl oldu. Gidişat, 2015’in de benzer olacağı şeklinde.

Ama yeni bir yıla, yeni bir umutla girmek gerekir. O yüzden dileklerde bulunmak, beklentiyi yüksek tutmak gerekir. Toplumların hayatında bir gecede her şey değişebilir, en karanlık gecelere aydınlık bir sabaha açılabilir. Zifir karanlığı bir dönemden apaydınlık bir döneme geçeceğimiz kesin, demokrasi dediğiniz kurum da mücadeleyle, direnişle geliyor zaten.

O yüzden 2015’in; demokrasiye, insan hakkına, hukukun üstünlüğüne inanan tüm kesimlerin bu değerler üzerinde birleşip mücadele ettiği ve aydınlığa ulaştığı bir yıl olmasını diliyorum.