Soru: Sevgili Sivilay Abla; Marmara Üniversitesi İletişim Fakültesi öğrencisi Mikail Boz, Fakülte Dekanı Yusuf Devran’ın dekan olmasını Ekşi Sözlük’te eleştirmiş. Kendisinin ideal dekan adaylarını açıklamış. Bunun üzerine Dekan disiplin kurulunu toplayıp öğrenciye uzun bir sure okuldan uzaklaştırma cezası vermiş. Babam “Talebe hocasına hep saygılı olmalı” diyor. Ben ise dekan da olsa herkes eleştirilebilir diyorum. Ne dersiniz? Babam mı haklı, ben mi? (Sultan Berberoğlu)

Cevap: Sevgili Sultan; eskiden, eskiden diyorsam internet çağına göre eski yani üç-beş yıl öncesi, kız istemeye giden damat adayları bile Ekşi Sözlük’ten araştırılırdı. Şimdilerde ise sözlükte söz hakkı olmayan savunmasız insanlara arkadan saldırılan modası geçmiş bir yer oldu. Böyle bir mecrada kendisi hakkında yazılanları ciddiye alıp kelli felli disiplin kurullarını harekete geçiren, hem de iletişimci olan, Dekan’ı şiddetle kınıyorum. Üniversite disiplin kurulları da hukuk ilmi açısından neredeyse İstiklal Mahkemeleriyle eşdeğerdir.

Diğer taraftan senin sorun vesilesiyle öğrencinin mesajına metin analizi yaptım. 1930’lu yıllarda Caddebostan Plajı’na İstanbul’un arka semtlerinden insanların akın etmesi ve Caddebostan’da oturanların kalabalıktan denize gidememesi olayını haberleştiren Cumhuriyet gazetesinin habere attığı o muhteşem başlık “Halk plajları doldurdu, vatandaş denize giremedi”den sonra gördüğüm en müthiş söze Mikail Boz’un Ekşi Sözlük mesajında rastladım. O gazete başlığının yerleşik rejimin DNA’sı olması kadar apaçık bir zihniyet tezahürü bu cümle:

“Günahını almayalım ama özgeçmişinde ‘Samanyolu TV’ deneyimi hemen göze batıyor.”

Meali; bir iletişim öğrencisi için Samanyolu TV’de deneyim sahibi olmuş olmak bir günahtır ve bu günahı işlemiş birinin dekan olması haliyle göze batmaktadır. Dikkatinizi çekerim; bu sözü söyleyen kişiSamanyolu TV’nin ve onu izleyenlerin geçmişe göre daha makbul insanlar oldukları bir dünyada yaşamaktadır. Ona rağmen bu cümleyi kurabilmiştir. Düşünün bir de, büyük Mikailler için Samanyolu TV’de deneyim sahibi olmanın nasıl ölümcül bir günah olduğunu. Bundan on-yirmi sene önce Samanyolu günahkârlarının başına neler gelebileceğini.

Ayrıca bu öğrenci için dekanın kim olacağı önemli. Dekan olmanın neden bu kadar 
önemli olduğu ise ilgisini çekmiyor. Aslında gerçek bir akademisyen için bölüm başkanı, dekan hatta rektör olmak büyük bir külfettir. Sekiz yıl rektörlük yapmış ve bu süre boyunca inşaat bilgisi cerrahlık bilgisinin önüne geçmiş bir beyin cerrahına kim kafatasını emanet etmek ister? Ben etmem şahsen.

Marmara İletişim Dekanı, dekanlığı boyunca kaç uluslararası makale yazabilir? Bir tane bile yazmaya zaman bulamaz ama elindeki yetkiyle isterse başkasına da yazdırmaz. İşte esas arzu edilen şey bu. Başkasına yazdırmama gücü. Mikail’in mesajında heyecanla isimlerini saydığı dekan adaylarından beklentisi ‘günahkârlara’ nefes aldırmaması mı?

Ve nihayetinde bir dekan bir rektör neden seçimle işbaşına gelecekmiş. Bursa Orman Müdürü seçimle mi işbaşına geliyor? Hadi bunu okuyanlar ağaçlarla insanları bir tuttuğumu söyleyip ‘türcü’ hezeyanlarla kendilerini zor duruma sokacaklar. Dışişleri Bakanlığı’nda Ortadoğu Masası şefini bakanlık personeli mi seçiyor. Akademisyenleri özel kılan nedir? Bizim verdiğimiz paralarla dönen üniversiteleri neden akademisyenler yönetsin? Kendi soruma cevabım: Bence TBMM, her devlet üniversitesine bir mütevelli heyeti seçsin ve o üniversitede kim dekan olacak, kim rektör olacak buna o mütevelli heyeti karar versin. Bu arada akademik özgürlükler de garanti altına alınsın. Dekan lord, fakülte de derebeyliği olmasın.

-

Toplumsal Onarım ve Siyasal Rehabilitasyon

Anabilim Dalı Başkanı, Ruh ve Sivil

Hastalıkları Mütehassısı

sivilayabla@gmail.com