Soru: Sevgili Sivilay Abla, PKK’lılara sarılan Aysel Tuğluk’u Louis Vuitton çantasının çakma olması üzerinden eleştirmek Türklerin Kürtleri aşağılama alışkanlığının bir devamı değil mi? Batman’dan sevgiler ablacım. (Berrin)

Cevap: Sevgili Berrin, bir Kürt kadın silahlı adamlara sarıldı diye olay olmadı, sivil alanda siyaset yapan bir milletvekili sarıldı diye oldu. Bu nedenle konuştuğumuz çerçeve içinde Aysel Tuğluk’u bir Kürt değil bir milletvekili olarak görmeliyiz.

Çakma Louis Vuitton çanta ne demektir? Önce buna bakalım. Sözüne ettiğimiz şey bebek kakası renginde, üzeri markanın yüzlerce logosuyla kaplı, aslında fiyatının fahişliğinden başka ilginç hiç bir tarafı olmayan bir çantadır. Bu çantayı satın alan kullanışlı, enteresan, sağlam, estetik bir çantayı değil; bu çantayı almaya gücü yeten olmanın kazandırdığı sosyal statüyü satın alır.

Beş bin liralık çantanın taklidini yüz elli liraya alıp “ben bir çantaya beş bin lira verebilenlerin sınıfındanım” mesajı vermek açıkça yalan söylemektir. Bu yalanın başka bir yalandan farkı yoktur. Bir siyasetçi bunu yapıyorsa benim gözümde inandırıcılığını yitirir.

Başka bir örnek vereyim. Gucci takım elbise giyen bir müteahhit eğer bu takımın altına markette üç tanesi dokuz liraya satılan beyaz slip don giyiyorsa onun yaptığı evde oturulmaz. Dışarıdan binaya bakarsın, güzelliğine kapılırsın. Alırsın. İki seneye kalmaz iç tesisatı çürür, üst katın tuvalet boruları sızdırır, kafana lağım suyu yağar. Yanlış anlaşılmasın. Her müteahhit Gucci giymeli demiyorum. İçin ve dışın tutarlı olmasından bahsediyorum.

Geçen pazar günü bir alışveriş merkezine gittim. Otoparkta yer olmasını geçtim, otoparka girişte bile kuyruk var. Hastalarıma örnek gösterebileceğim bir vaka yakalama hevesiyle oturdum, kırk dakika kadar otoparktaki sirkülasyonu izledim. Altında Porsche Cayenne cip bulunan bir adam yarım saat otoparkta dolandı durdu ve on lirasına kıyıp aracını valeye vermedi. Bilmem kaç yüz bin dolarlık aracı alacak parası olan ama yarım saatini satın alabilecek on lirası olmayan bir adama ben kızımı vermezdim mesela. Zamanın kıymetini bilmeyen, kadının kıymetini bilir mi? Hiç sanmıyorum.

Gözlem yapmayı otomatik hâle getirenlerin gözüne daha neler takılır neler. Bir restoranın ben en çok havlu makinesine bakarım. Elini uzattığında haznesinden kâğıt havlu çıkaran makineler restoranda yiyeceğin döner hakkında ciddi fikir verir. Eğer havluyu gıdım gıdım veriyorsa yemekte yiyeceğin dönere hindi derisi katılmış olma ihtimali kuvvetle muhtemeldir.

Çanta, don, vale, kâğıt havlu makinesi. Her davranışımızda, her tercihimizde karakterimizin yansımaları çıplak gözle görülebilir. Yeter ki biz görmeyi bilelim.
 

Yaşasın dershaneler

Soru: Sevgili Sivilay Abla, dershanelerin kapatılmasının okullardaki eğitimin kalitesinin artmasına ve üniversite sınavının kaldırılmasına da vesile olur diye düşündüğümden, kapatılmasını destekliyorum. Siz ne dersiniz? (Macit Çetin)

Cevap: Sevgili Macit, herkesin nefret ettiği mevcut üniversite sınavı, hayatın çarpıklıklarla dolu olduğu ülkemizde dezavantajlı gençleri şanslı doğan akranlarıyla eşitleyen mükemmel bir fırsattır. Üniversite sınavına karşı olan yoksullara çok gülüyorum. Öğrenci seçme işini üniversitelere bıraksan;Koç, Boğaziçi, Sabancı kamyonlarını Robert Kolej’e, St. Joseph’e dayar, “doldur baba” der.Elazığ Anadolu Lisesi mezunu bu üniversiteleri rüyasında görür ancak.

Ayrıca dershaneler eğitim vermez, sınav taktiği öğretir. Bu nedenle en iyi eğitimi veren lisenin öğrencisi de ayrıca sınava hazırlanmaya ihtiyaç duyar. Amerikan okulunda okuyan bir öğrenci TOEFL kursuna gider. Hatta sınava hazırlanma işini okula karıştırmamak okuldaki eğitimin kalitesi için çok önemlidir.

Yaşasın LYS- YGS, yaşasın dershaneler. Çanta, don, vale, kâğıt havlu...
__________________________________________________________

Toplumsal Onarım ve Siyasal Rehabilitasyon Anabilim Dalı Başkanı, 
Ruh ve Sivil Hastalıkları Mütehassısı


sivilayabla@gmail.com