Üniversite harçları kaldırıldı.

Devlet üniversitesinde hocalar babasının hayrına mı çalışıyor? Hayır. Isınması için yakılan doğalgaz, fueloil Rusya’dan eşantiyon mu geliyor? Hayır. Üniversitelerin binaları, sınıflardaki sıralar, laboratuarlardaki alet edevat, bedava mı?

Hepsi devletin kasasından yani aldığımız ekmekten, sütten, maaştan kesilen paralardan ödeniyor.

Şimdiye kadar devlet üniversitesinde okuyanlar devlete masraflarının onda biri kadarını harç olarak ödüyorlardı. İsteyen herkese de harç parasının karşılığı burs veriliyor, mezun olduktan sonra ödemek üzere borçlandırılıyordu.

Öğrenci oluşumlarının bedava eğitim konusundaki istikrarlı ve başarılı girişimlerine hükümet daha fazla dayanamadı ve harçlar kalktı.

Üç ayda bir aldığı emekli maaşının yarısını vergiye kaptıran Ahmet Amca’nın parasıyla Hacettepe Tıp Fakültesi’nde bedava okuyup mezun olacak Mertcan, meslekte biraz piştikten sonra ayda kırk elli bin lira kazanacak. Ahmet Amca bir gün Doktor Mertcan’a muayeneye giderse iki yüz lirayı gözden çıkarması gerekecek. Sahi, Mertcan’ın doktor olmasının Ahmet Amca’ya ne yararı olacak?

İlk, orta ve lise eğitiminin devlet tarafında bedava verilmesini anlarım. Çünkü bu eğitimler sayesinde insanlar okuma yazma öğrenir. Her insanın bilmesi gereken temel bilgiler edinilir. Bu bilgilere sahip olan insanların daha bilinçli vatandaş, daha iyi komşu, daha dikkatli sürücü olması beklenir. Bu hepimizin çıkarınadır. Bu nedenle toplumun genel refahı için vergiler temel eğitim için harcanabilir. (Tabii ki okul kayıtlarında imkânı olan velinin bağış yapmasını da şiddetle destekliyorum, o ayrı.)

Ancak üniversite eğitimi, zaruri bir eğitim değil ki. İnsanların belli bir konuda uzmanlaşmasını sağlar. Alınan diploma ayrıcalık görme nedeni olur. Bu diplomayla girilen işler, diplomasızlara göre hem daha rahat hem daha çok kazandıran işlerdir. Üniversite öğrenciliği hayatının en güzel yıllarını yaşıtlarınla özgürce, gönlüne göre geçirebildiğin güzel bir zaman dilimidir. Askerde bile üniversite mezunları diğerlerinin yarısı kadar askerlik yapar.

Şimdi sorarım size; üniversite mezunlarından iki kat uzun askerlik yapan, kir pas içinde çalışan Mustafa ile bir doktorun aylık kazancını ömrü hayatında birarada göremeyecek Ahmet Amca, Doktor Mertcan’ın eğitim masraflarını niye ödesin?

Çizgi film Türkçesi konuşan torunumun tabiriyle: Bu hiç adil değil.

Üniversite hayatı için altın tavsiyeler

Kayıt mevsimi geldi. Yüzbinlerce öğrenci üniversiteli oldu. Üniversiteye yeni başlayanlar için altın tavsiyelerim şöyle:

• Öğrencilik pis yaşama dönemi değildir. Temiz olun.

• Keçisakalı bırakmak üniversiteli olmak için bir zorunluluk değildir. Ayrıca hemen hemen kimseye yakışmıyor. Hele de ayna karşısında asimetrik kesilenler.

• Kazandığınız bölümü ve üniversiteyi sevin. “Tekrar sınava gireceğim” ya da “yatay geçiş yapacağım” diye diye hem elinizdekinden olursunuz hem de dediğinizi başaramazsınız.

• Annenizin valizinize sokuşturmaya çalıştığı hiçbir yiyeceği reddetmeyin. “Nasıl taşıycam” diye üşengeçlik yapmayın. Yurtta bir gece öyle bir acıkır ve öyle bir pişman olursunuz ki.

• Tamam, lise hayatında çok sıkıldınız ama serbestiyet var diye de eşofmanla, pijamayla derse gelmeyin.

• Hocanın dünya görüşüne göre pozisyon alıp ayrıcalık elde etmeye çalışmayın. Unutmayın sizden önce en az iki bin kişi aynı şeyi denedi, çaktırmamanız imkânsız. En iyisi “yoğrulmaya hazır malzemeyim” numarasıdır.

Büyüdüm, anne babama çok yük oluyorum, triplerine girmeyin. Anne babalar sizin için var.

-

Toplumsal Onarım ve Siyasal Rehabilitasyon

Anabilim Dalı Başkanı, Ruh ve Sivil

Hastalıkları Mütehassısı

sivilayabla@gmail.com