Müjdem bitmedi. Diğer milletlerin genleri ise her nesil daha kötüye gidiyormuş. Bu nedenle dünyada Türklerle evlenmek modası gizli gizli gizli yayılıyormuş. Gönül işlerine şimdilik girmeyelim ama kendini temizleyen tek genin biz Türklerde olması Tanrının lutfu olsa gerek. Sanırım o da baktı durumumuza ve bunların yaptıkları kötülüklerle hesaplaşıp, özür dileyip kendilerini temize çekmeye niyeti yok en iyisi bu işi halleden bir gen vereyim dedi. Böylece bizim de hiçbir şey yapmamıza gerek kalmadı.

İstediğimiz kadar katliam yapıp, cinayet işleyip, insanlara acı çektirebiliriz. Nasıl olsa nesilden nesle kendini temizleyen genimiz var. O devreye girer ve tertemiz oluruz. İşte bu yüzden “Hepimiz Türküz”, geninizin kıymetini bilin arkadaşlar...

İKİİİ... İşte böyle utanç verici bir ortamda “Hepimiz Ermeni’yiz” sloganını tartışıyoruz. Kimileri benim gibi bunun niye söylendiğini, ne manaya geldiğini izah etme çabasından bile utanıyor, kimileri de bu sloganın söylenmesinden ve söyleyenlerden.

Benim gibi düşünenler bıkmadan usanmadan izah etmeye devam ediyor: “Bu ülkenin bir Ermeni yurttaşı, Ermeni olduğu için öldürülürse hepimiz Ermeni’yiz deriz.”

Fakat “önyargıları” çamaşır makinesinin ön yıkaması misali otomatik olarak devreye giren güruh direnmekte kararlı. Ben de onlara diyorum ki, sadece Hrant Dink katledildiği için değil, bütün bir Cumhuriyet tarihi boyunca yaptıklarımız nedeniyle, her gün “merhaba” der misali “Hepimiz Ermeni’yiz” desek yeridir.

Mırın kırın edenler pazar günkü Taraf’ta Ayşe Hür’ün “Cumhuriyet’in azınlık raporu” başlıklı yazısını bir zahmet okusunlar. Gayrı Müslimlere neler yaşattık farkına varmaya çalışsınlar. Ondan sonra şu“Hepimiz Ermeni’yiz” işini bir daha konuşalım. İşte yapıp ettiklerimizden bir alıntı: “Kasım 1932,İzmirli her Yahudi’ye Türk kültürünü benimsemeye ve Türk diliyle konuşmaya söz veren bir taahhütname imzalatıldı. İzmir Yahudilerini Bursa, Kırklareli, Edirne, Adana, Diyarbakır, Ankara Yahudileri izledi.”

ÜÜÜÇ... Bu “Azınlık raporu”na Kürtlere yaptıklarımız dâhil değil elbette. Onlara ilişkin bir liste yapmaya kalksak herhalde yazı dizisi olur. İşte birkaç ay önce kendisiyle yapılmış bir röportajdan İsmail Beşikçi’den ibretlik bir alıntı: “Cumhuriyetle birlikte yoğun bir ret, inkâr ve imha politikası uygulanmaya başladı. Kürt, Kürtçe, Kürdistan sözcüklerinin kullanılması yasaklandı. Örneğin 1930’larda, çarşıda-pazarda Kürtçe konuşanlara konuştukları kelime kadar para cezası kesildi.”

DÖÖÖRT... Bazı haberleri okuyunca az sonra arkamdan birisi enseme “çot” diye bir tane yapıştırıp gülmeye başlayacak hissine kapılıyorum. Veletlik zamanlarımda, bir arkadaşımızın abisi vardı. Kazık kadar adam olmasına rağmen eleman hâlâ bizimle oynardı. Oyun dediğim, abuk sabuk sorular sorup biz cevap veremeyince de ensemize bir tane patlatıp kahkaha atması (“Kamil işte” muhabbeti sebepsiz yere çıkmadı bu topraklarda). Veletlik bitince Kamil hayatımdan çıktı ama yan etkileri sürmekte. Benim “Günümüz Kamillikleri” diye adlandırdığım bu haberlerden biriyle daha karşılaştım:“Adalet Bakanı Sadullah Ergin, 18 yaşın altındaki hükümlü ve tutuklular için zaman zaman aileleri ile birlikte kalabilecekleri apart şeklinde özel mekânlar yapacaklarını bildirdi.”

Anladık değil mi? Çocuklar için apart cezaevi yapacakmış devlet. Şimdi bu haberden “Sadullah Ergin” adını çıkartsak ve o haliyle okusak kuzey Avrupa’nın kuzeyindeki bir memleketten söz edildiğini düşünür ve sessizce dağılırız olur biter. Ama cezaevleri önümüzdeki 10 sene için rezervasyon kabul etmeyen, yedi kişilik koğuşlarda 20 kişinin kaldığı, daha düne kadar taş attı diye Kürt çocuklarını silme içeri tıkan bir memlekette yaşadığımızı bilince, paranoyak bir halde arkamda “Kamil” arayıp duruyorum.

BEEEŞ... Vaka şöyle: Gemlik’in CHP’li Belediye Başkanı İçişleri Bakanlığı tarafından görevinden alınıyor ve Belediye Meclisi’nde başkanlık seçimi yapılıyor. CHP’nin toplam 12 üyesi var. Gizli oylamada 11’e karşı 12 oyla AKP’li aday başkan seçiliyor. Yani bir CHP’li oyunu AKP adayına vermiş. Benim analizim, bu CHP’li arkadaşın Kılıçdaroğlu’nun izinden gittiği, hatta onu bile aşacak hareketler yaparak yakında partide lider adayı olarak ortaya çıkmayı planladığı yönünde. Sanırım ne yapsam diye düşündü ve madem Kılıçdaroğlu referandumda oy kullanmayı başaramadı, ben hem oy kullanayım hem de oyumu rakip partiye vereyim diye karar kıldı. Eğer yakında Gemlik’teki bir AVM’de aşağı doğru inen yürüyen merdivenin tırabzanından yukarı doğru tırmanmaya çalışan bir CHP’li görülürse, teorim doğrulanmış olacak.

oraldem@gmail.com