Memleket medyası son günlerde, “Hasan Cemal bir nedir” sorunsalını analiz ediyor. Onun —bile— yazamamasının bilhassa gazeteciler üzerindeki etkisini irdeliyor.

Onun “anlamımız” olduğu...

Gazetecilik dışındaki “simgesel” ağırlığı...

Susturulmasının gazeteci milletinde yarattığı etkiyi anlatmaya kelimelerin kifayet etmeyeceği...

Onun yazmadığı memleketin dağlarına bahar gelmeyeceği yazılıp çiziliyor.

İyi de oluyor, çünkü Hasan Cemal bunların hepsini hak ediyor.

Fakat dostun, düşmanın hakkında yazdığı yazıları artık noktalamak ister misali, bu mevzudaki en sıkı yazıyı yine Hasan Cemal yazıyor.

Köşelerde, “Hasan Cemal bir nedir” yarışması yapılırken, o soruya bizzat kendisi cevap veriyor.

Köşesi elinden alınmış, herkes onun yazamadığı ülkeye demokrasi gelir mi diye oturduğu yerden tartışırken gazetecilik yapan adamdır Hasan Cemal.

Herkes köşesinde o soruyu sorarken, Kandil’e gidip Murat Karayılan’a soru soran muhabirdir.

Sorduğu sorularla röportaj nasıl yapılır dersi veren, durumu kendi gördüğü gibi gösterme gayretine girmeyip, bizzat aktörü hâline getirildiği barış süreci- demokrasi ilişkisi mevzuunu bile tamamen dışında kalarak sormayı başaran gazetecidir.

Köşen sana hep açık diyerek kapıyı gösterenlere, bu memleketin bütün köşelerinin kendisine, daha doğrusu sıkı gazeteciliğe açık olduğunu gösteren adamdır.

Herkes onu kral mı susturdu, kraldan çok kralcı patron mu diye tartışırken, gerçek gazeteciyi kralın da kralın şürekâsının da susturamayacağını bir kez daha tarihe not düşen isimdir.

Bu böyle, daha bir sürü şahane maddeyle uzayabilir.

Fakat, Hasan Cemal bir ne midir?

Gazetecidir.

Yeterlidir.

 

Yeni ve farklı “düşman”

Kıymetli kanepemin hakkını verdiğim tembellik anlarından biriydi.

Gözümü açtığımda ekranda bu yaz kavurucu sıcakların geleceği söyleniyordu ve birtakım çocuklar da görüntüde balıklama denize atlıyordu.

Aklımdan ilk geçen,“Havalar ısınıp, fiyatları zıplamadan eve bir klima almak lazım” oldu.

O ara uzman kontenjanından biri konuşmaya teşebbüs etti televizyonda ama ona ayrılan süre beş buçuk saniye olduğu için sadece “Sebep, iklim değiş..” diyebildi.

Sonra herhalde feci şekilde can verdi ki, devamını duyamadık.

Her neyse, sanırım özellikle benim gibi, iklimde anormal değişim yaşanırken aklına sadece klima almak gelen tipleri kendine getirmek için Ömer Madra’nın başını çektiği aydınlar memleketin ilk iklim manifestosunu yazmışlar.

Alınganına alıntı misali alıntılıyorum, diyorlar ki:“Eğer şimdi harekete geçmez, doğaya bakışımızı değiştirmezsek çocuklarımıza bırakacağımız bir uygarlık olmayacak (...)Evrensel ahlâk ilkelerini ayaklar altına almış, kısa vadeli çıkarlarımızı hayatlarının önüne geçirmiş olacağız.”

Ve hepimiz hayatta yaptığımız acayip mühim şeyler olduğuna inanıp, gözümüz başka bir şeyi görmezken diyorlar ki:“Şimdi başaramazsak, her şey bitecek. Oyun bitecek. Barış, sonsuz bir hayal olarak kalacak. Karşımızda yeni ve farklı bir ‘düşman’ var çünkü —Hayatta yaptığımız başka her şeyi anlamsız kılmaya yetecek büyüklükte bir bela.”

“Gezegen elden gidiyor: Buna razı gelmeyiz” başlıklı manifestoyu ben acikradyo.com.tr ’den okudum, kısa vadeli çıkarlarını çocukların hayatlarının önüne geçiren, benim gibi klimasever zihniyetteki herkese de tavsiye ederim.

 

oraldem@gmail.com