- 9.02.2016 00:00
Bayram ve tatil günleri, beraberinde trafik kazalarını da gündeme getiriyor. Önceki günün rakamlarına göre 9 günlük tatilin ilk beş gününde yurt çapında meydana gelen kazalarda 80 kişi hayatını kaybetti, yüzlerce kişi de yaralandı. Maalesef bu haberler yurdum insanına ‘ders’ olmuyor; söz konusu olan insan hayatı olmasına rağmen hem de.
İktidar partisi sözcülerinin her fırsatta yineledikleri ‘duble yollar’ da çare olmuş görünmüyor yani; trafik kazaları yıllardır ‘rutin haber’. Öyle ki 9 günlük bayram tatilinde kayda değer önemde hiç trafik kazası yaşamamış olsa, ‘haber işte bu!’ olacak. Kazaların büyük çoğunluğu, şoför, yani insan hatalarından kaynaklanıyor. Yollara düşüp direksiyon başına geçince nasıl bir halet-i ruhiye içerisine giriliyorsa artık… Bu satırları okuduğunuzda Türkiye yine yollarda olacak; bu sefer de tatil dönüşü için. Lütfen biraz dikkat…
Tatil, memleket ziyareti, sıcak filan derken İstanbul boşalmış gibiydi. Bir yere gidemeyenlerin uğrak yeri ise Adalar’dı galiba. Bir arkadaşım ‘Mülteci teknelerine binmiş gibiyiz, alt alta üst üste Adalar’a sığınmaya gidiyoruz” demişti. Dediği kadar vardı. Ben de Kınalıada’da idim de oradan biliyorum. Plajlar tıklım tıklımdı. Kafeler, lokantalar da öyle. Esnaf durumdan memnundu. Ama konuştuğum birçok kişi ‘önceki yıllar daha iyiydi’ dedi, ‘insanlar sadece gezmeye, hava almaya geliyorlar’.
Tatil sonrası hızla rutinimize geri döneceğiz. ‘Hayat tatil olsa, bayram olsa’ geyikleri eşliğinde; yok öyle bir dünya. Kaldığı yerden iş stresi, siyasi gündem gerginliği, kim kime ne dedi, kutuplaşma halleri ve ‘ne olacak bu memleketin hali’ muhabbeti…
Çoluk çocuğun izin verdiği ölçüde bu günleri okuyarak değerlendirdim. Kısa süre önce Diyanet ile ilgili çalışmamı nihayet bitirmiş olmanın sevinci vardı. Kendimi roman okuyarak ödüllendirdim. Hermann Hesse. Hans Koppel. Hector Bianciotti. Mark Twain…
Dikkatli okur fark etmiş olmalıdır. Madem bayramdır diye düşündüm ben de ve bu günlere denk gelen yazılarımda ‘siyaset yoğun’ yazmamaya gayret ettim. Sanırım sözümde durdum bir parça. Eğer Cumartesi Anneleri’nden, ‘içerideki’ insanlarımızdan, yakınlarını yitirmenin acısı taze insanlarımızdan bahsetmemi ‘siyaset’ saymazsanız…
Görebildiğim; bir siyasetten ‘bıkkınlık’ hali var toplumda. Her geçen gün daha belirgin hale geliyor. Çevrenize kulak verin; ‘Haberleri izlemiyorum artık’ veya ‘gazete okumuyorum’ diyen çok sayıda insan olduğunu göreceksiniz. Eminim birçoğumuzun ruh hali bu. Aslında ‘bıktığımız’ siyasetten ziyade, siyasetin empoze ettiği gerilim ve gerginlik. Şakası yok; iş gelip can güvenliği endişesiyle yaşamaya dayandı. Bu yüksek tansiyon bir yandan bıkkınlık, yorgunluk ve bir yandan da siyaset kurumuna yönelik güvensizlik duygusunu büyütüyor ve herhalde iyi bir şey değil…
İyi bir şey değil, çünkü bu ruh hali geleceğe yönelik umut, güven ve beraberinde mücadele istek ve enerjimizi köreltiyor, tüketiyor.
“Bundan yirmi yıl sonra yapmadığınız şeylerden dolayı, yaptıklarınızdan daha fazla pişman olacaksınız. Demir alın ve güvenli limanlardan çıkın artık. Rüzgarları arkanıza alın, araştırın, hayal edin ve keşfedin” diyor Twain.
Çünkü zaman, yaşadığımız an’dır ve bağrında büyüttüğü geleceğin temellerini atmaktadır…
Yorum Yap