Ordu hata yapabilir, yargı, basın, PKK yapabilir, ama Hükümetin hata yapma lüksü yok. Çünkü sadece kendi yaptıklarının değil, önleyemediği kötülüklerin faturası da ona kesiliyor.

Uludere’deki katliamda da aynısı oldu.

Eğer sabah oraya ilk giden o olsaydı, çok muhtemeldir ki yapılacak ilk açıklamanın niteliğibüsbütün farklı olacaktı. Ve yine, eğer oraya ilk giden o olsaydı, acıyı fırsat bilip halka sahip çıkan kurtarıcı rolü oynayan Kürt milliyetçilerine meydanı terk etmemiş olacaktı.

***

Hatanın ikinci kısmı ise medyanın “sorumlu yayıncılığı” ile ilgili.

Etnik çatışmanın yaşandığı bir ülkede milliyetçi önyargıları köpürtecek bir haberleştirme yapmayı önleyelim derken hiç haber yapmamak gibi bir başka sapma var şimdi.

Üçüncü kısım, bölgedeki ruh halini anlamakla ilgili.

Gencecik bir çocuğu 1990’ların devlet terörüne kurban vermiş kayıp yakını Diyarbakırlıarkadaşımla konuşuyorum:

“Halk AKP’ye güvenmek istiyor. Benim oğlumu onlar öldürmedi diyor. Tansu Çiller Hükümeti olsaydı bu beklenti olmazdı. Ama beklenti farklıdır. Yara derindir. Ondan bildik devlet refleksini hatırlatan açıklamalar duyduğunda umudunu kaybediyor.”

Onu dinlerken, aklıma kısa bir süre önce görüştüğüm başka bir arkadaşın izlenimleri geliyor. Bölgeye giden ve realite tarafından çarpılan Gülen Cemaati’nden arkadaşım, “buraya gelmeden ben de göremiyordum” diyor ve adeta feryat ediyor:

“Hep geç adım atılmış, yanlış adım atılmış. Ama artık çok hızlı hareket edilmeli ve doğru hareket edilmeli. Anayasa bir an önce yapılmalı, demokratikleşme tamamlanmalı, ama hepsinden önemlisi gönüllere köprü kurmak lazım. Taziye grupları oluşturulmalı, Batı’dan ziyaretler yapılmalı.”

***

Bugün oligarşinin, “Ergenekon Devleti”nin, ittihatçı artığı çevrenin, elinden kayıp gitmekte olan iktidarı geri almak için parmağını takıp kanatacağı tek bir “açık yara” kalmıştır, o daKürt Sorunu.

Demokratikleşme adımlarının tabanlarını sarsmasından çekinen ve “küçük olsun, benim olsun, yöneteceğim bir Kürdistan olsun” diyen PKK da bu hatalardan besleniyor.

Ve Hükümetin tam da bu noktada hata yapmaması gerekiyor.

Hangi sebeple olursa olsun, katledilen vatandaşlar için özür dilemesi, acılı ailelerin adalet hislerini bir kez daha zedelemeyecek şekilde bir tazminat ödemesi, soruşturmanın kısa sürede sonuçlandırılmasını sağlaması ve gecikmesini telafi için artık döşeği cenaze evlerine sermesi gerekiyor. Sivil anayasaya giden yolda sözünü ettiği “demokratikleşme paketi”ni bekletmeden açıklaması, anadilde eğitim başta olmak üzere, hakların iadesi noktasında daha fazla gecikmemesi gerekiyor.

***

Bugün Kürt Sorunu, bir adalet sorunu olduğu kadar, bir duygudaşlık ve algı sorunudur.

İşte tam da bu yüzden, “dil”e dikkat etmek, bürokratları peşinen aklama anlamına gelen veya devletçi refleksi çağrıştıran ifadelerden kesinlikle sakınmak gerek.

Tabii bir de, tercih ettikleri kötülüğün bir gereği olarak iğva vermek için “sağdan yaklaşanlar”ın hakikati örtmesine izin vermemeleri şart.

Bakın, şeytanın basındaki cisimleşmiş hali olan Hürriyet, dün Başbakan Erdoğan’ı övdü.

Bir eve girmesi yedi kapı komşuya zarar olan bir nifak kaynağından övgü almak hakikaten üzücü.

Ama silkinip doğrulmak ve “acaba bir yerlerde yanlış mı yapıyoruz?” diye düşünmek için de bundan büyük bir işaret olmaz.