Siz başlığa kulak asmayın, bana kalsa her gün izin yapmak isterim ama Cumhuriyet yönetiminin kolay kolay yüz vermeyeceğini de bilirim.

Benimki bir umut, bir dilek.

Nisan ayı takvimine bir göz atalım da bana hak verin.

1 Nisan Cuma, yani yarın Can Dündar ile Erdem Gül yeniden yargıçların karşısına çıkacaklar.

4 Nisan Pazartesi: Muteber işadamı, cari açık kapatıcısı Rıza Sarraf kardeşimiz New York’ta yargıç karşısında ter dökecek.

13 Nisan Çarşamba: İkisi kadın beş öğrenci Cumhurbaşkanı’na hakaret suçundan mahkemenin karşısına dikilecekler.

22 Nisan Cuma: Esra Mungan, Muzaffer Kaya, Kıvanç Ersoy adlı hain, cahil, rezil, aydın müsveddesi akademisyenler, “barış bildirisi”nin hesabını soran mahkemenin karşısına çıkacaklar.

29 Nisan Salı...

***

Aaaaa, yeter!

Ben bu dünyaya duruşma izlemeye; bu mesleğe adliye kapılarında nöbet tutmaya mı geldim?

Nisan ayı boyunca izinli sayılmak istiyorum. Cumhuriyet gazetesi yönetiminden izin isteğimi okurların önünde ve tanıklığında altını kalın çizerek a-ha burada ilan ediyorum.

Pekiii, merhamete gelirlerse, gelmezler ya, mesela dedik, gelirler ve “Al sana izin, git haydi, nisan boyu serbestsin” derlerse ne yapacağım?

Uyuyacağım?

Marmara Adası’na gidip yakın arkadaşım Hırsız Saksağan’la sohbet edeceğim?

Liman Kafe’de balıkçı arkadaşlarımla okey oynayacağım?

Gündüzleri bol bol kitap okuyacak, akşamları da sinemaya, tiyatroya, konserlere gideceğim?..

...diyeceğimi sandıysanız fena halde yanıldınız.

1 Nisan’da Çağlayan Adliyesi’nde ağrıyan belime rağmen iki arkadaşımın duruşmasını yürek çarpıntıları içinde izleyeceğim.

4 Nisan’da nefret ettiğim televizyon aygıtının başına çöküp New York’tan gelecek keyifli haberleri soluğumu tutarak bekleyeceğim.

13 Nisan’da, çocukları için bana telefon eden, sesi titreyerek “Çocuklarımıza sahip çıkın Engin Bey” diye hıçkıran anneye söz verdim, o gün yine Çağlayan Adliyesi’nde olacağım.

22 Nisan’da “bizim gelin” iki arkadaşıyla birlikte yargıç karşısına çıkacak. Savcının iddianamesine karşı söyleyeceklerini tahmin ediyorum ama bunu gazeteden filan okumak istemiyorum. Canlı yayının tadı başka; ben Esra Mungan’ın iri kara gözlerini kocaman açarak savcıyı cevaplayacağı o dakikaları asla kaçırmak istemem...

29 Nisan’da...

Anlaşıldı anlaşıldı...

Yiğitlik bende kalsın.

Ey Cumhuriyet yönetimi! İzin filan istemiyorum. Nisan ayı boyunca aslanlar gibi çalışan sadık bir medya emekçisi olacağım. Fazla mesai, ücret zammı, üstün hizmet primi filan beklemiyorum.

Gayret benden, takdir sizden...