Başbakan Tayyip Erdoğan Şırnak'ta "Kürt meselesi tamamen çözülmüştür, bundan sonra Kürt kardeşlerimizin sorunları vardır" mealinde sözler sarf etti.

Tayyip Erdoğan son dönemlerde bunu sık yapıyor.

Bundan iki anlam çıkarmak mümkün...

1. Seçim koşulları, söylem olarak AK Parti'nin bu çizginin ötesine geçmesine izin vermiyor.

2. AK Parti'nin Kürt sorununun tanımı ve çözümünde sınırları iyice ortaya çıkıyor. Bugüne kadar AK Parti'nin yaptıklarına ve yaptıklarından tatmin olmasına bakılırsa bu sınırlar, "Kürt varlığının kabulü" ile "Kürt kökenli vatandaşların kimlik taleplerini karşılayacak bireysel haklar çerçevesinde özgürlükler zemini" olarak tanımlanabilir.

Başbakan'ın ısrarlı çıkışları ilk unsuru kuşatmakla birlikte, daha çok ikinci şık etrafında anlam kazanıyor. Muhtemelen bu anlam, siyasi iktidarın gerek anayasa metninin hazırlanmasında, gerek sürdürülen İmralı ve Kandil görüşmeleri çerçevesinde izlenecek politikanın ana yönergesi olacaktır.

Siyaset elbet dinamik bir süreç... Siyasi tavırların oldukları yerde çakılı kalması mümkün değil... Bu itibarla AK Parti'nin şu anki politikasını geleceğe ilişkin tek ve değişmez veri almak doğru değil. Geçtiğimiz 8 yıl Türk devlet politikalarının Kürt sorununda nereden nereye geldiği de bunun bir kanıtı...

Ama şu an veri alınırsa, Türkiye'yi 4 yıl daha yönetecek AK Parti'nin Kürt politikası özetle, "siyasi muhatap" ve "kolektif hak" ile bu ikiliden oluşan "siyasi statü" mantığını dışlayan genel bir demokratikleşme bakışı üzerine oturmaktadır.

Öte yandan bilinmektedir ki, BDP-PKK-İmralı hattından oluşan Kürt siyasi hareketinin iki temel önceliği ise, "muhatap alınma ve (kolektif hak ve siyasi statü merkezli) kendini yönetme meselesi"dir.

Aradıkları budur.

Bugün bir anlamda sistemi temsil eden AK Parti ile Kürt siyasi hareketini karşı karşıya getiren, uzlaşmaz bir hatta sürükleyen de budur...

Özellikle Kürt siyasi hareketi bu konuda taviz vermeyen bir tutum içindedir. Hatta tersine bu hareket, her geçen gün, düne ait çizgileri aşmakta, çıtayı yukarı doğru çıkarmaktadır.

Bu siyasi hareketin muhataplık ve temsil konusundaki siyasi hassasiyeti, artan özgüveni, Kürt siyasi alanındaki tüm farklı eğilimleri bünyesinde toplaması, Kürtler adına tek ses olma arayışı, demokratikleşme iklimi, İmralı'yla görüşmelerden gelen meşruiyet, Leyla Zana'nın "Gerillaya oy verin" sözlerinin işaret ettiği gibi BDP ve PKK arasındaki sınırın nerdeyse tümüyle ortadan kalkmasına zemin hazırlamıştır...

Bu sınırın ortadan kalkması, Kürt siyasi hareketinin hedefine ulaşmak için her aracı seferber edeceğinin, yan yana gelmez gibi görünen unsurları, örneğin şiddet ve siyaseti, eşit ve birbirine değen araçlar olarak kullanacağının işaretidir.

BDP, İmralı ve Kandil arasındaki her geçen gün pekişen uyumun göstergesidir.

Öcalan'ın son görüşme notları da bu çerçevede anlam kazanıyor.

Şöyle diyor Öcalan:

"Ben 15 Haziran'dan sonra 'ya büyük anlaşma olur ya da topyekûn büyük bir savaş olabilir, kıyamet kopar' demiştim. Hem kırda hem şehirde topyekûn bir halk savaşı gelişebilir. Bunun da sonuçları çok ağır olur. Böyle halk savaşı, sokaklarda, şehirlerde her yerde olur, hatta iç savaş olabilir, demiştim. Tekrar söylüyorum iç savaş olursa bundan yalnızca Kürtler etkilenmez, herkes etkilenir. Zerre kadar onuru olan her Kürdün bir saat bile beklemeye tahammülü kalmaz. Kürtlere açık açık söylüyorum. Böyle bir durumda da burada beni ölmüş bilsinler, burada pratik önderlik yapamam. Daha bir aydan fazla zaman var. Son görüşmede bütün bunları heyete açıkça ve bütün detaylarıyla anlattım..."

Siyasetin gerçek ve önemli olduğunu, seçimlerden sonra hayatın yeniden başlayacağını söylemiştik, iki gün önce...

Umarız öyle olur, ne AK Parti'nin, ne Kürtlerin taktik hamleleri son durağı simgelemektedir.

Yeni defter, yeni etkileşimlerle açılmalıdır...

Siyasi iktidar bir adım ileri, Kürt siyasi hareketi bir adım geri atabilmelidir.