Çatışmacı siyasal atmosferin içinden geçmiş, kompartımanlarla birbirinden ayrılmış, ayrıştırılmış, birbirinin sesine yabancı, kendi sesine âşık, kendi şarkısına aşina bir sürü insanın arz-ı endam ettiği Türkiye gibi bir ülkede; kolay değildir, sesi kendi mahallesinin ötesine ulaşacak, kitabın ortasından konuşup, sözüne kendi diyarının uzağında itibar bulacak adamların varlığı.

Öyle insanlar, ülkenin rutinine aykırı gelse de her şeyden önce çatışmadan uzlaşıya, ayrışmadan mutabakata, sorundan çözüme bir imkânın varlığına işaret ederler.
Vicdan muhasebesi kolektif gruplar için çoğu zaman istisnanın bile uzağında olan bir seçenektir. Bazen birisinin çıkıp bunu herkes için ve herkesin içine sinebilecek bir şekilde yapması gerekir. Bunu yapabilecek adamlara dün muhtaç olduğumuz gibi bugün de muhtacız. O insanları dün aradığımız gibi bugün de aramaktayız.
*
Sırrı Süreyya Önder’i Ülke TV’de İsmail Kılıçarslan, Selahattin Yusuf ve Tarık Tufan ile hoş bir sohbetin içindeyken tanıdık. En azından pek çok kişi için Önder’in sinemacı, senarist, oyuncu kimliği sonradan öğrenilmiş bir bilgidir. Önder, Meksika Sınırı’nın Sırrı Abisiydi. 
Herkesle konuşabilmek, herkesin yüreğine dokunabilecek bir dil kullanabilmek çok az insanın başarmaya muktedir olduğu bir şeydir. Hele işin içerisinde bir hesap kitap olmaksızın bunu, hitap ettiğiniz insanları samimiyetinize ikna ederek yapabiliyorsanız, son derece nazik ve değerli bir konum içerisindesiniz demektir.
İşte Sırrı Süreyya Önder’de de biraz böyle bir şey vardı.
Sesi kendi mahallesinin ötesinden de işitilebiliyor, nüktelerine kendisi gibi düşünmeyen insanlar arasından da mütebessim bir çehre ile mukabele eden kişiler bulabiliyordu.
2011’de Emek, Demokrasi ve Özgürlük Bloku platformu içerisinde yer alarak milletvekili seçildi. O günden bugüne bir siyasi figür olarak Sırrı Süreyya Önder’i izliyoruz.
BDP’nin HDP’ye dönüşme süreci, Türkiyelileşme iddiaları, Çözüm Süreci ile ortaya çıkan çıkan barış umudu birbiriyle kesişirken Sırrı Süreyya Önder gibi bir ismin tam da normalleşmenin ve çözüm ikliminin tesis edilmeye çalışıldığı bir vasatta, bir bölge partisi olmaktan çıkıp Türkiye partisi olma sancısı çeken bir harekete sunacağı katkı merak konusuydu. Ancak süreç içerisinde görüldü ki Sırrı Süreyya Önder ya da onunla benzer özelliklere sahip isimlerin HDP içindeki varlıkları, HDP’nin onlara benzemesinden çok o isimlerin pota içerisinde eriyip kendi özgül ağırlıklarını yitirerek HDP’leşmesi ile neticelendi.
Kestirmeden şöyle söylemek de mümkün: Hasip Kaplan Sırrı Süreyya’ya benzemedi; Sırrı Süreyya Hasip Kaplan’laştı.
Sırrı Süreyya Önder’in Mehmet Metiner ile tartışması ve o tartışma esnasında tercih ettiği üslup henüz hafızalarımızdan uzaklaşmadı.
HDP’nin twitter hesabından yaptığı açıklamada “Siz bizi kentinize kabul etmezseniz yarın kapınıza bir başçavuş gelecek ve başınız sağolsun diyecek.” türünden, dünyanın en sempatik insanı da olsanız ağzınızdan çıktığı anda, ahalinin sizden sıtkını sıyaracağı cümlelerin şokunu atamadık henüz.
Önder son olarak bir televizyon kanalında, Ak Parti milletvekili Bülent Gedikli’ye hitaben canlı yayında “Konuşma lan ! Konuşma” çıkışı ile gündeme geldi.
“Konuşma lan !” diyerek hakaret etmek için ne türden bir meziyet nasıl bir maharet gerekiyor ki bu cümleyi HDP adına bir başkasına hitaben sarf etmek, partiye sunacağı katkı heyecanla beklene Sırrı Süreyya Önder’e düşmüş.
Şimdi insan düşünmeden edemiyor…
Sırrı Süreyya Önder’in HDP’ye katkısı bu mu olacaktı?
Ya da HDP’nin muhtaç olduğu ve Sırrı Süreyya gibi bir ismin gidermeye talip olduğu şey bu muydu?

aliaydin505@gmail.com
twitter: @_aydinali