Davutoğlu’nun hayreti HDP’nin başarılı kampanyasını iyi özetliyor. Dili, mizahı, siyasî önerileri ve bütün dışlanmışları kucaklayıcı yaklaşımıyla Demirtaş, Yüksekdağ ve HDP adayları bu seçimin yıldızları. Eğer işler yolunda gider, HDP barajı hile hurdaya rağmen geçerse hareket gerçekten yeni bir siyasetin temsilcisi olabilir.

HDP pek çok farklı kesimden seçmeni ikna etmişe benziyor. Daha birkaç ay önce “Kürt” dendiğinde kanı donan insanlar çekinmeden HDP’ye oy vereceklerini açıklıyor. Demirtaş kampanya esnasında bu tip seçmenin, AKP ile olabilecek her çeşit ortaklıkla ilgili endişelerini ve şüphelerini ortadan kaldırmayı başardı. Kendisine en güçlü destek de Kandil’den Cemil Bayık’tan geldi. Celal Başlangıç’a verdiği demeçte Bayık çok açık: “Demokrasi mücadelesi veren hiçbir güç AKP ile koalisyon yapamaz. Eğer AKP ile koalisyon yapmaya kalkarsa (…) sırf seçimi kazanmak için demokratik söylemi geliştirdikleri ortaya çıkar ki bu hem demokratik güçler açısından hem de toplum açısından tehlikelidir.” Bayık sadece koalisyonun imkânsızlığından bahsetmiyor, demokrasisiz barış inşa edilemeyeceğini de hatırlatıyor.

Paniğin en derin nedeni ise AKP’nin Kürtlerden aldığı hatırı sayılır oyların HDP’ye kayma olasılığı. Erdoğan’ın tabiriyle “iktidardan oy çalma”! Barış inşasındaki çapsızlığını iyice belli eden ve Roboski ile Rojava’da mükemmel şekilde görüldüğü gibi bu memleketin yeni hâkimi sıfatıyla Kürtlere üstten bakan AKP kendisine oy veren Kürtleri kaybediyor.

Seçim kampanyasının belkemiğini oluşturan bu yeni siyaset hâlinin en güçlü tezahürü AKP’nin HDP’ye bakışında. İlk kez, AKP ve fahrî AKP’li cumhurbaşkanı, HDP ve Kürt Siyasî Hareketine anamuhalefet gibi davranmaya, cevap yetiştirmeye, hareketi itibarsızlaştırmaya başladı. Yıllardır CHP’nin zayıf muhalefetinin konforunu yaşayan AKP’nin panik hâlinin ardında iflas etmiş politikalar kadar bu iflası etkin bir biçimde işaret ve ifşa eden HDP var.

Bilvesile oylar tabii ki Bizlere, HDP’ye! Barajı salimen aşabilmesi için de hile hurdayı asgarîye indirmek hedefiyle Oy Ve Ötesi’nde müşahit/gözlemci olmaya. (sandik.oyveotesi.org)

KOALİSYON?

Dört partili Meclis’te koalisyon ihtimali arttı. Yalnız bu iş kolay değil. AKP Meclis grubunu tamamen kontrol edecek olan Erdoğan’ın gölgesindeki herhangi bir formülün başarı şansı sıfırdır.Koalisyonun küçük ortağı parti sadece Erdoğan’ın bekası için dayatılacak hükümet programının altına nasıl imza atar? Bunun kendi seçmeni nezdinde bedeli olmaz mı? İkincisi yeni hükümet illâki bir enkaz devralacak. İç, dış her politikada Türkiye alarm veriyor. “Dün dündür, bugün bugündür” demek kolay değil.

Bu nedenlerden seçim sonucuna bağlı olarak AKP’nin Erdoğan vesayetinden kurtulmasından başka çare gözükmüyor. Hiç kolay olmayacağını tahmin etmek için de müneccim olmaya gerek yok.

MAKEDONYA

Kumanovo’da (Kalkandelen) başlayan şiddet durulacağa benzemiyor. Hadise, Osmanlı’nın dağılma döneminden bu yana süren Arnavut-İslav anlaşmazlığının yeni bir tezahüründen başka bir şey değil. Aynı toprak üzerinde yaşayan ama iktidarı bir türlü paylaşamayan toplulukların kadim meselesi.Balkanlar gibi dar bir coğrafyada iç içe geçmiş şekilde yaşayan halkların birbirlerini yok etmeden yaşayabilmesinin yollarından biri Osmanlı gibi ulusöncesi imparatorluklardı. Avrupa Birliği de bir bakıma bir üst kimlik ya da üst erk olduğu ölçüde muhalefet ederek ama birbirini yok etmeden birlikte yaşamanın reçetelerinden birini sunar. Makedonya’nın böyle bir imkânı vardı. AB ile üyelik müzakerelerine başlayabilmek için canla başla çalıştı. Ama Atina’nın ülkenin adıyla bağlantılı akıldışı korkularına takıldı.Ekim 2009’dan itibaren Kopenhag Siyasî Kriteri’ni yerine getirmesine ve Komisyon’un bu yönde olumlu görüş bildirmesine rağmen altı yıldır bir türlü müzakereye başlayamadı. Bugün Makedonya’yı birarada tutabilmek için çok geç olabilir. Gelişmelerden bütün Balkanlar gibi kendisi de olumsuz etkilenecek olan Yunanistan gönül ferahlığıyla kına yakabilir.

Cuma notlarına yazın devam etmeyeceğim, haftada tek yazı yazacağım.

cengizaktar@gmail.com

Twitter @AktarCengiz