Kimseye günaydın bile diyemez haldeyiz... Bu kadar kutuplaşmış, bu kadar kin dolu, bu kadar kafasında oy pusulasıyla gezen bir toplum...

Merhaba diyorsun... "Evet mi, hayır mı abi" diyor... Yahu bugün Beşiktaş'ın maçı var diyorsun... Sıkı Beşiktaşlı kardeşimin umurunda değil, "abi evet diyorsun di mi?" diye yanıtlıyor... Bugün hava güneşli, ama soğuk diyorsun... "Abi hayır diyelim hayırlı olsun" diyor... Deniz pırıl pırıl güneşin altında çarşaf gibi diyorsun... "Abi denizlerimizin temiz kalması için hayır diyelim" diyor... Bugün içimden beyaz güllerden başka bir şey paylaşmak gelmiyor, sevgililer günü diyorsun, "abi neden beyaz, yoksa evetçi misin, kırmızı gül olsun, hayırda hayır vardır" diye giriyor araya... Hani işler öylesine sarpa sarmış durumda ki, tam sevişecekler, kadın ya da erkek "söyle bakalım, evetçiysen olmaz" diyecek neredeyse... Kurufasulyenin, lahmacunun, mercimek çorbasının ya da ne biliym neyin evetçisi ve hayırcısı sunuluyor lokantalarda... Pastacı yuvarlak bir çikolatalı pastanın üzerine yarısı beyaz yarısı kırmızı sos kaplamış... Her halde evde kavga çıkmasın, herkes tercihine göre yesin diye... Çocuklar bile sokakta top oynarken evetçi takım, hayırcı takım diye eşleşiyorlar... Parkta bir bankta oturan yaşlı çift bile tartışıyor... Erkek, uzun yıllardır eşi olduğunu sandığım kadına "senin hayırcı olacağını bilseydim çoktan boşardım seni" diye bağırmakta...

Yahu bir sakinleşin... Yeşilin yüzlerce tonunda yapraklarla donanmış ağaçları düşünün... Rengarenk çiçekleri seyretmenin zevkini yaşayın... Sarılın sevdiğinize ve dünyayı s.ktiredip sevişin... Açın bir büyüğü balığın yanına, masadakilerin evetçi mi, hayırcı mı olduğunu unutun... Keyfinize bakın... Denizin mavisi, bir şiirin melodisi, sevdiğinizin güzel gözleri, çocuğunuzun size yazdığı ilk mektup, kuşların cıvıltısı böyle binlerce güzelliği yaşayın...

Ne o öyle Facebook, Twitter ya da başka ne zıkkım varsa gözünüzü açar açmaz isminizin yanına koyduğunuz "hayır" ya da "evet" sloganları... Soyadınızı da değiştirin bari "evet" ya da "hayır" olarak... Hiç önemli değil... Büyük birer ailesiniz zaten... Bireysel aklınız da, bireysel zevkleriniz de, bireysel sevginiz de bireysel hiç-bir-şeyiniz de kalmamış... Papağan gibi, tribün amigosu gibi aynı ağızdan aynı şeyleri söyleyip duruyorsunuz...

Bu durumda, sandıktan "evet" çıksa noolur, "hayır" çıksa noolur... Evetçilerin aşağı yukarı ne olacağı konusunda bilgileri var... Reisleri tam yetkiyle ve tek karar makamı olarak başkan olacak ve ülkede sorun morun kalmayacak... İnanmazsınız, ama buna gerçekten inanıyorlar... Hani "umut fakirin ekmeği, ye Memet ye" misali gibi de değil... Gerçekten inanıyorlar...

Hayırcıların, sonuç "hayır" çıkarsa ne olacağı konusunu düşündüklerini sanmıyorum... Haklıyım da... Nooldu geçen sene Haziran'da... Ondan farklı olacağı konusunda bir belirti mi var... Halkın demokratik reflekslerine inansam da, bugün sonucun farklı olmayacağına inanıyorum... Ama her şeye rağmen, demokratik olmayan hiç bir şeye evet dememe kararlılığımdan dolayı hayır diyeceğimi uzun zamandır ilan ettim ve öyle de yapacağım... Ama hayatın güzel olan hangi veçhesi varsa onu hiç unutmadan, oyların renklerinden farklı bir dünyanın olduğunun farkında olarak, şiir okuyarak, sevdalanarak, hayaller kurarak, fantezilerimi daha rafine hale getirerek yaşamaya devam edeceğime inanabilirsiniz...